پرهیزکاران در روز چگونه‌اند؟
پرهیزکاران در روز، دانشمندانى بردبار، و نیکوکارانى باتقوا هستند که ترس الهى آنان را چونان تیر تراشیده لاغر کرده است.
امیرالمومنین امام علی علیه السلام: پرهیزکاران در روز، دانشمندانى بردبار، و نیکوکارانى باتقوا هستند که ترس الهى آنان را چونان تیر تراشیده لاغر کرده است، کسى که به آنها مى‌نگرد مى‌پندارد که بیمارند اما آنان را بیمارى نیست، و مى‌گوید، مردم در اشتباهند! در صورتیکه آشفتگى ظاهرشان از امرى بزرگ است.
از اعمال اندک خود خشنود نیستند، و اعمال زیاد خود را بسیار نمى‌شمارند،
نفس خود را متهم مى‌کنند، و از کردار خود ترسناکند، هرگاه یکى از آنان را بستایند، از آنچه در تعریف او گفته شد در هراس افتاده مى‌گوید: (من خود را از دیگران بهتر مى شناسم و خداى من، مرا بهتر از من مى شناسد، بار خدایا، مرا بر آنچه مى‌گویند محاکمه نفرما، و بهتر از آن قرارم ده که مى گویند، و گناهانى که نمى‌دانند بیامرز.)
متن حدیث:
وَ اءَمَّا النَّهارَ فَحُلَماءُ عُلَماءُ اءَبْرارٌ اءَتْقِیَاءُ، قَدْ بَراهُمُ الْخَوْفُ بَرْیَ الْقِداحِ، یَنْظُرُ إِلَیْهِمُ النَّاظِرُ فَیَحْسَبُهُمْ مَرْضَى وَ ما بِالْقَوْمِ مِنْ مَرَضٍ، وَ یَقُولُ لَقَدْ خُولِطُوا وَ لَقَدْ خالَطَهُمْ اءَمْرٌ عَظِیمٌ، لا یَرْضَوْنَ مِنْ اءَعْمالِهِمُ الْقَلِیلَ، وَ لا یَسْتَکْثِرُونَ الْکَثِیرَ، فَهُمْ لِاءَنْفُسِهِمْ مُتَّهِمُونَ، وَ مِنْ اءَعْمالِهِمْ مُشْفِقُونَ، إِذا زُکِّیَ اءَحَدٌ مِنْهُمْ خافَ مِمَّا یُقالُ لَهُ، فَیَقُولُ: اءَنَا اءَعْلَمُ بِنَفْسِی مِنْ غَیْرِی، وَ رَبِّی اءَعْلَمُ بِی مِنِّی بِنَفْسِی؛ اللَّهُمَّ لا تُؤَاخِذْنِی بِما یَقُولُونَ، وَ اجْعَلْنِی اءَفْضَلَ مِمَّا یَظُنُّونَ، وَ اغْفِرْ لِی ما لا یَعْلَمُونَ.
«نهج البلاغه، خطبه 193»
