گنجینه

مطالب مفید برای شما دوست عزیز

گنجینه

مطالب مفید برای شما دوست عزیز

گنجینه
طبقه بندی موضوعی

کانال گنجینه
اینستگرام گنجینه
آپارات گنجینه
بایگانی
پیوندهای روزانه

۱۲۰ مطلب در تیر ۱۳۹۳ ثبت شده است


سوال

چرا حضرت علی‌علیه‌السلام با علم به کشته شدن، به مسجد رفتند و امام حسین‌علیه‌السلام با علم به شهادت راهی کربلا شدند، و دیگر معصومان‌علیهم‌السلام عالماً سَم نوشیدند؟

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ تیر ۹۳ ، ۱۳:۵۰
مجید کمالی

صفات همسر خوب از دیدگاه قرآن

چهارشنبه, ۲۵ تیر ۱۳۹۳، ۱۰:۳۶ ق.ظ

http://www.ayehayeentezar.com/thread23572.html

<

صفات همسر خوب از دیدگاه قرآن
صفات همسر خوب از دیدگاه قرآن


 

تهیه وتنظیم: فاطمه سادات غیوری




 
هر انسانی به دنبال این است که همسر خوبی داشته باشد. از این رو دغدغه ی هر دختر و پسری دستیابی به همسری شایسته است و پس از ازدواج نیز نخستین پرسش دیگران این است که آیا همسری خوب دارد یا نه؟
برخی ها در نگاه به این مساله دچار اشتباه فاحش شده و میان همسر خوب و همسر آرمانی تفاوتی نمی بینند و در جستجوی همسری آرمانی هستند که به نظر می رسد برای بیشتر مردم، نشدنی یا حتی محال باشد. البته همسر آرمانی با توجه به بینش و نگرش و خواسته های شخص متفاوت است و نمی توان معیار یگانه واحدی برای آن بیان داشت. با این همه، همسر آرمانی را می توان همسری دانست که از هیچ نظر با خواسته های مرد مخالفت نورزد و همه ی آنچه را که او نیاز دارد برآورده کند. بطور طبیعی چنین چیزی شدنی نیست؛ زیرا هر کسی می کوشد تا خواسته های خود را برآورده کند که در این میان تفاوت هایی در سلیقه و علاقه و اموری دیگر ولو جزیی وجود دارد که اجازه ی چنین تحرکی را نخواهد داد. بنابراین آنچه می تواند مطلوب هر کسی باشد همسر خوب است که آن نیز با توجه به بینش، نگرش و گرایش اشخاص متفاوت بوده و از اموری دست نیافتنی است و می توان همسری یافت که به مفهوم واقعی همسر خوبی باشد.
در نوشتار حاضر با توجه به آموزه های قرآن کوشش شده تا همسر خوب شناخته و صفات و ویژگی های او بازگو شود و بر پایه ی معیارهای قرانی شیوه ی همسرداری خوب بیان شود.

قرآن و ملاک های همسر خوب
 

در تحلیل قرآنی، زن و مرد لازم و ملزوم یکدیگرند، بنابراین هیچ گاه نمی توانند کمالی را بی یکدیگر جستجو کنند. دستیابی به کمال مطلق زمانی شدنی است که زن و شوهر به عنوان جفت و همسر در کنار هم قرار بگیرند و برای تعالی و تکامل یکدیگر بکوشند. ارتباط میان زن و شوهر همانند ارتباط جزء و کل است که به یکدیگر نیاز جدی دارند و نمی توانند بدون هم کامل باشند. کمال در اینجا به معنای ضد نقیض است. به این معنا که زن بی مرد یا مرد بی زن موجودی ناقص است و زمانی به کمال می رسد که در کنار هم زوج را تشکیل دهند. زن و شوهر، اگر تشبیه، گول زننده و فریبنده نباشد مانند دولنگه کفش هستند. آن دو کنار هم و با زوجیت است که از نقص بیرون می آیند و در کنار هم می توانند به کمالی دست یابند که فراتر از حد تصور است.

زن و مرد لازم و ملزوم یکدیگرند
 

در تحلیل قرآنی زن و مرد، لازم و ملزومی هستند که بی یکدیگر معنا و مفهوم درستی نخواهند یافت و به تکامل مطلق دست نمی یابند؛ زیرا آرامش زن به مرد است و مرد بی زن از نقص وجود خود رنج می برد. از این رو نمی توانند بی یکدیگر حتی مقدمات تکامل را فراهم آورند، چه رسد به اینکه بتوانند به پر پرواز دست یابند.
قران بر عنصر زوجیت در هستی بسیار تأکید می ورزد و می گوید که همه چیز را بر پایه ی زوجیت آفریده است. دسته بندی قرآن نشان می دهد که هر کسی می تواند در دو سوی کفر و ایمان یا حتی میانه در نفاق باشد. این گونه است که تفکر و بینش هر کسی می تواند در چگونگی انتخاب و رفتار وی تأثیر اساسی به جای بگذارد. همسری که دنیا را از دریچه ی کفر و مادیت می نگرد با همسرش به گونه یی رفتار می کند که جهان بینی او را تشکیل می دهد. حالت نفاق در حوزه ی دینی به نفاق در رفتار خانوادگی نیز گسترده می شود. آدم هایی که با خدای خویش نفاق می ورزند بطور حتم با همسر خویش نیز رفتار منافقانه در پیش می گیرند.

ویژگی های همسر مناسب
 

قرآن در مسأله انتخاب همسر به عنوان زوجی که کامل کننده ی وجود و شخصیت اوست تأکید فراوان می ورزد و معیارهایی را برای انتخاب همسر بیان می کند. قرآن، درباره ی لزوم رعایت شایستگی و اهمیت اوصاف همسری که انسان برمی گزیند یا اگر ازدواج با همسر نامناسبی صورت گرفته، باید این شایستگی را در او پدید آورد. مباحثی را مطرح کرده و درباره ی همسران نامناسب که گاه در حد دشمن می توانند کانون خانواده را فاسد کنند، هشدار می دهد: «یا ایها الذین ءامنو ان من ازواجکم و اولادکم عدولکم فاخذوهم...» (تغابن، آیه 14) تکیه ی قرآن در موارد متعدد بر صلاحیت و شایستگی همسر، مفهومی عام است و شامل جنبه های گوناگون ظاهری همانند زیبایی جسمی و معنوی (دینی و اخلاقی) نیز می تواند باشد. (انبیاء، آیه ی).
از دیگر ویژگی های همسر مناسب آن است که از نظر جسمی سالم باشد و بتواند نیازهای مرد را به عنوان همسر برآورده کند. نازایی یکی از مشکلاتی است که در برخی از زنان دچار آن هستند. هرچند که این مساله به طور عادی پیش از ازدواج مشخص نمی شود، ولی در ادامه ی زندگی خلل وارد می کند و آسایش را از خانه بیرون می برد، مگر آنکه همسر از نظر روحی و روانی در مرتبه یی از تقوا باشد که بتواند بی فرزندی را تحمل کند یا با حفظ همسر و ازدواج دیگری این خواسته ی خود را برآورده کند. قرآن در گزارشی به مساله نازایی همسران برخی از پیامبران از جمله حضرت ابراهیم خلیل الله(ع) و زکریا (ع) اشاره می کند. در گزارشی که از مساله ی اجابت دعای زکریا (ع) به دست می دهد بیان می کند: «و اصلحنا له زوجه»: ما همسر و جفت زکریا را از نظر جسمی اصلاح کردیم.

صفات همسران شایسته
 

در برخی آیات، صفاتی مشخص، برای همسران شایسته ذکر شده است: از جمله در آیه ی 9 سوره ی انبیاء به سه ویژگی خانواده ی زکریا اشاره شد: اینکه در انجام کار خیر شتاب می کردند، در همه حال، خدا را می خواندند و همواره در برابر او خشوع داشتند. خداوند در آیه ی 5 سوره ی تحریم، شش صفت را برای همسران شایسته برشمرده که الگوی خوبی برای همه ی مسلمانان، هنگام انتخاب همسر است: 1- «اسلام» 2- «ایمان» 3- «اطاعت» 4- «توبه» 5- «عبادت خداوند» 6- «اهل گناه نبودن».
بنابراین همسر خوب، همسری است که در برابر شوهر مقاومت نکند و با اطاعت و فرمانبرداری از همسر در چارچوب رفتارهای پسندیده و اخلاقی و قوانین شرعی، از محدوده ی حق و حقیقت تجاوز نکند.

احسان، اصل اساسی زندگی
 

در قرآن افزون بر مسأله ی حق و عدالت به مسأله ی احسان نیز توجه شده است. احسان امری فراتر از عدالت است؛ زیرا محسن کسی است که در حوزه ی هنجاری و اعمال نیک و صالح فراتر از وظیفه گام نهد و با عنایت ویژه یی به دیگران کمک می رساند. از مصادیق احسان می توان به عفو و گذشت و ایثار و از خود گذشتگی اشاره کرد. در زندگی خانوادگی هر چند همانند دیگر حوزه های فردی و اجتماعی، اصالت با عدل و عدالت است و هر کسی می بایست حقوق طرف مقابل را بر پایه ی اصول عدالت رعایت کند، ولی زندگی خانوادگی به گونه یی پیچیده است که انسان بی اصل احسان نمی تواند زندگی کامل و موفقی داشته باشد. در بسیاری از موارد ضروری است که همسر از حق خویش بگذرد و کوتاه آید و به حکم احسان رفتار کند. از این رو گفته اند که اساس زندگی خانوادگی و همسرداری، عفو و گذشت و احسان است. نیکوکاری و احسان، خانواده را با عشق و محبت به سمت و سویی می برد که در اصطلاح آن را «خوشبختی» می نامند.

ملاک همسر آرمانی
 

با توجه به مطالب ذکر شده، همسر خوب و آرمانی به مفهوم درست و واقعی همسری است که ملاک و معیار خود را در زندگی مشترک احسان و عفو و گذشت قرار دهد و با عاطفه و احساسات، زندگی درونی خانواده را مدیریت کند. این به آن معنا نیست که شخص، اصول عدالت و عقل و احکام آن را نادیده گیرد، بلکه از آن جایی که احسان امری فراتر و برتر از عدالت است کسی که احسان می کند به طریق اولی اهل عدالت است و همان گونه که از عاطفه و احسان برای مدیریت خانواده، بهره می گیرد، از عقل و عدالت برای ساماندهی آن نیز به بهترین شکل ممکن سود می برد.
منبع: 7 روز زندگی شماره 93



 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ تیر ۹۳ ، ۱۰:۳۶
مجید کمالی

آنچه درباره شب قدر باید بدانیم

سه شنبه, ۲۴ تیر ۱۳۹۳، ۰۹:۵۶ ب.ظ


مطالبی که در این نوشتار خواهیم دانست:

  • فضیلت شب قدر
  • نامگذاری شب قدر
  • علت مخفی بودن شب قدر
  • شب قدر کدام شب است؟
  • در شب قدر چه چیزهایی بخواهیم؟
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ تیر ۹۳ ، ۲۱:۵۶
مجید کمالی

شب‌های قدر از دیدگاه اهل سنت

سه شنبه, ۲۴ تیر ۱۳۹۳، ۰۹:۵۲ ب.ظ


از جمله مواردى که در کتب روایى و آثار مفسران اهل سنت در مورد آن، اختلاف نظر وجود دارد و سرانجام اجماع عالمان این مذهب برآن مهر خاتمت مى‏نهد، موضوع «جایگاه زمانى شب قدر» است. شب قدر، اگر چه در تواتر روایات شیعى، قطعاً از شب‌هاى دهه سوم ماه مبارک رمضان شمرده مى‏شود و تردید در آن نیز به واسطه روایات منقول از ناحیه معصومین(ع) و نیز تفاوت تفاسیر روایات است، اما از این حیث که شبى خارج از ماه رمضان نیست، مورد اجماع کلی و قطعى است.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ تیر ۹۳ ، ۲۱:۵۲
مجید کمالی

انگشتر عقیق

سه شنبه, ۲۴ تیر ۱۳۹۳، ۰۵:۰۵ ب.ظ

           انگشتر عقیق بدست کردن مستحب است و روایات زیادی در فضیلت آن نقل شده است

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ تیر ۹۳ ، ۱۷:۰۵
مجید کمالی

حضور در مجلس گناه

سه شنبه, ۲۴ تیر ۱۳۹۳، ۱۲:۳۴ ب.ظ


حضور در مجلس گناه
حضور در مجلس گناه


 






 

ممنوعیت حضور در مجلس گناه
 

همان گونه که ارتکاب عمل حرام جرم محسوب می شود و عقوبت اخروی دارد، حاضر شدن در مجلس ارتکاب اعمال حرام نیز جرم و گناه شمرده شده و عذاب اخروی دارد.
در قرآن کریم، حاضر نشدن در مجلس گناه و اعراض از لغو، یکی از صفات پسندیده مؤمنان و بندگان صالح خدا معرفی شده است. در این جا به نقل چند روایت اکتفا می شود.(1)
1. از امام صادق (ع)روایت شده است که فرمود:
لاینبغی للمؤمن ان یجلس مجلساً یعصی الله فیه، و لا یقدر علی تغیره؛
برای مؤمن جایز نیست در مجلسی بنشیند که در آن معصیت خدا می شود و او قدرت بر (نهی از منکر کردن و) تغییر دادن آن را ندارد.(2)
2. در حدیث «صحیح» علی بن جعفر می گوید: از برادرم امام موسی کاظم (ع) پرسیدم: آیا نزد کسی که آوازخوانی می کند، می توان نشست؟
فرمود: «لا؛ نه».(3)
3. از امیرمؤمنان علی (ع) روایت شده که فرمود:
مجالسه اهل اللهو ینسی القران، و یحضر الشیطان؛
همنشینی با اهل لهو و گناه، موجب فراموشی قرآن و حضور شیطان می شود.(4)
بدیهی است که منظور از فراموشی قرآن، فراموشی قرائت آن نیست، بلکه مراد فراموشی عمل به احکام نورانی قرآن است که شرکت کنندگان در مجالس لهو از آن محروم می باشند و منظور از حضور شیطان نیز تسلط شیطان بر اهل مجالس لهو است هر دو اینها (نسیان قرآن و حضور شیطان) از عوامل نابودی ایمان می باشد، هم چنان که
4. در حدیث دیگر از آن حضرت می خوانیم: «مجالس اللهو تفسد الایمان؛ مجالس لهو، ایمان را فاسد می گرداند.» (5)
لهو و شرکت در مجالس لهو، نه تنها ایمان را فاسد می کند، بلکه هر تصمیم جدی را سست و متزلزل می کند، هم چنان که در روایت دیگر از آن حضرت آمده است:
«اللهو یفسد عزائم الجد؛ کارهای لهو و بیهوده، تصمیم های جدی را نابود می کند.» (6)
5. از امام باقر (ع) روایت شده که فرمود:
لاتجوز شهاده المتهم، و لاولد الزنا، و لا الابرص، و لاشارب الخمر، و لاالذین یجلسون مع البطالین و المغنین، و اهل المنکر فی مجالس المنکر...؛
گواهی افراد زیر، در دادگاه مورد قبول نمی باشد:
متهم (کسی که در همان پرونده مورد گواهی، متهم باشد )؛ زنا زاده، کسی که به مرض «برص» مبتلا باشد؛ شرابخوار، کسانی که با اهل باطل و آوازخوانان و اهل فسق و فجور، در مجالس گناه شرکت نمایند.(7)
در این حدیث، شرکت در مجلس گناه نیز همانند شراب خواری از عوامل فسق و از دلایل مردودی شهادت مرتکب آن معرفی شده است.
6. در حدیثی می خوانیم: شخصی از امام صادق (ع) درباره غنا و آواز خوانی سؤال کرد. امام فرمود:
لاتدخلوا بیوتاً الله معرض عن اهلها؛
به خانه هایی که خدا از اهل آنها اعراض دارد، داخل نشوید.(8)
ملاحظه می فرمایید که در این احادیث، از شرکت در مجالس گناه نهی شده است که مجلس غنا و موسیقی نیز یکی از مجالس گناه محسوب می گردد و در برخی از آنها، بر ممنوعیت شرکت در مجالس غنا و موسیقی تصریح شده است. از این رو، فقهای اسلام، بر حرمت شرکت در مجالس شرکت در مجالس گناه فتوا داده اند.

فتاوای فقها درباره شرکت در مجالس گناه
 

با توجه به آیات قرآن و روایات معصومین (ع) که به برخی از آنها اشاره شد، فقهای اسلام به حرمت شرکت در مجالس گناه فتوا داده اند که در این جا به نمونه هایی از آنها اشاره می شود:
1. شیخ طوسی (قدس سره) (متوفای 460 هـ. ق):
اگر کسی را به مجلسی دعوت کنند و او بداند که در آن مجلس، منکراتی از قبیل شراب خواری، نواختن آلات موسیقی و... وجود دارد، رفتنش به آن مجلس جایز نیست، ولی اگر بداند که در صورت حضور در مجلس می تواند منکرات را از بین ببرد، مستحب است حاضر شود تا بدین وسیله میان اجابت دعوت و نهی از منکر، جمع کرده باشد.(9)
2. قاضی ابن براج (قدس سره) (متوفای 481 هـ.ق) نیز شبیه کلام شیخ طوسی را در کتاب مهذب، بیان فرموده است.(10)
3. ابن ادریس حلی (متوفای 598 هـ.ق) در مقام بیان اعمال حرام می نویسد:
والحضور فی مجالس المنکر ومواضعه، الا لانکار، او ما جری مجری ذلک؛
از جمله کارهای حرام، حاضر شدن در مجالس گناه و موارد مربوط به آن است، مگر این که به قصد نهی از منکر یا اعمال لازم دیگری باشد.(11)
4. علامه حلی (متوفای 726 هـ. ق) درمقام بیان احکام ولیمه می نویسد:
یشترط ان لایکون فی الدعوه منا کیر و ملاهی، مثل شرب الخمر علی المائده و ضرب العود و البرابط والمزامیر، و غیر ذلک. و لو علم فلا یجوز له حضورها الا ان یعلم انه اذا حضر ازال المنکر من غیر تضرر له وجب علیه الحضور... افن لم یتمکن من الازاله لم یجز له الحضور؛ لانه کالرضا بالمنکر، والتقریر علیه؛
در جواز قبول دعوت به ولیمه شرط است که در آن مجلس کار حرام در مجلس مطلع باشد، حضور در آن مجلس برایش جایز نیست، مگر این که بداند در صورت حضور می تواند - بدون این که متضرر شود- جلو گناه را بگیرد، در این صورت حضور در مجلس برای او واجب می شود، ولی اگر قدرت جلوگیری از گناه را ندارد، حاضر شدن او در آن مجلس حرام است، زیرا حضور در مجلس گناه [بدون نهی از منکر] به منزله رضایت بر گناه و تأیید آن است. (12)
ملاحظه می فرمایید که علامه حلی، در صورت امکان جلوگیری از گناه، حضور در مجلس را واجب دانسته است. بدیهی است که این وجوب حضور از جهت دعوت به ولیمه نیست، بلکه از جهت وجوب نهی از منکر است؛ زیرا خود علامه چند سطر پیش از این مطلب، فرموده است که اجابت دعوت به ولیمه واجب نیست، بلکه مستحب است.(13)
5. شهید اول (قدس سره) (شهید 786 هـ. ق) در کتاب دروس، ضمن بیان برخی از محرمات می نویسد:
والحضور فی مجالس المنکر لغیر الانکار او الضروره
(از جمله محرمات اسلام) حاضر شدن در مجالس گناه است، مگر این که برای نهی از منکر یا ضرورت دیگر باشد.(14)
6.پاسخ حاج شیخ عبدالکریم حائری (قدس سره) (متوفای 1355 هـ. ق ) مؤسس حوزه علمیه قم به سؤال زیر:
سؤال: سماع آلات لهو، مثل دف و شیپور و نی و هم چنین غنا و غیبت، که استماع نباشد، جایز است یا نه؟
جواب: این نحو از اصوات به گوش او بخورد. اتفاقاً ضرر ندارد و لازم نیست تحرز؛ ولی حاضر شدن در آن مجالس، هر چند به غرض دیگر باشد، محل اشکال است.(15)
7. پاسخ آیه الله سید محمد رضا گلپایگانی (قدس سره) (متوفای 1414 هـ.ق) به سؤال های زیر:
سؤال: رفتن به مجالسی که علم داریم در آن موسیقی مطرب نواحته می شود، چگونه است؟
جواب: رفتن به مجالسی که انسان علم دارد در آن جا لهو و لعب بر پا می شود، جایز نیست، اگر چه انسان علم داشته باشد که مرتکب گناه نمی شود، مگر برای نهی از منکر و جلوگیری از ارتکاب گناه.(16)
سؤال: حضور در مجالس عروسی که در آن ساز و طبل و رقص و خوانندگی می باشد، به اسم این که با یک دیگر خویش هستیم و مجبوریم، جایز است یا نه؟
جواب: در مجالس لهو و لعب شرکت کردن و بودن حرام است و خویشاوندی مجوز آن نیست.(17)
8. پاسخ: آیه الله شیخ محمد علی اراکی (قدس سره) (متوفای 1415 هـ.ق) به سؤال های زیر:
سؤال: استماع موسیقی و شرکت در مجالس عروسی و جشن هایی که از نوارهای ترانه استفاده می شود چگونه است؟
جواب: موسیقی مطرب و ملهی و ترانه های مبتذل حرام است و نیز شرکت در [این گونه] مجالس حرام.(18)
سؤال: رفتن به مجالسی که علم داریم در آن موسیقی مطرب نواخته می شود چگونه است؟
جواب: رفتن به مجالسی که انسان علم دارد در آن جا لهو و لعب بر پا می شود جایز نیست، اگر چه انسان علم داشته باشد مرتکب حرام نخواهد شد.(19)
9. پاسخ آیه الله ناصر مکارم شیرازی مدظله به سؤال های زیر:
سؤال: شرکت در عروسی، یا مجالس دیگر، که انسان می داند در آن رعایت شئون اسلامی نمی شود(از قبیل اختلاط زن و مرد، رقص و پای کوبی، استفاده از نوارهای موسیقی و مانند آن) چه حکمی دارد؟
جواب: شرکت در مجالس گناه حرام است.(20)
سؤال: شنیدن صدای نوار ترانه که از منزل همسایگان یا در وسیله نقلیه دیگران از قبیل تاکسی به گوش می رسد و مجبور به استماع آن هستیم، چه حکمی دارد؟
جواب: در صورتی که عمداً گوش ندهید حرام نیست؛ ولی وظیفه امر به معروف و نهی از منکر را در آن جا که احتمال اثر دارد، نباید فراموش کنید.(21)
سؤال: در شرایط کنونی در برخی از مراسم عروسی از نوارهای مبتذل استفاده می شود، با توجه به این که ممکن است عدم شرکت در مراسم موجب تیرگی روابط فامیلی شود و از طرف دیگر، نهی از منکر هم مفید نیست، شرکت در این مجالس چگونه است؟
جواب: شرکت جایز نیست، اگر چه موجب تیرگی روابط شود.(22)
11. پاسخ آیة الله علوی گرگانی مدظله به سؤال های زیر:
سؤال: آوردن و اجرت دادن به افرادی که در عروسی ساز می زنند و هم چنین تماشا کردن آنها، چه حکمی دارد؟
جواب: در رابطه با ساز حرام، هر نوع کاری که در مساعدت این عمل باشد حرام است، در نتیجه گرفتن اجرت و پرداختن آن نیز حرام می باشد و شرکت در چنین مجلسی جایز نیست.
سؤال: آیا دایره زدن هنگام عروسی که فقط زنان در خانه هستند جایز است؟
جواب: جوازش محل اشکال است و انتظار می رود خواهران دینی حتی القمدور از این گونه آلات استفاده نکنند.(23)

پاسخ تعدادی از فقها به سؤال هایی درباره مجالس آلوده به گناه
 

سؤال: شرکت در مجالس جشن و عروسی که در آن برنامه های موسیقی اجرا می شود چگونه است؟

پاسخ آیات عظام
 

خامنه ای: شرکت در این گونه مجالس در صورتی که تأیید و یا تشویق گناه کار باشد حرام است.
فاضل لنکرانی: شرکت در مجالس لهو و لعب جایز نیست.
صافی گلپایگانی: جایز نیست.
بهجت: اگر موسیقی مطرب است، شرکت جایز نیست.
مکارم شیرازی: شرکت در مجلس گناه جایز نیست.
تبریزی: گوش دادن به موسیقی لهوی و لو در مجالس عروسی جایز نیست.
سیستانی: اگر موسیقی مناسب مجالس لهو و عیاشی است شرکت کردن جایز نیست.(24)
سؤال: شرکت نکردن در مجالس عروسی که نوعاً همراه با لهو و لعب است، باعث دشمنی و خصومت بین اقوام و فامیل می شود، وظیفه چیست؟

پاسخ آیات عظام
 

بهجت: این نوع بهانه ها باعث حلال شدن حرام الهی نمی شود.
بهجت: این نوع بهانه ها باعث حلال شدن حرام الهی نمی شود.
خامنه ای: شرکت در مجالس حرام در هر صورت جایز نیست و امر به معروف و نهی از منکر بر همه واجب است.
صافی گلپایگانی: شرکت در مجالس معصیت جایز نیست.
مکارم شیرازی: در صورتی که نتواند آنها را نهی از منکر کنید نباید شرکت کنید.
تبریزی: می توانید شرکت کنید، ولی هنگام شرکت لهو و لعب، نهی از منکر نمایید، اگر اکثر نکرد، حرکت نمایید، در این صورت مأجور هستید.
سیستانی:اگر مبتلا به حرام می شود جایز نیست.(25)
فاضل لنکرانی: شرکت در مجالسی که در آن عمل حرام و گناه صورت می گیرد و انسان نمی تواند نهی از منکر کند، صحیح نیست و اگر علت عدم شرکت را بدانند، دشمنی و خصومت نمی کنند. (26)
شبیری زنجانی: شرکت در مجلس حرام، جایز نیست.(27)
سؤال: شرکت در عروسی ها و مجالسی که محرم و نامحرم مختلط هستند چه صورت دارد؟ و اجازه دادن والدین فرزندانشان را جهت شرکت در این گونه محافل چگونه است؟

پاسخ آیات عظام
 

بهجت: با فرض اشتمال بر حرام یا مفسده باید اجتناب شود و اختلاط زن و مرد هم جایز نیست.
صافی گلپایگانی: حرام است.
سیستانی: اگر به نحوی است که موجب مفسده و یا ارتکاب گناه است جایز نیست.
فاضل لنکرانی: جایز نیست و باید آنها را منع نمود.
تبریزی: چنان چه اختلاط مرد و زن نامحرم همراه ارتکاب محرمی باشد یا سبب تحریک شهوت بر حرام گردد جایز نیست و باید والدین فرزندانشان را منع کنند تا در این گونه اختلاط ها شرکت نکنند.
مکارم شیرازی: در فرض مسئله که مجلس به صورت مجلس گناه در آمده و مجلس سالم اسلامی نیست، شرکت در آن حرام است.(28)
سؤال: دعوت از گروه های مطرب و ارکستر در مجلس عروسی که غالباً این مجالس را به مجالس لهو و لعب تبدیل می کنند و شرکت در این محافل چه صورت دارد؟ کسب افراد از این راه آیا حلال است یا حرام؟ لازم به ذکر است که برخی از این گروه ها با مجوز وزارت ارشاد فعالیت دارند.

پاسخ آیات عظام
 

خامنه ای: هر نوع خوانندگی و نوازندگی که انسان را از خداوند متعال و معنویات و فضایل اخلاقی دور نموده و به سمت گناه و بی بند و باری و بیهودگی سوق می دهد لهوی بوده و حرام می باشد و هم چنین شرکت در این مجالس و کسب درآمد از طریق آن.
بهجت: شرکت در این محافل جایز نیست و کسب آنها حرام است.
تبریزی: شرکت در این محافل جایز نیست و کسب آنان حرام است و مجوز وزارت ارشاد از نظر شرعی اعتباری ندارد.
صافی گلپایگانی: دعوت از آنها حرام و اجرت عمل آن ها نیز حرام است و شرکت در جلسات آنها نیز جایز نیست و مجوز وزارت ارشاد نمی تواند حرام را حلال کند.
فاضل لنکرانی: حرام است.
مکارم شیرازی: جایز نیست.
سیستانی: اگر لحن اهل لهو و لعب باشد، یا موزیک مناسب مجالس لهو و لعب باشد حرام است و کاسبی از این راه نیز حرام است.(29)

حکم نماز خواندن در مجلس گناه
 

هم چنان که شرکت در مجلس گناه و بودن در آن معصیت است، نماز خواندن نیز در آن جا مورد اشکال می باشد. اگر چه بعضی از فقها مانند امام خمینی (قدس سره) فرموده اند: «نماز خواندن در جایی که تار و مانند آن استعمال می کنند باطل نیست، ولی گوش دادن به آنها حرام است». (30) ولی بعضی دیگر از فقها، علاوه بر حرمت گوش دادن به آنها، خود نماز خواندن در آن جا را نیز مورد اشکال می دانند:
1. آیه الله مکارم شیرازی: «نماز خواندن در محلی که مجلس گناه است، مثلاً در آن جا شراب می نوشند، قمار می زنند، غیبت می کنند، اشکال دارد.»(31)
2. آیه الله فاضل لنکرانی: «نماز خواندن در محلی که مجلس گناه است، مثلاً در آن جا شراب می نوشند، قمار می کنند، غیبت می کنند، یا تار و مانند آن می زنند، خلاف احتیاط است».(32)
3. آیه الله شبیری زنجانی: «ماندن در مجالس لهو و لعب که در آن آواز خوانی می کنند یا تار و مانند آن استعمال می کنند، حرام و نماز خواندن در آن جا بنابر احتیاط واجب باطل است.» (33)

پاسخ آیه الله موسوی گلپایگانی (قدس سره) به یک سؤال
 

سؤال: شخصی مشغول نماز است، در بین نماز، دیگران مشغول غیبت مؤمن می شوند و یا شروع به موسیقی می نمایند تکلیف شخص نمازگزار چیست؟ و اگر کسی در مجلس معصیت مثل همین دو مورد نماز بخواند نمازش چه صورت دارد؟
جواب: اگر بعد از شروع در نماز، مجلس لهو و یا شراب یا قمار و غیبت تشکیل شود، نماز را تمام کند و صحیح است. لکن اگر قبل از شروع چنین مجلسی فراهم شود، از آن جا خارج گردد و نماز را در غیر آن محل به جا آورد.(34)

پی نوشت ها :
 

1. به فصل چهارم این کتاب، تفسیر آیه 72 فرقان؛ آیه 3 مؤمنون و آیه 55 قصص مراجعه فرمایید.
2. فروع کافی، ج 2، ص 374.
3. وسائل الشیعه، ج 17، ص312، ابواب ما یکتسب به، باب 99، حدیث 32.
4. میزان الحکمه، ج 8، ص 532، حدیث 18047.
5. همان، حدیث 18053.
6. جلوه های حکمت، ص 400، به نقل از غرر الحکم.
7. دعائم الاسلام، ج 2، ص 512، حدیث 1836.
8. وسائل الشیعه، ج 17، ص 306، ابواب ما یکتسب به، باب 99، حدیث12.
9. مبسوط، ج 4، ص 322 و 323.
10. ج 2، ص 224.
11. السرائر، ج 2، ص 215.
12. تذکره الفقهاء، ج 2، ص 578 (چاپ قدیم)
13. همان.
14. ج3، ص 163، درس 231.
15. میراث فقهی 1، ج 3، ص 1830.
16. انسان، غنا، موسیقی، ص 111.
17. گلپایگانی، مجمع المسائل، ج 2، ص 15، سؤال 18.
18. مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجعه تقلید، ج 1، ص 66.
19. انسان، غنا، موسیقی، ص 119.
20. مکارم شیرازی، استفتائات جدید، ج 2، ص 234، سؤال 719.
21. همان، ص 233، سؤال 716.
22. جامع المسائل، ج 1، ص 245، س 948.
23. اجوبه المسائل، ج 1، ص 395، سؤال های 3و 5.
24. مسائل جدید از دیدگاه مراجع تقلید، ج 1، ص 57 و 58.
25. همان، ج 1، ص 141 و 142.
26. جامع المسائل، ج 2، ص 318، سؤال 961.
27. استفتاء.
28. مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید، ج 1، ص 143 و 144.
29. همان، ج 3، ص 71- 72.
30. توضیح المسائل مراجع، ج 1، ص 520، مسئله 890.
31. همان، حاشیه مکارم.
32. فاضل لنکرانی، توضیح المسائل، ص 186، مسئله 898.
33. شبیری زنجانی، توضیح المسائل، ج 1، ص 218، مسئله 899.
34. مجمع المسائل، ج 1، ص 184.
 

منبع: موسیقی وغنا از دیدگاه اسلام.



 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ تیر ۹۳ ، ۱۲:۳۴
مجید کمالی

دین مردم در آخرالزمان

سه شنبه, ۲۴ تیر ۱۳۹۳، ۱۱:۳۷ ق.ظ


دین مردم در آخرالزمان


دین مردم در آخرالزمان

امام سجاد علیه السلام:

«هر کس در زمان غیبت قائم ما علیه السلام بر ولایت ما استوار باشد، خداوند پاداش هزار شهید مثل شهدای بدر و احد به او عنایت خواهد کرد.»
وضعیت اسفبار مۆمنان راستین پیش از ظهور حضرت مهدی

پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم :

« مۆمن ذلیل و منافق عزیز می گردد.»
« مۆمن به هر خواری و حقارتی می‌رسد.»
« ظهور مهدی علیه السلام هنگامی است که اوضاع شهرها دگرگون شود، بندگان خدا خوار و ضعیف شوند و همگان از فرج ناامید گردند.»
« به زودی پس از شما قومی خواهد آمد که پاداش یکی از آنها به اندازه پاداش 50 نفر از شماست.»
اصحاب گفتند:« ای رسول خدا، ما در جنگ‌های بدر و احد و حنین همراه تو بودیم و قرآن در میان ما نازل شد! »
پیامبر اکرم فرمود:« اگر به آنچه آنان مکلف شده‌اند، مکلف می‌‌شدید، مانند آنان پایداری نمی‌کردید.»
« مهدی علیه السلام از فرزندان من است. نامش نام من و کنیه اش کنیه ی من است. از نظر چهره و خلق و خو از همه‌ی مردم به من شبیه‌تر است. او غیبتی خواهد داشت که امت‌های زیادی در آن مدت گمراه می‌شوند. آن‌گاه همانند برقی در آسمان ظهور می‌کند و زمین را، که از ظلم و ستم پر شده است، از عدالت پر می‌کند.»
« اسلام دوباره غریب خواهد شد، همانگونه که روز نخست با غربت ظاهر شد. پس خوشا به حال غریبان!»
« زمانی خواهد رسید که از قرآن جز الفاظ و عباراتش و از اسلام جز نامش باقی نخواهد ماند. مردم، مسلمان نامیده می‌شوند، ولی از همیشه از اسلام دورترند.»

امام سجاد علیه السلام:

« هر کس در زمان غیبت قائم ما علیه السلام بر ولایت ما استوار باشد، خداوند پاداش هزار شهید مثل شهدای بدر و احد به او عنایت خواهد کرد.»

امام باقر علیه السلام:

« گویا می‌بینم دین به امت شما پشت کرده، همواره به عقب می‌رود و به خون خود آغشته است.»
ابان بن تغلب از امام صادق علیه السلام روایت می کند که فرمود:« زمانی خواهد رسید که سکوت و رکود بر دو مسجد* حاکم شود و همان‌گونه که مار در سوراخش فرو می‌رود، علم در آنجا ناپدید گردد؛ میان شیعیان اختلاف به وجود بیاید، گروهی گروه دیگر را دروغگو بنامند و یکدیگر را تکذیب نمایند»

امام صادق علیه السلام:

« ...و ثروتمندان عزیزتر و گرامی‌تر از مۆمنان خواهند بود.»
« کافران از مشاهده ی وضعیت نابسامان مۆمنان خوشحال می‌شوند. مۆمنان غمگین، حقیر و ذلیل می شود.»
« اصحاب الآیات (عمل کنندگان به آیات قرآن) تحقیر می شوند؛ کسانی که آنان را دوست دارند نیز همین طور.»
« روزی خواهد رسید که دین، همانند واژگون شدن ظرفی، واژگون می‌شود.»
ابان بن تغلب از امام صادق علیه السلام روایت می کند که فرمود:« زمانی خواهد رسید که سکوت و رکود بر دو مسجد* حاکم شود و همان‌گونه که مار در سوراخش فرو می‌رود، علم در آنجا ناپدید گردد؛ میان شیعیان اختلاف به وجود بیاید، گروهی گروه دیگر را دروغگو بنامند و یکدیگر را تکذیب نمایند.»
ابان پرسید:« پس هیچ خیری در آن زمان نیست!»
امام علیه السلام سه مرتبه فرمود: « برعکس، تمام خیر در آن زمان است. چرا که در آن هنگام، فرج نزدیک شده است» .
امیر مۆمنان علی علیه السلام به امام حسین علیه السلام فرمود: « ای حسین! نهمین فرزند تو قیام‌کننده به حق، ظاهرکننده و پیروزکننده‌ی دین و گستراننده عدالت است.»
حسین علیه السلام به پدر عرض کرد:« آیا به‌راستی چنین حادثه‌ای رخ خواهد داد؟»
علی علیه السلام پاسخ داد:« قسم به کسی که محمد صلی الله علیه و آله و سلم را به نبوت برانگیخت و او را از میان همه مخلوقات برگزید آری. ولی پس از غیبتی طولانی و سرگردانی‌ای شدید که در آن جز مخلصان بر دین خود پابر جا نمی‌مانند؛ کسانی که از روح یقین بهره‌مندند، خداوند از آنان بر ولایت ما پیمان گرفته است، ایمان را در قلب‌هایشان نوشته و به وسیله روحی از جانب خود تأییدشان نموده است.»
« زمانی خواهد رسید که از قرآن جز الفاظ و عباراتش و از اسلام جز نامش باقی نخواهد ماند. مردم، مسلمان نامیده می‌شوند، ولی از همیشه از اسلام دورترند»

عدم پرداخت زکات اموال در آخرالزمان

زمانی می‌رسد که انسانها مال فراوان دارند، ولی زکات آن را پرداخت نمی‌کنند.

پیامبر اکرم:

« زکات را زیان و خسارت می پندارید.»

علی علیه السلام:

« زمانی خواهد آمد که مردم صدقه (زکات) را زیان و خسارت می پندارند.»

عدم رعایت حدود الهی در آخرالزمان

امام صادقعلیه السلام می فرماید:
« حدود الهی تعطیل می‌شود و بر اساس هواهای نفسانی و امیال عمل می گردد.»
« خانه خدا تعطیل می‌شود و به مردم دستور داده می‌شود حج را ترک کنند.
• شاید منظور از دو مسجد « مسجدالحرام و مسجدالنبی » باشد، یا منظور « مسجد کوفه و مسجد سهله » باشد.

منبع: سایت مهدویت؛ به نقل از جلدهای مختلف از کتاب بحار الانوار

 
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ تیر ۹۳ ، ۱۱:۳۷
مجید کمالی


چه کنیم تا امام زمان(علیه السلام) به ما نظر کند؟


چه کنیم تا امام زمان(علیه السلام) به ما نظر کند؟

در آیه چهارم سوره جمعه، به سه مقام پیامبر اشاره می شود: او تلاوت کننده ی قرآن است برای مردم (مردم را با تلاوت، ظاهر و حقیقت قرآن آشنا می کند)، آنها را پرورش می دهد (از اخلاق شیطانی عبور می دهد و به اخلاق رحمانی می رساند و پاک می کند) و کتاب و حکمت را به مردم تعلیم می دهد. (و زندگی و و جود آنها را ارتقاء می دهد).
حکمت، علم و دانش نافع و مفید است. بعضی از علم ها مفید نیست یعنی ضررش از منفعتش بیشتر است.
حکمت به علمی گفته می شود که در آن خیر، برکت دنیایی و آخرتی باشد زیرا خداوند می خواهد ما را در افق ابدیت تربیت کند. در دعاها بر این صفت امام زمان(عج) تاکید می شود. زیارت آل یاسین از لسان مطهر امام و به قلم خودشان نگاشته شده است و می فرماید که هر گاه خواستی به اهل بیت توجه بکنی بخوانید: سلام علی آل یاسین ... سلام بر تو ای تلاوت کننده ی کتاب خدا و تفسیر کننده ی قرآن. تفسیر کننده ی قرآن با تعلیم حکمت و کتاب رابطه ای دارد.
یکی از مقامات وجودی امامان معصوم این است که از وقتی که به امامت می رسند در این مقام قرار می گیرند. یعنی از زمان شروع امامت مهدی ، تعلیم تربیت و تزکیه ی مردم عالم تحت ولایت او قرار گرفته است. به میزانی که ما دست ولایت و هدایت او را با بندگی خداوند رحمان باز بگذاریم، این مقام در وجود ما هم جاری می شود.
یکی از فلسفه های وجودی امام یا پیامبر نعمت و منتی است از جانب خداوند برای انسان که دست انسان را بگیرند و از زندگی شیطانی به زندگی رحمانی ببرند و به حداعلی زندگی رحمانی برسانند.
در زیارت جامعه کبیره که از لسان امام هادی(علیه السلام) جاری شده است می فرماید: با ولایت شما اهل بیت خداوند معارف دینی و اسلامی را به ما یاد داد یعنی اگر شما نبودید ما بهره ای از معارف قرآنی، اسلامی و عرفان ناب نمی بردیم.
در ابتدای دعای جامعه داریم :شما جایگاه معرفت خدا هستید اگر کسی به عرفان الهی می رسد به واسطه ی شما می رسد، شما معدن رحمت های الهی و عرفانی هستید یعنی علم نافع فقط در نزد شماست . سرچشمه ی ناب حکمت و معرفت خداوند قرآن و عترت است. پیامبر این دو مهم را در میان ما به یادگار گذاشته اند.
دو نفر نزد امام باقر (علیه السلام)رسیدند و پرسیدند که راه درست کدام است، امام فرمود: به شرق یا غرب عالم بروید، علم و حکمتی که به درد شما بخورد جز نزد ما اهل بیت، در جای دیگری پیدا نمی کنید. هر کسی که در راه بندگی وارد می شود عنایت ویژه ی حضرت شامل حال او می شود و این یک پیوند دو طرفه است، هر چه بندگی بیشتر باشد عنایت بیشتر می شود. و هر چه عنایت بیشتر بشود، بندگی بیشتر می شود

چه قدر با امام زمان پیوند داریم؟

اگر ما بخواهیم جامعه ی دینی و حوزه های دینی را محک بزنیم که با آستان امام زمان(عج) چه میزان پیوند و ارتباط دارند، باید باید ببینیم ارتباط آنها با احادیث و روایات اهل بیت چقدر است. و آن معارف ناب اهل بیت چقدر زندگی آنها پیاده شده است. آیا سبک زندگی آنها همان سبک زندگی آل پیامبر شده است یا خیر. در زیارت عاشورا داریم: خدایا سبک زندگی ما را مانند زندگی پیامبر و آل پیامبر قرار بده.

اگر بخواهیم تعلیم و تربیت حضرت شامل حال ما بشود چگونه باید رفتار کنیم؟

در مورد عنایات ویژه حضرت باید گفت که وجودهای لایق و نفوس مستعد که لیاقت های بالاتری نشان می دهند عنایت های ویژه ای را دریافت می کنند. یکی توقیعات و نامه های حضرت است که افرادی مثل شیخ مفیدها در این مقام قرار می گیرند که این بهره گیری از تربیت ویژه ی امام زمان(عج) است .این مقام مربی گری است و با مقام معلمی فرق دارد. تمام حوزه های علمیه که برقرار می شود، تجلی معلم حقیقی عالم وجود امام عصر است. معلمان حقیقی عالم، پیامبر و آل پیامبر است. یعنی این کلاس ها در محضر قرآن و عترت برگزار می شود. این جلوه ای از تعلیم امام زمان(عج) است.
در عصر غیبت اندک شماری بصورت مستقیم به محضر حضرت مشرف می شوند.(یعنی حضرت مربی مستقیم بشود) در عصر غیبت مربی گری واسطه بیشتر جریان پیدا می کند. سید بحرالعلوم ها و سید بن طاوس ها به مقامی می رسند که حضرت مربی گری ویژه ی آنها را بعهده می گیرد.
اگر ما بخواهیم جامعه ی دینی و حوزه های دینی را محک بزنیم که با آستان امام زمان(عج) چه میزان پیوند و ارتباط دارند، باید باید ببینیم ارتباط آنها با احادیث و روایات اهل بیت چقدر است. و آن معارف ناب اهل بیت چقدر زندگی آنها پیاده شده است. آیا سبک زندگی آنها همان سبک زندگی آل پیامبر شده است یا خیر. در زیارت عاشورا داریم: خدایا سبک زندگی ما را مانند زندگی پیامبر و آل پیامبر قرار بده

چه کنیم تا در مسیر تعلیم و تربیت حضرت ولی عصر قرار گیریم؟

مهم این است که این تعلیم و تربیت حضرت شامل حال همه ی مردم است. هر کس که به محضر قرآن و عترت می آید، تحت سرپرستی خداوند رحمان و تجلی این سرپرستی یعنی سرپرستی امام زمان(عج) قرار می گیرد. البته این بستگی دارد به استعداد و آمادگی هر فرد و ارتباطی که با آیات و روایات برقرار می کند.
از بزرگی پرسیدند که سید کریم پاره دوز که در بازار مغازه داشت و فرش و کفش های پاره را می دوخت ، چکار کرده بود که امام زمان(عج) هر هفته برای او وعده ی دیدار گذاشته بودند؟ ایشان فرمود: او از هر آنچه که از آیات و روایات شنیده بود عمل می کرد. با این کار دست تربیت حضرت در زندگی او ویژه تر شده بود تا جایی که به مقام ولایت تصرف رسیده بود. پس راه ، انس با آیات و روایات است. امام علی(علیه السلام) می فرماید: اگر می خواهی از ما اهل بیت باشی و در دنیا و آخرت هم درجه ی ما باشی، اعتقادات ، اخلاق و معارف را جز از اهل بیت دریافت نکن.
سید بحرالعلوم ها تلاش ها کرده اند تا به این درجه رسیده اند. تربیت ویژه ی آنها نتیجه ی مراقبت های ویژه ی آنها بوده است.
دو نفر نزد امام باقر(علیه السلام) رسیدند و پرسیدند که راه درست کدام است، امام فرمود: به شرق یا غرب عالم بروید، علم و حکمتی که به درد شما بخورد جز نزد ما اهل بیت، در جای دیگری پیدا نمی کنید. هر کسی که در راه بندگی وارد می شود عنایت ویژه ی حضرت شامل حال او می شود و این یک پیوند دو طرفه است، هر چه بندگی بیشتر باشد عنایت بیشتر می شود. و هر چه عنایت بیشتر بشود، بندگی بیشتر می شود.

منبع: تلخیصی از سخنان حجت الاسلام حیدری کاشانی در برنامه سمت خدا

 
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ تیر ۹۳ ، ۱۱:۳۶
مجید کمالی

اعمال و فضیلت شبهای قدر

دوشنبه, ۲۳ تیر ۱۳۹۳، ۰۴:۴۲ ب.ظ

شب قدر یا لیلة القدر با فضیلت‌ترین و باارزش‌ترین شبِ سال در میان مسلمانان است. قرآن در دو سوره قدر و دخان درباره شب قدر سخن گفته است. بنا به اعتقاد مسلمانان شب قدر در بین شب‌های سال مخفی است و دقیقاً بیان نشده است که کدام شب، شب قدر است. در باور شیعیان، به احتمال زیاد یکی از شبهای ۱۹ یا ۲۱ و یا ۲۳ ماه رمضان و بنا بر برخی روایات، شب نیمه شعبان شب قدر است.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ تیر ۹۳ ، ۱۶:۴۲
مجید کمالی

چگونه از گناهان پاک شویم ؟

دوشنبه, ۲۳ تیر ۱۳۹۳، ۰۲:۳۲ ب.ظ


چگونه از گناهان پاک شویم ؟
چگونه از گناهان پاک شویم ؟


 

نویسنده : محمود قربانی
منبع : اختصاصی راسخون



 

محمود قربانی

چکیده
در این مقاله کوتاه از کلام گهر بار معصوم (ع) کمک گرفتم تا تعدادی از راههای پاک شدن از گناه را که به صورت عملی وقلبی، دستوراتی رامبنی بر انجام اعمال عبادی مثل: ذکر ونماز روزه اعمال اجتماعی مثل کمک به دیگران وتعلیم ، تشیع جنازه وبهترین راههای ممکن برای پاک شدن از گناهان مورد توجه قرار گرفته است .
کلید وا‍ژه:استغفار،گناه،ابتلاء، پاک شدن،نماز وگناهان ، دعاوگناهان ،حج و گناهان،زیارت امام حسین (ع) و گناهان، تشیع جنازه وگناهان ،مرگ و گناهان ،مصافحه وگناهان.
مقدمه :
امروز هویت و شخصیت انسانی در جامعه به اصطلاح دهکده جهانی با انواع تبلیغات فرهنگی غرب وشیاطین قسم خورده در هم آمیخته تا انسانها به فرطه بی بند باری وبه اصطلاح خودشان بی خیالی وبی توجهی به آرمانها و در پایان به عصیان گری وشیطان پرستی کشانده و همه چیز رامثل اصول انسانی که شامل مذهب ، اجتماع وخانواده را زیر پا له کرده تا انسان وانسانیت باقی نماند اما در این رهگذر هنوز راه برای با زگشت وجبران باقییست . راه روشن و نزیک وصول به بهشت هنوز باقیست در این نوشته به اندکی از راههای دست یافتنی وپاک شدن که از کمند کلام نورانی امامان معصوم (ع)گرفته شده اشاره می گردد.

باب استغفار
 

اقرار بر گناه
یکی از راههای پاک شدن از گناه اقرار بر آن گناه می باشد البته در دستورات اسلامی اقرار به گناه را فقط در محضر باری تعالی جایز می داند و به هیچ کسی اجازه نمی دهد که برای کسی گناه خود را بیان کند. ابَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ إِنَّهُ وَ اللَّهِ مَا خَرَجَ عَبْدٌ مِنْ ذَنْبٍ بِإِصْرَارٍ وَ مَا خَرَجَ عَبْدٌ مِنْ ذَنْبٍ إِلَّا بِإِقْرَارٍا امام صادق (ع) : همانا به خدا قسم بنده از گناه، با اصرار بر گناه خارج نمی شود وبنده از گناه خارج نمی شود مگر با اقرار بر گناه(1).
توبه کننده
یکی از راههای پاک شدن از گناه توبه وباز گشت ازگناه و آن هم با زگشتی که دیگر به آن بر نگردد انسان را به جایی می رساند که مساوی با کسی است که دیگر گناه نکرده است واگر به گناه برگردد مثل مسخره کننده توبه است .عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ التَّائِبُ مِنَ الذَّنْبِ کَمَنْ لَا ذَنْبَ لَهُ وَ الْمُقِیمُ عَلَى الذَّنْبِ وَ هُوَ مُسْتَغْفِرٌ مِنْهُ کَالْمُسْتَهْزِئِجابر می گوید از ا امام باقر (ع) شنیدم که می فرماید :توبه کننده از گناه مثل کسی است که گناهی بر او نیست .بر پا دارنده گناهی که او استغفار کننده از آن می باشد مثل مسخره کنند می باشد .(2)

استغفار کننده در روز
 

یکی از پاک کننده های گناه ذکر لسانی و طلب استغفار می باشد که در روایات به آن توجه خاص شده است . قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع مَنْ قَالَ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ مِائَةَ مَرَّةٍ فِی کُلِّ یَوْمٍ غَفَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ سَبْعَمِائَةِ ذَنْبٍ وَ لَا خَیْرَ فِی عَبْدٍ یُذْنِبُ فِی کُلِّ یَوْمٍ سَبْعَمِائَةِ ذَنْبٍ امام صادق (ع) :کسی که درروز صد مرتبه استغفار کند خداوند عز وجل هفت صد گناه از او می آمرزد و بنده ای که در هر روز هفت صد گناه انجام می دهد در او خیری نیست .(3)

استغفار هنگام خواب و پاک شدن گناهان
 

از جمله پاک کننده های گناه استغفار قبل از خواب میباشد .چونکه انسان قبل از خواب بیاد گناهان روز می افتد وبا طلب مغفرت هم گناهان را پاک وهم حسابرسی نفس خود نموده است .عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنِ اسْتَغْفَرَ اللَّهَ مِائَةَ مَرَّةٍ حِینَ یَنَامُ بَاتَ وَ قَدْ تَحَاتَّ عَنْهُ الذُّنُوبُ کُلُّهَا کَمَا یَتَحَاتُّ الْوَرَقُ مِنَ الشَّجَرِ وَ یُصْبِحُ وَ لَیْسَ عَلَیْهِ ذَنْبٌ امام صادق (ع) کسیکه هنگام خواب صد مرتبه استغفار کند، شب را طی می کند در حالی که تمام گناهان او می ریزد همانطور که برگ درختان می ریزد .ودر حالی که گناهی بر او نیست صبح می کند .(4)

توبه نصوح وپاک شدن از گناهان
 

قَالَ الصَّدُوقُ وَ قَدْ رُوِیَ أَنَّ التَّوْبَةَ النَّصُوحَ هُوَ أَنْ یَتُوبَ الرَّجُلُ مِنْ ذَنْبٍ وَ یَنْوِیَ أَنْ لَا یَعُودَ إِلَیْهِ أَبَداً ، روایت شده است که:توبه نصوح آن چیزی است که مرد از گناهش بر می گردد ونیت می کند که دیگر به آن بر نگردد (5)

اقرار به گناه وپاک شدن گناه
 

الشَّیْخُ الْمُفِیدُ فِی الْإِخْتِصَاصِ، عَنِ الْعَالِمِ ع أَنَّهُ قَالَ الْمُقِرُّ بِذَنْبِهِ کَمَنْ لَا ذَنْبَ لَهُ [وَ إِذَا کَانَ الرَّجُلُ فِی جَوْفِ اللَّیْلِ فِی صَلَاتِهِ‏] وَ یُقِرُّ لِلَّهِ بِذَنْبِهِ وَ یَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ وَ فِی عَهْدِهِ أَنْ لَا یَرْجِعَ إِلَیْهِ فَاللَّهُ یَغْفِرُ لَهُ إِنْ شَاءَ امام (ع) : اقرار کننده به گناه مثل کسی است گناهی بر اونیست .(و وقتی که مرد در دل شب و در نمازش باشد ) و اقرار کند برای خدا به گناهش وطلب توبه کند وبه گناهش بر نگردد پس خداوند اورا می بخشد! هر قدر که بخواهد.(6)
طلب استغفاروپاک شدن گناهان
وَ عَنْهُ ع طُوبَى لِلْعَبْدِ یَسْتَغْفِرُ اللَّهَ مِنْ ذَنْبٍ لَمْ یَطَّلِعْ عَلَیْهِ غَیْرُهُ فَإِنَّمَا مَثَلُ الِاسْتِغْفَارِ عَقِیبَ الذَّنْبِ مَثَلُ الْمَاءِ یُصَبُّ عَلَى النَّارِ فَیُطْفِئُهَا امام معصوم (ع) :خوشا به حال بنداه ی که از خدا طلب استغفار می کند از گناهی که غیر او بر آن مطلع نیست .پس بدرستی که مثل استغفار بعد از گناه مثل آبی است که بر آتش ریخته می شود واو را خاموش می کند .(7)

گریه بر گناه وپاک شدن از گناهان
 

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص طُوبَى لِصُورَةٍ نَظَرَ اللَّهُ إِلَیْهَا تَبْکِی عَلَى ذَنْبٍ مِنْ خَشْیَةِ اللَّهِ لَمْ یَطَّلِعْ عَلَى ذَلِکَ الذَّنْبِ غَیْرُهُ ، رسول خدا (ص):خوشا به صورتی که خدابه آن نظر میکند ،که گریه می کند بر گناه از ترس خدا وبرآن گناه غیر از خودش خبر ندارد . (8)

روز قیامت وپاک شدن از گناهان
 

در روز قیامت گناهان انسان را به او نشان می دهند اما موقعی خوشایند او خواهد بود که آنها را با طلب استغفار بیابد .قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص طُوبَى لِمَنْ وَجَدَ فِی صَحِیفَةِ عَمَلِهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ تَحْتَ کُلِّ ذَنْبٍ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ رسول خدا (ص)فرمود: خوشا به حال کسی که در روز قیامت در صحیفه عملش در زیر هرگناه کلمه استغفر الله را می یابد ! (9)

باب نمازو استغفار
 

نماز شب وپاک شدن گناه
 

یکی از پاک کننده های گناه، نماز وعبادت فرد مؤمن درشب می باشد، یعنی غیر از ثوابی که نماز شب دارد،یکی از آثارش شستشو دادن گناه مؤمن می باشد . ابِی عَبْدِ اللَّهِ ع فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ قَالَ صَلَاةُ الْمُؤْمِنِ بِاللَّیْلِ تَذْهَبُ بِمَا عَمِلَ مِنْ ذَنْبٍ بِالنَّهَار، امام صادق (ع) در کلام خداوند عز وجل می باشد که نیکیها بدیها را از بین می برد که امام (ع) فرمودند : نما ز مؤمن در شب گناهانی که در روز انجام داده است را از بین می برد.(10)

نماز وپاک شدن گناه
 

یکی دیگراز پاک کننده های گناهان نمازی می باشد که با حضور قلب وتوجه به ذات پاک الهی انجام پذیرد .أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ مَنْ صَلَّى رَکْعَتَیْنِ یَعْلَمُ مَا یَقُولُ فِیهِمَا انْصَرَفَ وَ لَیْسَ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ ذَنْبٌ ، امام صادق (ع) : کسیکه دو رکعت نمازی که می داند در آن چه می گوید، انجام دهد وتمام شود ،بین او وبین خدا گناهی نخواهد بود . (11)

قنوت نماز وتر وپاک شدن از گناه
 

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ سُئِلَ عَنِ الْقُنُوتِ فِی الْوَتْرِ هَلْ فِیهِ شَیْ‏ءٌ مُوَقَّتٌ یُتَّبَعُ وَ یُقَالُ فَقَالَ لَا أَثْنِ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ صَلِّ عَلَى النَّبِیِّ ص وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِکَ الْعَظِیمِ ثُمَّ قَالَ کُلُّ ذَنْبٍ عَظِیمٌ از امام صادق (ع) سوال شده است که :آیا در قنوت نماز وتر دعای گوتاهی که گفته شود وجود دارد ؟ امام فرمودند :نزد خداوند عز وجل ثنایی بهتراز درود بر نبی اکرم (ص)واستغفار برای گناه بزرگت نمی باشد سپس فرمودند :هر گناه بزرگ ! (12)

نماز فاطمه الزهرا (س) وپاک شدن از گناه
 

أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ مَنْ صَلَّى أَرْبَعَ رَکَعَاتٍ بِمِائَتَیْ مَرَّةٍ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ فِی کُلِّ رَکْعَةٍ خَمْسُونَ مَرَّةً لَمْ یَنْفَتِلْ وَ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ ذَنْبٌ إِلَّا غُفِرَ لَهُ امام صادق (ع) : هر کسی چهار رکعت نماز به دویست مرتبه قل هو الله احد که در هر رکعت پنجاه مرتبه بگوید، هنوز نماز تمام نشده بین او وخداوند گناهی نیست مگر اینکه بخشیده می شود .(13)

اذان گفتن وپاک شدن از گناه
 

وَ قَالَ ع مَنْ أَذَّنَ سَبْعَ سِنِینَ مُحْتَسِباً جَاءَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ لَا ذنبَ لَهُ امام (ع) :کسیکه هفت سال حساب شده و با توجه اذان بگوید ، می آید روز قیامت در حالی گناهی بر او نمی باشد . (14)

نماز با شصت مرتبه قل هو الله وپاک شدن گناه
 

الصَّادِقِ ع قَالَ مَنْ صَلَّى رَکْعَتَیْنِ خَفِیفَتَیْنِ بِقُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ فِی کُلِّ رَکْعَةٍ سِتِّینَ مَرَّةً انْفَتَلَ وَ لَیْسَ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ذَنْبٌ ، امام صادق (ع) :کسیکه دو رکعت نماز آرام بگذارد که در هر رکعت شصت مرتبه قل هو الله احد باشد . نماز تمام نشده که بین او وخداوند عز وجل گناهی نباشد . (15)

نمازصبح و استغفار وپاک شدن از گناهان
 

عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ مَنِ اسْتَغْفَرَ اللَّهَ بَعْدَ صَلَاةِ الْفَجْرِ سَبْعِینَ مَرَّةً غَفَرَ اللَّهُ لَهُ وَ لَوْ عَمِلَ ذَلِکَ الْیَوْمَ أَکْثَرَ مِنْ سَبْعِینَ أَلْفَ ذَنْبٍ وَ مَنْ عَمِلَ أَکْثَرَ مِنْ سَبْعِینَ أَلْفَ ذَنْبٍ فَلَا خَیْرَ فِیهِ ، امام باقر (ع) : کسیکه بعد از نماز صبح هفتاد مرتبه اسنغفار کند ،خداوند او را می بخشد اگر چه عمل آن روز او بیشتر از هفتاد هزار گناه باشد .وکسی که درروز عمل اواکثر از هفتاد هزار گناه باشد خیری درآن روز برای او نمی باشد . (16)

نمازعصر و استغفار وپاک شدن از گناهان
 

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ مَنِ اسْتَغْفَرَ اللَّهَ بَعْدَ صَلَاةِ الْعَصْرِ سَبْعِینَ مَرَّةً غَفَرَ اللَّهُ لَهُ سَبْعَمِائَةِ ذَنْبٍ امام صادق (ع) :کسیکه بعد از نماز عصرهفتاد مرتبه استغفار کند ،خداوند هفتصد گناه او را می بخشد . (17)

شب زند ه داری وپاک شدن از گناهان
 

عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ إِنَّ الْمُؤْمِنَ إِذَا قَامَ لَیْلَهُ ثُمَّ أَصْبَحَ صَائِماً نَهَارَهُ لَمْ یُکْتَبْ عَلَیْهِ ذَنْبٌ وَ لَمْ یَخْطُ خُطْوَةً إِلَّا کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِهَا حَسَنَةً (وَ لَمْ یَتَکَلَّمْ بِکَلِمَةِ خَیْرٍ إِلَّا کَتَبَ لَهُ بِهَا حَسَنَةً) وَ إِنْ مَاتَ فِی نَهَارِهِ صُعِدَ بِرُوحِهِ إِلَى عِلِّیِّینَ وَ إِنْ عَاشَ حَتَّى یُفْطِرَ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْأَوَّابِینَ امام باقر (ع) : به درستی که مومن وقتی شب را بیدار باشد وصبح کند در حالی که آن روز را روزه بدارد ،برای او گناهی نوشته نمی شود وقدمی از بر نمی دارد مگر اینکه برای او حسنه ای نوشته می شود .(کلمه خیری نمی گوید مگر اینکه برای او حسنه ای نوشته می شود ) واگردر آن روز بمیرد روح او به علیین بالا برده میشود واگر بماند تا اینکه افطار نماید خداوند او را از توابین می نویسد . (18)

نماز وپاک شدن از گناهان
 

عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ جَاءَ ثَقَفِیٌّ إِلَى النَّبِیِّ ص فَسَأَلَهُ عَمَّا لَهُ مِنَ الثَّوَابِ فِی الصَّلَاةِ فَقَالَ النَّبِیُّ ص إِذَا قُمْتَ إِلَى الصَّلَاةِ وَ تَوَجَّهْتَ وَ قَرَأْتَ أُمَّ الْکِتَابِ وَ مَا تَیَسَّرَ لَکَ مِنَ السُّوَرِ ثُمَّ رَکَعْتَ فَأَتْمَمْتَ رُکُوعَهَا وَ سُجُودَهَا وَ تَشَهَّدْتَ وَ سَلَّمْتَ غُفِرَ لَکَ کُلُّ ذَنْبٍ فِیمَا بَیْنَکَ وَ بَیْنَ الصَّلَاةِ الَّتِی قَدَّمْتَهَا إِلَى الصَّلَاةِ الْمُؤَخَّرَةِ فَهَذَا لَکَ فِی صَلَاتِکَ الْخَبَرَ امام باقر (ع) می فرماید : ثقفی نزد رسول اکرم (ص) آمد وسوال کرد ازثواب آن چه برای او در نماز می باشد .پس نبی اسلام(ص) فرمودند :وقتی به نماز ایستادی وتوجه کردی و ام الکتاب را خواندی وآنچه میسر است از سوره ها سپس رکوع کردی وتمام کردی رکوع را وسجود را وتشهد را بجا آوردی وسلام دادی هر گناهی که بین تو ونمازی که مقدم داشتی تا این نماز برای تو بخشیده می شود واین است برای تو در نماز! (19)

طلب استغفاردر روز جمعه وپاک شدن از گناهان
 

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ یَسْتَغْفِرِ اللَّهَ تَعَالَى یَوْمَ الْجُمُعَةِ بَعْدَ الْعَصْرِ سَبْعِینَ مَرَّةً یَقُولُ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذَنْبَهُ فِیمَا سَلَفَ وَ عَصَمَهُ فِیمَا بَقِیَ فَإِنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ ْبٌ غَفَرَ لَهُ ذُنُوبَ وَالِدَیْهِ امام صادق (ع): کسی که در روز جمعه بعد از نماز عصر طلب استغفار از خدای متعال نماید هفتاد مرتبه بگوید استغفر الله واتوب الیه خداوند گناه او را می بخشد در گذشته و پاک می دارد او را در آنچه باقی است واگر چه برای او گناهی نباشد ، گناهان والدین او را می بخشد.(20)

خواندن دو رکعت نماز وپاک شدن از گناهان
 

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ أَذْنَبَ ذَنْباً فَأَشْفَقَ مِنْهُ فَلْیُسْبِغِ الْوُضُوءَ ثُمَّ لْیَخْرُجْ إِلَى بَرَازٍ مِنَ الْأَرْضِ حَیْثُ لَا یَرَاهُ أَحَدٌ فَیُصَلِّی رَکْعَتَیْنِ ثُمَّ یَقُولُ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی ذَنْبَ کَذَا کَذَا فَإِنَّهُ کَفَّارَةٌ لَهُ ، رسول خدا (ص) : کسی که گناهی انجام دهد واز آن جدا شود وبه فضایی آزاد از زمین برود تا جایی که او را احدی نبیند و دو رکعت نماز گذارد سپس بگوید خدا یا ببخش گناه مرا بدرستی که آن کفاره اوست . (21)

انتظار نماز جماعت وپاک شدن از گناهان
 

عَنْ أَبِی الْحَسَنِ ع قَالَ انْتِظَارُ الصَّلَاةِ جَمَاعَةً مِنْ جَمَاعَةٍ إِلَى جَمَاعَةٍ کَفَّارَةُ کُلِّ ذَنْبٍ امام (ع) : منتظر نماز جماعت بودن از نماز جماعت تا نماز جماعت دیگر کفاره همه گناهان می باشد .(22)

نماز شب وپاک شدن گناهان
 

الْهِدَایَةُ، وَقْتُ صَلَاةِ اللَّیْلِ إِذَا دَخَلَ الثُّلُثُ الْأَخِیرُ مِنَ اللَّیْلِ وَ هِیَ إِحْدَى عَشْرَةَ رَکْعَةً مِنْهَا ثَمَانُ رَکَعَاتٍ صَلَاةُ اللَّیْلِ وَ رَکْعَتَا الشَّفْعِ وَ رَکْعَةُ الْوَتْرِ تَقْرَأُ فِی کُلِّ رَکْعَةٍ مَا تَیَسَّرَ لَکَ مِنَ الْقُرْآنِ لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَالَ فَاقْرَؤُا ما تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ صَلَّى الرَّکْعَتَیْنِ الْأُولَیَیْنِ مِنْ صَلَاةِ اللَّیْلِ بِالْحَمْدِ وَ ثَلَاثِینَ مَرَّةً قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ فِی کُلِّ رَکْعَةٍ انْفَتَلَ وَ لَیْسَ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ذَنْبٌ إِلَّا غَفَرَ لَهُ
معصوم (ع) فرمود :وقت نماز شب هنگامی که داخل شد ثلث از شب و آن یازده رکعت می باشد که هشت رکعت آن نماز شب و دو رکعت آن شفع و یک رکعت وتر و در هر رکعت آنچه را میسر است برای تو قرآن بخوان برا اینکه ،خداوند عز وجل فرمود: بخوانید آنچه میسر است از قرآن و کسی که دو رکعت اول نماز شب را به حمد وسه مرتبه قل هو الله احد در هر رکعت تمام کند که در این صورت نیست بین او وبین خدا گناهی مگر اینکه خداوند می بخشد .(23)

دعا بعد از نماز صبح جمعه وپاک شدن گناهان
 

عَنِ الصَّادِقِ ع أَنَّهُ قَالَ مَنْ قَالَ یَوْمَ الْجُمُعَةِ بَعْدَ صَلَاةِ الْغَدَاةِ اللَّهُمَّ اجْعَلْ صَلَوَاتِ مَلَائِکَتِکَ وَ حَمَلَةِ عَرْشِکَ وَ جَمِیعِ خَلْقِکَ وَ سَمَائِکَ وَ أَرْضِکَ وَ أَنْبِیَائِکَ وَ رُسُلِکَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لَمْ یُکْتَبْ عَلَیْهِ ذَنْبٌ سَنَةً امام صادق (ع) فرمود :کسی که روز جمعه بعد از نماز صبح بگوید : خدا یا ! درود ملائکه ات وحمله عرشت و همه خلقت وآسمانت وزمینت و انبیا ءورسولانت را بر محمد و آل محمد قرار بده گناه یک سال بر او نوشته نمی شود .(24)

نماز روز چهار شنبه وپاک شدن گناهان
 

صَلَاةُ یَوْمِ الْأَرْبِعَاءِ وَ بِإِسْنَادِهِ أَیْضاً قَالَ مَنْ صَلَّى یَوْمَ الْأَرْبِعَاءِ أَرْبَعَ رَکَعَاتٍ یَقْرَأُ فِی کُلِّ رَکْعَةٍ الْحَمْدَ وَ الْإِخْلَاصَ وَ سُورَةَ الْقَدْرِ مَرَّةً وَاحِدَةً تَابَ اللَّهُ عَلَیْهِ مِنْ کُلِّ ذَنْبٍ وَ زَوَّجَهُ بِزَوْجَةٍ مِنَ الْحُورِ الْعِینِ ، امام معصوم (ع) فرمودند :کسی که نماز گذارد در روز چهار شنبه به چهار رکعت که در هر رکعت سوره حمد و اخلاص و قدر را یک بار بخواند خداوند از هر گناهی از او بر می گردد و حور العین را به همسری او در می آورد .(25)

استغفار بعد از نماز عصر وپاک شدن گناهان
 

عن أبی عبد الله الصادق جعفر بن محمد ع قال من استغفر الله عز و جل بعد العصر سبعین مرة غفر الله له ذلک الیوم سبعمائة ذنب فإن لم یکن له فلأبیه فإن لم یکن لأبیه فلأمه فإن لم یکن لأمه فلأخیه فإن لم یکن لأخیه فلأخته فإن لم یکن لأخته فللأقرب فالأقرب امام صادق (ع) فرمودند :کسی که طلب استغفار کند ار خداوند عز وجل بعد از نماز عصر هفتاد مرتبه خداوند در آن روز هفتصد گناه می بخشد . پس اگر برای او (گناه ) نباشد برای پدرش می بخشد واگر برای پدر ش (گناه )نباشد برای مادرش می بخشد واگرنبوده باشد برای مادرش پس برای برادر ش می بخشد واگر برای برادرش نباشد برای خواهرش واگر برای خواهر هم گناهی نبود برای نزدیک به او.... (26)

قرائت هل اتی در نماز صبح پنجشنبه وپاک شدن گناهان
 

أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ أَنَا ضَامِنٌ لِمَنْ کَانَ مِنْ شِیعَتِنَا إِذَا قَرَأَ فِی صَلَاةِ الْغَدَاةِ مِنْ یَوْمِ الْخَمِیسِ هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنْسَانِ ثُمَّ مَاتَ مِنْ یَوْمِهِ أَوْ لَیْلَتِهِ أَنْ یَدْخُلَ الْجَنَّةَ آمِناً بِغَیْرِ حِسَابٍ عَلَى مَا فِیهِ مِنْ ذُنُوبٍ وَ عُیُوبٍ وَ لَمْ یَنْشُرِ اللَّهُ لَهُ دِیوَانَ الْحِسَابِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ لَا یُسْأَلَ مَسْأَلَةَ الْقَبْرِ وَ إِنْ عَاشَ کَانَ مَحْفُوظاً مَسْتُوراً مَصْرُوفاً عَنْهُ آفَاتُ الدُّنْیَا کُلُّهَا وَ لَمْ یَتَعَرَّضْ لَهُ شَیْ‏ءٌ مِنْ هَوَامِّ الْأَرْضِ إِلَى الْخَمِیسِ الثَّانِی إِنْ شَاءَ تَعَالَى ، امام صادق (ع) فر مودند :من ضامنم برای کسی که از شیعیان ما است که در نماز صبح روز پنج شنبه بخواند (سوره ) هل اتی علی الانسان سپس بمیرد در روز یا شبش اینکه در بهشت وارد می شود ایمن وبدون حساب در آنچه در او از گناه و عیوب بوده روز قیامت دیوان حساب او باز نمی شود 0(یا انتشار نمی یابد ) سوالهای قبر پرسیده نمی شود .و اگر زنده ماند محفوظ ومستور می ماند . از او آفات دنیا باز دارنده می شود . ومتعرض او (حوادث)چیزی از شن ریزه های زمین نمی شود تا روز پنج شنبه دوم اگر خدا بخواهد .(27)

بردن چراغ به مسجد وپاک شدن گناهان
 

وَ عَنِ النَّبِیِّ ص قَالَ مَنْ أَدْخَلَ لَیْلَةً وَاحِدَةً سِرَاجاً فِی الْمَسْجِدِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَ سَبْعِینَ سَنَةً وَ کَتَبَ لَهُ عِبَادَةَ سَنَةٍ وَ لَهُ عِنْدَ اللَّهِ مَدِینَةٌ وَ إِنْ زَادَ عَلَى لَیْلَةٍ وَاحِدَةٍ فَلَهُ بِکُلِّ لَیْلَةٍ یَزِیدُ ثَوَابُ نَبِیٍّ فَإِذَا تَمَّ عَشْرُ لَیَالٍ لَا یَصِفُ الْوَاصِفُونَ مَا لَهُ عِنْدَ اللَّهِ مِنَ الثَّوَابِ فَإِذَا تَمَّ الشَّهْرُ حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ عَلَى النَّارِ ، پیامبر اسلام (ص)فرمودند :کسی که یک شب چراغی را در مسجد قرار دهد .خداوند گناهان هفتاد سال او را می بخشد . وبرای او عبادت یک سال را می نویسد . وبرای او نزد خداوند شهری می باشد .واگر از یک شب بیشتر شد پس برای او به هر شبی ثواب نبی زیاد میکند و اگر ده شب تمام شد . دیگر آنچه را نزد خداوند از ثواب است وصف کننده گان نمی توانند وصف کنند .و وقتی که یک ماه تمام شد خداوند جسد اورا بر آتش حرام میکند . (28)

باب قرائت ذکر
 

فضیلت انا انزلنا در پاک شدن گناه
 

أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ مَنْ قَرَأَ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ یَجْهَرُ بِهَا صَوْتَهُ کَانَ کَالشَّاهِرِ سَیْفَهُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ مَنْ قَرَأَهَا سِرّاً کَانَ کَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ مَنْ قَرَأَهَا عَشْرَ مَرَّاتٍ غُفِرَتْ لَهُ عَلَى نَحْوِ أَلْفِ ذَنْبٍ مِنْ ذُنُوبِهِ ، امام باق (ع) می فرمایید :کسی که انا انزلناه فی لیله القدر را با صدای بلند بخواند مثل شمشیر زدن در راه خدا می باشد . و کسی که در خفا بخواند مثل کسی می باشد که خونش را در راه خدا داده است و اگر بخواند این سوره را ده مرتبه برای اوهزار گناه از گناهانش بخشیده می شود (29)

استرجاع وپاک شدن گناه
 

أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ مَا مِنْ عَبْدٍ یُصَابُ بِمُصِیبَةٍ فَیَسْتَرْجِعُ عِنْدَ ذِکْرِهِ الْمُصِیبَةَ وَ یَصْبِرُ حِینَ تَفْجَأُهُ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ کُلَّمَا ذَکَرَ مُصِیبَتَهُ فَاسْتَرْجَعَ عِنْدَ ذِکْرِ الْمُصِیبَةِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ کُلَّ ذَنْبٍ اکْتَسَبَ فِیمَا بَیْنَهُمَا ، امام باقر (ع) :بنده ای نیست که به مصیبتی گرفتارآید، پس هنگام یاد آوری مصیبت بگوید انا للله وانا الیه راجعون و هنگام مصیبت صبرکند تا اینکه خداوند همه گناهان گذشته او را می بخشد .و چنانچه مصیبت را یاد آوری کند وبگوید انا للله وانا الیه راجعون خداوند گناهانی را که بین این دو یاد آوری به دست آورده می بخشد. (30)

خواندن دعا وپاک شدن از گناهان
 

وَ عَنْهُ ص مَنْ قَالَ هَذِهِ الْکَلِمَاتِ فِی کُلِّ یَوْمٍ عَشْراً غَفَرَ اللَّهُ تَعَالَى لَهُ أَرْبَعَةَ آلَافِ کَبِیرَةٍ وَ وَقَاهُ مِنْ شَرِّ الْمَوْتِ وَ ضَغْطَةِ الْقَبْرِ وَ النُّشُورِ وَ الْحِسَابِ وَ الْأَهْوَالِ کُلِّهَا وَ هُوَ مِائَةُ هَوْلٍ أَهْوَنُهَا الْمَوْتُ وَ وُقِیَ مِنْ شَرِّ إِبْلِیسَ وَ جُنُودِهِ وَ قُضِیَ دَیْنُهُ وَ کُشِفَ هَمُّهُ وَ غَمُّهُ وَ فُرِّجَ کَرْبُهُ وَ هِیَ هَذِهِ أَعْدَدْتُ لِکُلِّ هَوْلٍ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ لِکُلِّ هَمٍّ وَ غَمٍّ مَا شَاءَ اللَّهُ وَ لِکُلِّ نِعْمَةٍ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لِکُلِّ رَخَاءٍ الشُّکْرُ لِلَّهِ وَ لِکُلِّ أُعْجُوبَةِ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ لِکُلِّ ذَنْبٍ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ لِکُلِّ مُصِیبَةٍ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ وَ لِکُلِّ ضِیقٍ حَسْبِیَ اللَّهُ وَ لِکُلِّ قَضَاءٍ وَ قَدَرٍ تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ وَ لِکُلِّ عَدُوٍّ اعْتَصَمْتُ بِاللَّهِ وَ لِکُلِّ طَاعَةٍ وَ مَعْصِیَةٍ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ نبی اکرم (ص) : هر کس این کلمات را در هر روز ده مرتبه بگوید خداوند متعال چهل هزار گناه کبیره از او می بخشد .واو رااز بدی مرگ نجات می دهد و از تنگی قبر و از روز قیامت وحساب و اهوال قیامت که صد هول می باشد وراحت ترین آن مرگ می باشد و نگه می دارد از شر ابلیس ولشکریانش و دینش را ادا ء میکند .وهم و غمش را بر طرف میکند . و سختیهای او را گشایش می دهد .واین کلمات برای هر هولی شمرده شده است .نیست معبودب جز پروردگار و برای هر هم غم آنچه را خدا بخواهد و برای هر نعمت ستایش خدارا و برای هر سختی سپاس پرور دگار را !و برای هر شگفت انگیزی تسبیح خداوند ! وبرای هر گناهی طلب مغفرت میکنم از خداوند ! ودر هر مصیبتی همه ما از خدائیم وبه سوی خدا بر مگردیم و برای هر تنگی خداوند مرا کفایت می کند ! وبرای هر قضا وقدری بر خداوند توکل می کنم وبرای هر دشمنی به خدا پناه می برم وبرای هر طاعت ومعصیتی نیست ،حول وقوه ای به جز خدای علی وعظیم! (31)

تهلیل واستغفار هنگام خواب وپاک شدن همه گناهان
 

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ قَالَ حِینَ یَأْوِی إِلَى فِرَاشِهِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مِائَةَ مَرَّةٍ بَنَى اللَّهُ لَهُ بَیْتاً فِی الْجَنَّةِ وَ مَنِ اسْتَغْفَرَ اللَّهَ مِائَةَ مَرَّةٍ حِینَ یَنَامُ بَاتَ وَ قَدْ تَحَاتَّتِ الذُّنُوبُ کُلُّهَا عَنْهُ کَمَا یَتَحَاتُّ الْوَرَقُ مِنَ الشَّجَرِ وَ یُصْبِحُ وَ لَیْسَ عَلَیْهِ ذَنْبٌ ، امام صادق (ع) فرمودند :کسی که هنگام خواب بگوید لا اله الا الله صد مرتبه خدا دربهشت برای او خانه ای بنا می کند وکسی بگوید صد مرتبه استغفار کند هنگام خواب مثل اینکه شب را بیدار بوده و همه گناهان می ریزد مثل ، ریختن برگ درخت و صبح می کند در حالی گناهی بر او نیست (32)

قرائت سوره سئل سائل وپاک شدن گناهان
 

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ أَکْثِرُوا مِنْ قِرَاءَةِ سَأَلَ سَائِلٌ قَالَ مَنْ أَکْثَرَ قِرَاءَتَهَا لَمْ یَسْأَلْهُ اللَّهُ تَعَالَى یَوْمَ الْقِیَامَةِ عَنْ ذَنْبٍ عَمِلَهُ وَ أَسْکَنَهُ الْجَنَّةَ مَعَ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ ، امام صادق (ع) فرمودند : زیاد سوره سئل سائل را قرائت کنید . هر کس زیاد این سوره را قرائت کند، خداوند تعالی در روز قیامت از گناه عملش سوال نمی کند و او را بامحمد (ص) واهلبیتش که درود خدا بر ایشان باد در بهشت ساکن می کند .(33)

اهل بهشت وپاک شدن گناهان
 

عن النبی ص قال أربع من کن فیه کتبه الله من أهل الجنة من کان عصمة أمره شهادة أن لا إله إلا الله و من إذا أنعم الله علیه النعمة فقال الحمد لله و من إذا أصابه ذنب قال أستغفر الله و من أصابته مصیبة قال إنا لله و إنا إلیه راجعون پیامر اسلا م فرمودند :چهار چیز است که هر که دارا باشد .از اهل بهشت نوشته می شود . کسی که پاکی امرش شهادت به اینکه نیست خدایی جز خدای یکتا وکسی که وقتی خدا به نعمت داد پس گفت : الحمد الله وکسی که گناهی انجام داد گفت :استغفرالله وکسی که وقتی به او مصیبتی رسید گفت : همه ما از خداییم وبه سوی او باز می گردیم(34)

قرائت قل هو الله احد در بستر وپاک شدن گناهان
 

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ قَرَأَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ مِائَةَ مَرَّةٍ حِینَ یَأْخُذُ مَضْجَعَهُ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَ خَمْسِینَ سَنَةً ، رسول اکرم (ص) فرمودند : کسی که قل هو الله احد را صد مرتبه بخواند هنگامی که می خواهد در بستر قرار گیرد .خداوند گناه پنجاه سال اورا می بخشد .(35)
ثواب قرائت لا حول و لا قوه الا بالله وپاک شدن گناهان
عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ رَأَیْتُ النَّبِیَّ ص وَ هُوَ یَقُولُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ قُلْتُ یَا نَبِیَّ اللَّهِ مَا ثَوَابُهُ قَالَ تَسْبِیحُ حَمَلَةِ الْعَرْشِ فَمَنْ قَالَ مَرَّةً لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَ مِائَةِ سَنَةٍ وَ کَتَبَ لَهُ بِکُلِّ حَرْفٍ مِائَةَ حَسَنَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ مِائَةَ دَرَجَةٍ فَإِنْ زَادَ عَلَى مَرَّةٍ وَاحِدَةٍ فَلَهُ بِکُلِّ حَرْفٍ کَنْزٌ وَ نُورٌ لِلصِّرَاطِ ، ابن عباس مگوید : دیدم پیامبر اسلام (ص) میگوید لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم . عرض کردم ! ای نبی خدا ثوابش چیست ؟ فرمود تسبیح حمله عرش می باشد . پس کسی که بگوید یکبار لا حول ولا قوه الا بالله خداوند گناهان صد سال او را می بخشد وبرای هر حرف صد حسنه برای او می نویسد و برای او صد درجه بالا می برد و اگر زیاد بر یک مرتبه شد برای هر حرفی گنجی و نوری است برای راه ! (36)
قرائت دویست مرتبه قل هو الله احد وپاک شدن گناهان
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ قَرَأَ کُلَّ یَوْمٍ مِائَتَیْ مَرَّةٍ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ وَ خَمْسَمِائَةِ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ ذُنُوبَ خَمْسِینَ سَنَةً إِلَّا أَنْ یَکُونَ عَلَیْهِ دَیْنٌ ، پیامبر اسلام (ص) کسی که هر روز دویست مرتبه قل هو الله احد بخواند . خداوند هزار و پانصد حسنه برای او می نویسد. وگناهان پنجاه سال را از او محو می کند .مگر این که براو دینی باشد . (37)

ذکر لا اله الاالله وپاک شدن گناهان
 

قال رسول الله ص لو أن المؤمن خرج من الدنیا و علیه مثل ذنوب أهل الأرض لکان کفارة لتلک الذنوب ثم قال ص من قال لا إله إلا الله بإخلاص فهو بری‏ء من الشرک و من خرج من الدنیا لا یشرک بالله شیئا دخل الجنة ثم تلا هذه الآیة إِنَّ اللَّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاءُ من شیعتک و محبیک یا علی ، پیامبر اسلام فرمودند :اگر مومن خارج از دنیا شود و بر او مثل گناهان اهل زمین باشد . هرآینه برای آن گناهان کفاره میباشد . سپس فرمودند :کسی که لا اله الا الله را با خلاص بگوید پس او بری از شرک می باشد وکسی که ازدنیا خارج شد وبه خداوند شرکی نورزید به بهشت داخل شد .سپس این آیه را تلاوت نمودند :( به درستی خداوند نمی بخشد کسی که شرک بورزد به او ومی بخشد غیر آن را برای کسی که بخواهد) از شیعه تو و دوست دار تو یاعلی ! (38)

باب حج
 

ثواب حج وعمره وپاک شدن گناه
 

أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص الْحَجَّةُ ثَوَابُهَا الْجَنَّةُ وَ الْعُمْرَةُ کَفَّارَةٌ لِکُلِّ ذَنْبٍ ، رسول خدا (ص) : حج (واجب) ثوابش بهشت می باشد وعمره کفاره برای هر گناه می باشد .(39)

ثواب حج وعمره وپاک شدن از گناهان
 

وَ رُوِیَ عَنِ النَّبِیِّ ص قَالَ الْحَجَّةُ ثَوَابُهَا الْجَنَّةُ وَ الْعُمْرَةُ کَفَّارَةُ کُلِّ ذَنْبٍ وَ أَفْضَلُ الْعُمْرَةِ عُمْرَةُ رَجَبٍ ، نبی اکرم : حج ثوابش بهشت می باشد وعمره کفاره هر گناهی می باشد وبا فضیلت ترین عمره ها عمره رجب میباشد . (40)

حج کننده وپاک شدن گناهان
 

43- وَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمَا أَنَّهُ قَالَ ضَمَانُ الْحَاجِّ الْمُؤْمِنِ عَلَى اللَّهِ إِنْ مَاتَ فِی سَفَرِهِ أَدْخَلَهُ الْجَنَّةَ وَ إِنْ رَدَّهُ إِلَى أَهْلِهِ لَمْ یُکْتَبْ عَلَیْهِ ذَنْبٌ بَعْدَ وُصُولِهِ إِلَى مَنْزِلِهِ بِسَبْعِینَ لَیْلَةً ، امام صادق (ع) فرمودند : حج کننده مومن ضمانتش بر خداوند می باشد . اگر در سفر مرد اورا در بهشت داخل می کند و اگر به نزد خانواده خود برگشت براو گناه هفتاد شب ،وقتی به منزل رسید نوشته نمی شود .(41)

باب زائر امام حسین
 

زیارت امام حسین (ع) وپاک شدن از گناهان
 

الرِّضَا ع فِی حَدِیثٍ أَنَّهُ قَالَ لَهُ یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّکَ أَنْ تَلْقَى اللَّهَ وَ لَا ذَنْبَ عَلَیْکَ فَزُرِ الْحُسَیْنَ یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّکَ أَنْ تَسْکُنَ الْغُرَفَ الْمَبْنِیَّةَ فِی الْجَنَّةِ مَعَ النَّبِیِّ ص فَالْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَیْنِ یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّکَ أَنْ یَکُونَ لَکَ مِنَ الثَّوَابِ مِثْلُ مَا لِمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ الْحُسَیْنِ ع فَقُلْ مَتَى ذَکَرْتَهُمْ یَا لَیْتَنِی کُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً امام رضا (ع):فرمو دند ای پسر شبیب ! اگر خوشحال می شوی که ملاقات کنی خداوندراوگناهی برتو نباشد ،پس حسین (ع) را زیارت کن ای پسر شبیب ! اگر دوست داری که در غرفه های ساخته شده در بهشت با نبی اکرم (ص)باشی پس قاتلین حسین (ع) رالعن کن .واگر خوشحال می شوی برای تو مثل ثواب شهدایی که با حسین (ع) بودند . پس وقتی که یاد کنی آنها را بگو : ای کاش با شما بودم ورستگار می شدم رستگار شدنی بزرگ ! (42)

روز عرفه وزوار امام حسین (ع) وپاک شدن از گناهان
 

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِذَا کَانَ یَوْمُ عَرَفَةَ نَظَرَ اللَّهُ تَعَالَى إِلَى زُوَّارِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع فَقَالَ ارْجِعُوا مَغْفُوراً لَکُمْ مَا مَضَى وَ لَا یُکْتَبُ عَلَى أَحَدٍ مِنْکُمْ ذَنْبُ سَبْعِینَ یَوْماً مِنْ یَوْمِ یَنْصَرِفُ ، امام صادق (ع) :وقتی که روز عرفه شد خداوند تعالی به زوار قبر حسین (ع) نگاه کرد پس فرمود :برگردید که گناهان گذشته شما بخشیده شد واز روزی که برمی گردید گناه هفتاد روز شما نوشته نمی شود . (43)

زائر امام حسین (ع) وپاک شدن گناهان
 

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ أَرَادَ أَنْ یَکُونَ فِی کَرَامَةِ اللَّهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ فِی شَفَاعَةِ مُحَمَّدٍ ص فَلْیَکُنْ لِلْحُسَیْنِ ع زَائِراً یَنَالُ مِنَ اللَّهِ أَفْضَلَ الْکَرَامَةِ وَ حُسْنَ الثَّوَابِ وَ لَا یَسْأَلُهُ عَنْ ذَنْبٍ عَمِلَهُ فِی حَیَاةِ الدُّنْیَا وَ لَوْ کَانَتْ ذُنُوبُهُ عَدَدَ رَمْلِ عَالِجٍ وَ جِبَالِ تِهَامَةَ وَ زَبَدِ الْبَحْرِ إِنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ ع قُتِلَ مَظْلُوماً مُضْطَهَداً نَفْسُهُ وَ عَطْشَاناً هُوَ وَ أَهْلُ بَیْتِهِ وَ أَصْحَابُهُ امام صادق(ع) فرمودند : کسی که اراده کرده در کرامت الهی در روز قیامت قرار گیرد ودر شفاعت محمد (ص) پس زیارت کننده حسین (ع) باشد با فضیلت ترین کرامتها از طرف خداوند به او می رسد و بهترین ثوابها ودر زندگی دنیا از گناه عمل او سوال نمی شود اگر چه عدد گناهان او به تعداد ریگهای انبوه وکوههای مکه و کفهای دریا باشد . بدرستی که حسین بن علی (ع)مظلوم کشته شد وستم شده براو در حالی که او وخانواده اش تشنه بودند .(44)

زائر امام حسین (ع) وپاک شدن گناهان
 

أبا عبد الله جعفر بن محمد ع أن الحسین بن علی عند ربه ینظر إلى موضع معسکره و من حله من الشهداء معه و ینظر إلى زواره و هو أعرف بهم و بأسمائهم و أسماء آبائهم و بدرجاتهم و منزلتهم عند الله عز و جل من أحدکم بولده و إنه لیرى من یبکیه فیستغفر له و یسأل آباءه ع أن یستغفروا و یقول لو یعلم زائری ما أعد الله له کان فرحه أکثر من جزعه و إن زائره لینقلب و ما علیه من ذنب ، امام صادق (ع) فرمودند :بدرستی که حسین بن علی (ع) نزد پروردگارش به اردوگاهش نگاه میکند وکسانی که با او به شهادت رسیده اند و به سوی زوارش نگاه میکند ،وبه در ستی کسی را که برای او گریه می کند می بیند پس برای او طلب استغفار می کند واز پدرانش می خواهد که برای او طلب استغفار کنند و می گویید اگر زائر من می دانست که چه چیز خداوند برای اوآماده کرده است ، خوشحالی او بیشتر می شد از گریه ا ش وبدرستی زائر بر می گردد در حالی که گناهی بر او نیست .(45)

زائر امام حسین (ع) وپاک شدن گناهان
 

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ أَرَادَ أَنْ یَکُونَ فِی کَرَامَةِ اللَّهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ فِی شَفَاعَةِ مُحَمَّدٍ ص فَلْیَکُنْ لِلْحُسَیْنِ ع زَائِراً یَنَالُ مِنَ اللَّهِ أَفْضَلَ الْکَرَامَةِ وَ حُسْنَ الثَّوَابِ وَ لَا یَسْأَلُهُ عَنْ ذَنْبٍ عَمِلَهُ فِی حَیَاةِ الدُّنْیَا وَ لَوْ کَانَتْ ذُنُوبُهُ عَدَدَ رَمْلِ عَالِجٍ وَ جِبَالِ تِهَامَةَ وَ زَبَدِ الْبَحْرِ إِنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ ع قُتِلَ مَظْلُوماً مُضْطَهَداً نَفْسُهُ وَ عَطْشَاناً هُوَ وَ أَهْلُ بَیْتِهِ وَ أَصْحَابُهُ ، امام صادق(ع) فرمودند : کسی که اراده کرده در کرامت الهی در روز قیامت قرار گیرد . ودر شفاعت محمد (ص) پس زیارت کننده حسین (ع) باشدکه با فضیلت ترین کرامتها از طرف خداوند به او می رسد و بهترین ثوابها ودر زندگی دنیا از گناه عمل او سوال نمی شود ،اگر چه عدد گناهان او به تعداد ریگهای انبوه وکوههای مکه و کفهای دریا باشد . بدرستی که حسین بن علی (ع)مظلوم کشته شد و براوستم شده در حالی که او وخانواده اش تشنه بودند. (46)

باب ابتلا ودرد
 

پاک شدن عقوبت گناه
 

عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ لَا یَزَالُ الْهَمُّ وَ الْغَمُّ بِالْمُؤْمِنِ حَتَّى مَا یَدَعُ لَهُ مِنْ ذَنْبٍ ، امام باقر (ع) :پیوسته برای مؤمن هم غم می باشد تا اینکه برای او گناهی باقی نماند .(47)

پاک شدن عقوبت گناه
 

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَا مِنْ عَبْدٍ أُرِیدُ أَنْ أُدْخِلَهُ الْجَنَّةَ إِلَّا ابْتَلَیْتُهُ فِی جَسَدِهِ فَإِنْ کَانَ ذَلِکَ کَفَّارَةً لِذُنُوبِهِ وَ إِلَّا شَدَّدْتُ عَلَیْهِ عِنْدَ مَوْتِهِ حَتَّى یَأْتِیَنِی وَ لَا ذَنْبَ لَهُ ثُمَّ أُدْخِلُهُ الْجَنَّةَ وَ مَا مِنْ عَبْدٍ أُرِیدُ أَنْ أُدْخِلَهُ النَّارَ إِلَّا صَحَّحْتُ لَهُ جِسْمَهُ فَإِنْ کَانَ ذَلِکَ تَمَاماً لِطَلِبَتِهِ عِنْدِی وَ إِلَّا آمَنْتُ خَوْفَهُ مِنْ سُلْطَانِهِ فَإِنْ کَانَ ذَلِکَ تَمَاماً لِطَلِبَتِهِ عِنْدِی وَ إِلَّا وَسَّعْتُ عَلَیْهِ فِی رِزْقِهِ فَإِنْ کَانَ ذَلِکَ تَمَاماً لِطَلِبَتِهِ عِنْدِی وَ إِلَّا هَوَّنْتُ عَلَیْهِ مَوْتَهُ حَتَّى یَأْتِیَنِی وَ لَا حَسَنَةَ لَهُ عِنْدِی ثُمَّ أُدْخِلُهُ النَّارَ
پیامبر اسلام فرمودند خداوند متعال می فرماید :بنده ای نیست که :اراده کرده با شم اورا داخل بهشت کنم مگر این که مبتلا می کنم جسم او را به بیماری به خاطر این که کفاره گناه او باشد.ویا این که سخت می گیرم مرگ را بر او تا نزد من بیایید وگناهی بر او نباشد .سپس او را داخل بهشت می کنم .وبنده ای نیست که ارده کرده باشم که اورا داخل جهنم کنم مگر این که جسم او را سلامت بدارم تا این در مقابل طلبی که دارد قرار گیردویا این که اورا ایمن می دارم از سلطانش تا در مقابل طلبی که از من دارد قرار گیرد .ویا این که رزقش را و سعت می دهم تا در مقابل طلبش قرار گیردویا این که مرگ را بر او آسان می گیرم تا نزد ما بیاید وحسنه ای از او نزدما نباشد .سپس او رادر جهنم داخل می کنم. (48)

مرگ وپاک شدن گناه
 

وَ قَالَ الصَّادِقُ ع الْمَوْتُ کَفَّارَةُ ذَنْبِ کُلِّ مُؤْمِنٍ، امام صادق (ع) : مرگ کفاره گناه هر مؤمن میباشد .(49)

ابتلا وپاک شدن گناهان
 

عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع قَالَ مَا مِنَ الشِّیعَةِ عَبْدٌ یُقَارِفُ أَمْراً نَهَیْنَاهُ عَنْهُ فَیَمُوتُ حَتَّى یُبْتَلَى بِبَلِیَّةٍ تُمَحَّصُ بِهَا ذُنُوبُهُ إِمَّا فِی مَالٍ وَ إِمَّا فِی وَلَدٍ وَ إِمَّا فِی نَفْسِهِ حَتَّى یَلْقَى اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَا لَهُ ذَنْبٌ وَ إِنَّهُ لَیَبْقَى عَلَیْهِ الشَّیْ‏ءُ مِنْ ذُنُوبِهِ فَیُشَدَّدُ بِهِ عَلَیْهِ عِنْدَ مَوْتِهِ
علی (ع) : می فرماید :از شیعه بنده ای نیست که مرتکب امری شود که ما آن را نهی کرده ایم او را از آن پس می میرد تا اینکه مبتلا شود به بلایی که بواسطه آن پاک می کند گناهان اورا (این بلا ) یا در فرزند یا در مال یا در خودش تا اینکه ملاقات کند خداوند عز وجل را وبرای او گناهی نباشد ،.چنانچه برای او گناهی باقی ماند هنگام مرگ براو (بلا ) شدت پیدا می کند .(50)

بیماری وهم غم وپاک شدن گناهان
 

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص السُّقْمُ یَمْحُو الذُّنُوبَ وَ قَالَ ص سَاعَاتُ الْوَجَعِ یُذْهِبْنَ سَاعَاتِ الْخَطَایَا وَ قَالَ ص سَاعَاتُ الْهُمُومِ سَاعَاتُ الْکَفَّارَاتِ وَ لَا یَزَالُ الْهَمُّ بِالْمُؤْمِنِ حَتَّى یَدَعَهُ وَ مَا لَهُ مِنْ ذَنْبٍ ، رسول خدا (ص) فرمود : بیماری گناه را محو می کند . وفرمود(ص) ساعات درد وبیماری ساعات خطا و گناه را می برد وفرمود (ص): لحظات هم وغم لحظات کفاره های گناهان می باشد .وپیوسته هم وغم برای مؤمن هست تا اینکه او را رها کند و برای او گناهی نباشد .(51)

بیماری وپاک شدن گناهان
 

وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص یَا عَلِیُّ أَنِینُ الْمَرِیضِ تَسْبِیحٌ وَ صِیَاحُهُ تَهْلِیلٌ وَ نَوْمُهُ عَلَى الْفِرَاشِ عِبَادَةٌ وَ تَقَلُّبُهُ جَنْباً إِلَى جَنْبٍ فَکَأَنَّمَا یُجَاهِدُ عَدُوَّ اللَّهِ وَ یَمْشِی فِی النَّاسِ وَ مَا عَلَیْهِ ذَنْبٌ ، رسول خدا (ص) فرمودند : یا علی ! آه مریض تسبیح می باشد و ناله و فریاد او تهلیل می باشد و خوابش بر روی بستر عباده می باشد و حرکت او از این پهلو به آن پهلو مثل اینکه مجاهده می کند با دشمن خداودر بین مردم راه می رود در حالی که گناهی برای او نمی باشد .(52)

کسی که مؤمن را بپوشاند
 

عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ کَسَا أَحَداً مِنْ فُقَرَاءِ الْمُسْلِمِینَ ثَوْباً مِنْ عُرْیٍ أَوْ أَعَانَهُ بِشَیْ‏ءٍ مِمَّا یَقُوتُهُ مِنْ مَعِیشَتِهِ وَکَّلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ سَبْعِینَ أَلْفَ مَلَکٍ مِنَ الْمَلَائِکَةِ یَسْتَغْفِرُونَ لِکُلِّ ذَنْبٍ عَمِلَهُ إِلَى أَنْ یُنْفَخَ فِی الصُّورِ ترجمه : پیامبر اسلام (ص) فرمودند :کسیکه یکی از فقرا مسلمین عریان را لباس بپوشاند ،یا در قوت زندگی او را یاری کند . خداوند عز وجل هفتاد هزار ملک از ملائکه را موکل می کند که برای هر گناهی ازعمل او طلب مغفرت کنند . تا روزی که در صور دمیده شود. (53)
مصافحه وپاک شدن از گناهان
قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع إِنَّ الْمُؤْمِنَ إِذَا صَافَحَ الْمُؤْمِنَ تَفَرَّقَا مِنْ غَیْرِ ذَنْبٍ امام باقر (ع): به در ستیکه وقتی مومن با مومن دیگر مصافحه کند بدون گناه جدا می شوند.(54)

شهادت وپاک شدن از گناهان
 

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص لِلشَّهِیدِ سَبْعُ خِصَالٍ مِنَ اللَّهِ أَوَّلَ قَطْرَةٍ مِنْ دَمِهِ مَغْفُورٌ لَهُ کُلُّ ذَنْبٍ وَ الثَّانِیَةُ یَقَعُ رَأْسُهُ فِی حَجْرِ زَوْجَتَیْهِ مِنَ الْحُورِ الْعِینِ وَ تَمْسَحَانِ الْغُبَارَ عَنْ وَجْهِهِ وَ تَقُولَانِ مَرْحَباً بِکَ وَ یَقُولُ هُوَ مِثْلَ ذَلِکَ لَهُمَا وَ الثَّالِثَةُ یُکْسَى مِنْ کِسْوَةِ الْجَنَّةِ وَ الرَّابِعَةُ تَبْتَدِرُهُ خَزَنَةُ الْجَنَّةِ بِکُلِّ رِیحٍ طَیِّبَةٍ أَیُّهُمْ یَأْخُذُهُ مَعَهُ وَ الْخَامِسَةُ أَنْ یُرَى مَنْزِلَهُ وَ السَّادِسَةُ یُقَالُ لِرُوحِهِ اسْرَحْ فِی الْجَنَّةِ حَیْثُ شِئْتَ وَ السَّابِعَةُ أَنْ یَنْظُرَ إِلَى وَجْهِ اللَّهِ وَ إِنَّهَا لَرَاحَةٌ لِکُلِّ نَبِیٍّ وَ شَهِیدٍ رسول خدا فرمودند :برای شهید هفت خصلت از طرف خداوند میباشد اول : با قطرهای از خون او تمام گناههانش بخشیده می شود .دوم :سر او در دامن دو همسر او از حور العن قرار می گیرد وغبار چهره او را پاک می کنند وبه او می گویند :خوشا به حالت نعمت هایی که می بینی متعلق به تو است . سوم :به او لباس بهشتی می پوشانند . چهارم : ماموران بهشتی انواع بوهای خوش رادر اختیار او می گذارند، هر کدام را که خواست انتخاب می کند .پنجم : منزل خود را در بهشت می بیند .ششم : به روح او گفته می شود در بهشت دائم به سر ببر. هفتم : شهید نظر می کند بخدا واین بهترین آرامش برای هر شهید ونبی می باشد .(55)

تشیع جنازه وپاک شدن از گناهان
 

عَنِ الرِّضَا ع فِی حَدِیثٍ أَنَّهُ قَالَ یَا مُوسَى بْنَ سَیَّارٍ مَنْ شَیَّعَ جَنَازَةَ وَلِیٍّ مِنْ أَوْلِیَائِنَا خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ کَیَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ لَا ذَنْبَ عَلَیْهِ الْخَبَرَ، امام رضا (ع) : ای موسی سیار ! کسی که جنازه ولی از اولیای ما را تشیع کند از گناه خارج می شود مثل روزی که از مادر متولد گردیده که هیچ گناهی براو نیست. (56)

تعلیم وپاک شدن گناهان
 

وَ قَالَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مَنْ تَعَلَّمَ مَسْأَلَةً وَاحِدَةً قَلَّدَهُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَلْفَ قَلَائِدَ مِنَ النُّورِ وَ غَفَرَ لَهُ أَلْفَ ذَنْبٍ وَ بَنَى لَهُ مَدِینَةً مِنْ ذَهَبٍ وَ کَتَبَ لَهُ بِکُلِّ شَعْرَةٍ عَلَى جَسَدِهِ حَجَّةً ، رسول خدا (ص): کسی که یک مسئله را به کسی یاد دهد ، خداوند در روز قیامت هزار گردنبند از نور به گردن او می آویزد وهزار گناه از او می بخشد و شهری از طلا برای او بنا می کند وبرای هر یک از موی بد ن او یک حج برای او می نویسد . (57)

روزه ماه شعبان وپاک شدن گناهان
 

عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص شَعْبَانُ شَهْرِی وَ رَمَضَانُ شَهْرُ اللَّهِ فَمَنْ صَامَ مِنْ شَهْرِی یَوْماً وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ وَ مَنْ صَامَ مِنْهُ یَوْمَیْنِ کَانَ مِنْ رُفَقَاءِ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقِینَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ مَنْ صَامَ الشَّهْرَ کُلَّهُ وَ وَصَلَهُ بِشَهْرِ رَمَضَانَ کَانَ ذَلِکَ تَوْبَةً لَهُ مِنْ کُلِّ ذَنْبٍ صَغِیرٍ أَوْ کَبِیرٍ وَ لَوْ مِنْ دَمٍ حَرَامٍ ، پیامبر اسلام (ص) فرمو دند : شعبان ماه من است و رمضان ماه خدا پس کسی که یک روز از ماه را روزه بگیرد، بهشت بر او واجب می گردد و کسی که دو روز روزه بگیرد از دوستان انبیا وصدقیین در روز قیامت قرار می گیرد وکسی که همه ماه را روزه بگیرد ووصل کند آنرا به ماه رمضان برای اوتوبه از همه گناهان از کوچک و بزرگ ولو از خون حرام قرار می دهد . (58)

بردن چراغ به مسجد وپاک شدن گناهان
 

وَ عَنِ النَّبِیِّ ص قَالَ مَنْ أَدْخَلَ لَیْلَةً وَاحِدَةً سِرَاجاً فِی الْمَسْجِدِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَ سَبْعِینَ سَنَةً وَ کَتَبَ لَهُ عِبَادَةَ سَنَةٍ وَ لَهُ عِنْدَ اللَّهِ مَدِینَةٌ وَ إِنْ زَادَ عَلَى لَیْلَةٍ وَاحِدَةٍ فَلَهُ بِکُلِّ لَیْلَةٍ یَزِیدُ ثَوَابُ نَبِیٍّ فَإِذَا تَمَّ عَشْرُ لَیَالٍ لَا یَصِفُ الْوَاصِفُونَ مَا لَهُ عِنْدَ اللَّهِ مِنَ الثَّوَابِ فَإِذَا تَمَّ الشَّهْرُ حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ عَلَى النَّارِ ، پیامبر اسلام (ص)فرمودند :کسی که یک شب چراغی را در مسجد قرار دهد .خداوند گناهان هفتاد سال او را می بخشد . وبرای او عبادت یک سال را می نویسد . وبرای او نزد خداوند شهری می باشد .واگر از یک شب بیشتر شد پس برای او به هر شبی ثواب نبی زیاد میکند و اگر ده شب تمام شد . دیگر آنچه را نزد خداوند از ثواب است وصف کننده گان نمی توانند وصف کنند .و وقتی که یک ماه تمام شد خداوند جسد اورا بر آتش حرام میکند .(59)
نتتیجه گیری :از روایات فوق به دست می آید که:
1.خداوند متعال راههای باز گشت راباز گذاشته است
2.برای جبران گناهان راههای خیلی سهل الوصول را قرار داده است.
3.خیرات و نیکیها راغا لب بر سیئات کرده است.
4.رای پاک نمودن نمومن ابتلائاتی را قرار داده تا اجباراا از گناهان پاک شودو این خود دلیل بر دوست داشتن مو من است.

پی نوشت ها :
 

1. الکافی ،ج 2 ، ص 426
2. الکافی ،ج 2 ،ص 435
3. الکافی ، ج 2 ،ص 439
4. وسائل‏الشیعة، ج 6 ،ص451
5. وسائل‏الشیعة ج 16 ، ص 77
6. مستدرک‏الوسائل ، ج12 ، ص 116
7. مستدرک‏الوسائل ، ج12 ، ص 124
8. وسائل‏الشیعة ، ج15 ، ص 225
9. وسائل‏الشیعة ، ج 16 ، ص 69
10. الکافی ، ج3 ، ص 266
11. الکافی ج 3 ، ص 266
12. الکافی ج 3 ، ص450
13. الکافی ج 3 ، ص 468
14. من‏لایحضره‏الفقیه ج 1 ، ص286
15. من‏لایحضره‏الفقیه ج 1
16. وسائل‏الشیعة ج 6 ، ص480
17. وسائل‏الشیعة ج 6 ، ص482
18. وسائل‏الشیعة ج 10 ، ص 406
19. مستدرک‏الوسائل ج 3 ، ص 81
20. مستدرک‏الوسائل ج 6 ، ص 95
21. مستدرک‏الوسائل ج6 ، ص 394
22. مستدرک‏الوسائل ج 6 ، ص 448
23. بحارالأنوار ج84 ، ص223
24. بحارالأنوار ج 86 ، ص 354
25. بحارالأنوار ج 87 ، ص 279
26. الأمالی‏للصدوق ، ص255
27. مستدرک‏الوسائل ، ج 4 ، ص209
28. بحارالأنوار ، ج 80 ، ص 377
29. الکافی ،ج 2 ، ص 621
30. الکافی ، ج 3 ، ص 224
31. مستدرک‏الوسائل ، ج 5 ، ص 379
32. بحارالأنوار ، ج 84 ، ص 175
33. بحارالأنوار ، ج 89 ، ص 317
34. جامع‏الأخبار، ص 50
35. الکافی ، ج 2 ، ص 620
36. مستدرک‏الوسائل ، ج 5 ،ص372
37. بحارالأنوار ، ج 89 ، ص352
38. جامع‏الأخبار ، ص 165
39. الکافی ، ج 4 ، ص 253
40. من‏لایحضره‏الفقیه ، ج 2 ، ص 220
41. بحارالأنوار ، ج 96 ، ص 49
42. وسائل‏الشیعة ، ج 14 ، ص 417
43. وسائل‏الشیعة ، ج 14 ، ص 463
44. بحارالأنوار ، ج 98 ، ص 27
45. بشارةالمصطفى، ص 77
46. بحارالأنوار ، ج 98 ، ص 27
47. الکافی ، ج 2 ، ص 446
48. الکافی ، ج 2 ، ص 446
49. من‏لایحضره‏الفقیه ، ج 1 ، ص 134
50. بحارالأنوار ، ج 6 ، ص 157
51. بحارالأنوار ، ج 64 ، ص 244
52. بحار الانوار ، ج 78 ، ص 189
53. الکافی ، ج 2 ، ص 205
54. وسائل‏الشیعة ، ج 12 ، ص221
55. وسائل‏الشیعة ، ج 15 ، ص 16
56. مستدرک‏الوسائل ، ج 2 ، ص 294
57. بحار الانوار ، ج 1 ، ص 180
58. بحارالأنوار ، ج 94 ، ص 81
59. بحارالأنوار ، ج 80 ، ص 377
 

منابع:
1.الکلینی ،ابو جعفر محمد،الکافی،دار الکتب الاسلامیه،چاپ تهران،بی تا
2. شعیری ،تاج الدین ،جامع الاخبار،قم، انتشارات رضی، ،سال انتشار 1363
3. شیخ صدوق ، ابو جعفرمحمد،من لا یحضره الفقیه ،چاپ قم،دفتر نشر اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه قم ،بی تا
4.عاملی ،حر،وسایل الشیعه الی تحصیل مسایل الشریعه، چاپ تهران ،مکتبه الاسلامیه الطبری ،عما دالدین،بشاره المصطفی ،انتشارات کتابخانه حیدریه ،نجف،سال 1383 هجری
5.مجلسی ، محمد باقر ،بحار الانوار ،انتشارات موسسه وفا ،بیروت ، سال انتشار 1404ق
6.نوری میرزا حسین ،مستدرک الوسایل ، چاپ بیروت موسسه آل البیت لاحیاء التراث ،بی تا



 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ تیر ۹۳ ، ۱۴:۳۲
مجید کمالی