چرا گناهکاران ثروتمند هستند؟

یکی از سؤالاتی که برای برخی افراد پیش می‌‌آید این است که اگر گناه و معصیت، باعث کم شدن رزق و روزی است، پس چگونه است آنهایی که گناه می‌‌کنند، روزی زیادی دارند؟

در ادامه مطلب پاسخ این سؤال را به همراه مطالبی ارزنده و مفید بخوانید.

سؤال: شما عامل کم بودن رزق و روزی را گناه می‌‌دانید. ولی وقتی ما به زندگی‌‌مان نگاه می‌‌کنیم می‌‌بینیم که گناه نمی‌‌کنیم و یا حداقل از اطرافیان مان کمتر گناه می‌‌کنیم. دلیل کمی رزق و روزی ما چیست؟ و فرق بین ما و آنهایی که گناه می‌‌کنند و روزی زیادی دارند چیست؟

 

پاسخ: گاهی برخی می‌‌‌گویند که شما می‌‌گویید: ندادن زکات باعث می‌‌شود که باران نبارد، ولی در فلان منطقه ترکیه یا اروپا بارش زیاد است و اصلا نمی‌‌دانند که زکات چیست؟

یا اینکه شما می‌‌گویید که کسی که مشروب می‌‌خورد، روزیش کم می‌‌شود و یا ربا بگیرد روزیش کم می‌‌شود، ولی آنها جزو زندگی روزانه شان است.

اما باید توجه داشت که ما نباید همه چیز را با هم مقایسه کنیم.

اینکه در روایت داریم که دنیا زندان مؤمن است و بهشت کافر، معنایش همین است. گاهی اوقات انسان کافر، اسلام را قبول ندارد، ممکن است بسیاری از این محذوراتی که برای مسلمانان است را نداشته باشد.

فرض کنید که شما به دانشگاه تهران می‌‌روید و ثبت نام می‌‌کنید و دانشجو می‌‌شوید. و رشته انتخاب می‌‌کنید. مقررات شامل شما هم می‌‌شود. تأخیر کنی شامل شما می‌‌شود و اگر مشروط بشوی، شامل شما هم می‌‌شود. حالا کسی ثبت نام نمی‌‌‌کند، پس مقررات شامل او نمی‌‌‌شود.

کسی که خدا و زکات را قبول ندارد، بعضی مواقع راحت‌‌تر از ما هم زندگی می‌‌کنند. چون الزاما این طور نیست که ما این قضایا را با هم گره بزنیم.

گاهی هوای منطقه مدیترانه‌‌ای ست، گاهی طرف یک درآمد ویژه‌‌ای دارد و گاهی خداوند محاکمه این‌‌ها را برای برزخ و قیامت می‌‌گذارد.

قارون با آن همه کفری که داشت، آن همه هم پول داشت، ولی مسلمانان به نان شب‌‌شان هم محتاج بودند.

پس وقتی مسلمان می‌‌شوی، یعنی ثبت نام می‌‌کنی که من مسلمان شده‌‌ام و باید زکات بدهی، خوب نمی‌‌دهی پس باران نمی‌‌بارد.

شراب می‌‌خوری، رزق تو کم می‌‌شود و برکت از زندگی‌‌ات می‌‌رود.

اگر ثبت نام نکرده باشی فرق می‌‌کند.

حالا نگویید که ما از فردا کافر می‌‌شویم.

بحث من این است که عقاب أخروی آنها خیلی بیشتر است. این کافر جهنم می‌‌رود و عذاب می‌‌کشد ولی مؤمن در دنیا پیامدهای گناهش شامل حالش می‌‌شود. البته برای کافر هم می‌‌شود، ولی برای کافر، استیصالی است، مثل فرعون که یکباره در رود نیل غرق شد.

حالا جواب این سوال؛ یکی از عوامل زیادی روزی، تلاش است. کسی که یک شیفت کار می‌‌کند با کسی که دو شیفت کار می‌‌کند یکی است؟! خوب معلوم است که دو برابر درآمد دارد.

یکی از عوامل ازدیاد روزی؛ تدبیر و برنامه ریزی است. کسی که اسراف می‌‌کند با کسی که قناعت می‌‌کند، یکی است؟!

یکی از عوامل افزایش روزی؛ پس انداز است. فکر اقتصادی دارد و خرید می‌‌کند و آن چیز گرانتر می‌‌شود و روزی او بیشتر می‌‌شود.

یکی از عواملی که روزی را کاهش می‌‌دهد؛ گناه است، که این یک عامل از عوامل کم شدن روزی است. الان کسی برای فرزندش میلیاردها تومان ارث گذاشته باشد و این فرزند هر چه هم که معصیت کند، باز هم ثروت دارد. پس در اینجا نمی‌‌‌توان این را مطرح کرد.

در روایات داریم که از زمینه‌‌های کاهش روزی؛ گناه، دروغ گفتن و خیانت در امانت است.

حالا اگر کسی گناه نکرد، یعنی در منزل ماند و همه‌‌ی اعمال را انجام داد، آیا روزی را به در خانه برای او می آورند؟

خیر، دعا کننده‌‌ی بدون عمل، مثل تیرانداز بدون تیر است. تلاش و برنامه‌‌ریزی و گناه نکردن و مجموعه‌‌ی این عوامل را باید با هم دید. اگر یک قسمت را ببینی، دچار مشکل می‌‌شوی.

(بیانات حجة الاسلام و المسلمین دکتر رفیعی، برنامه سمت خدا)