10عامل ساده برای بهشتی شدن
برای آنان که تقوا پیشه کنند نزد خدا باغ های بهشتی است که زیر درختان آن نهرها جاری است و در آن جاوید همراه همسران پاکیزه و آراسته خواهند بود و از همه خوش تر خشنودی خداوند است که شامل حال آنان شده است و خداوند به حال بندگان بیناست...
برای هر هدف و مقصودی در این دنیا مقدمات و پیش نیازهایی لازم است و وقتی کسی هدفش را میگذارد که به بهشت برود بایذ مقدماتی را رعایت کند که تعدای از آن ها را که در قرآن کریم آمده است برای شما عزیزان بر می شمریم :
1- ایمان و عمل صالح:
«وَ بَشِّر الَّذِین امَنوا وعَمِلوا الصّالِحات أَنَّ لَهُم جَنات تَجری مِن تَحتِهَا الأَنهار» بقره/25[به آنان که ایمان آورده و کردار شایسته دارند مژده بده که همانا برایشان باغ هایی است که زیر آنها نهرها جاری است] «وَالَّذِین امَنوا وعَمِلوا الصّالِحات أوُلئِک أَصحاب الجَنه هُم فیها خالِدون» بقره/82. چنین کسانی اهل بهشتند و در آن جاودانه خواهند بود.
2- تقوا:
«لِلَّذین اتَّقوا عِندَ رَبِّهم جَنات تَجری مِن تَحتِهَا الأَنهار خالِدین فیها و أَزواج مُطهَّره و رِضوان مِن الله والله بَصیر بِالعِباد» آل عمران/15. [برای آنان که تقوا پیشه کنند نزد خدا باغ های بهشتی است که زیر درختان آن نهرها جاری است و در آن جاوید همراه همسران پاکیزه و آراسته خواهند بود و از همه خوش تر خشنودی خداوند است که شامل حال آنان شده است و خداوند به حال بندگان بیناست.]
3- پیروی از خدا و رسول(صلی الله علیه و آله):
«وَمَنْ یُطِعِ الله و رَسوُله یُدخِله جَنّات تَجری مِن تَحتِهَا الأَنهار خالِدین فیها و ذلِک الفَوز العَظیم و مَن یَعص الله ورَسوُله و یَتَعدَّ حُدودَه یُدْخِله ناراً خالِدا فیها ولَهُ عَذاب مُهین» نساء/133 ـ 14 [هر کس پیرو فرمان خدا و رسول خدا باشد وی را در بهشت هایی درآورد که زیر درختانش نهرها جاری و آنجا جایگاه همیشگی فرمانبرداران خواهد بود. این است سعادت و پیروزی بزرگ و بدیهی است هر کس نافرمانی خدا و رسول کند و از حدود احکام خداوند تجاوز کند او را به آتشی درافکند که همیشه در آن معذب است، و برای او عذاب خوار کننده و ذلت دهنده خواهد بود.]
4- راستی و راست گفتاری:
خدای سبحان در این باره می فرماید: «هذا یَوم یَنْفع الصّادِقین صِدْقُهم لَهُم جَنات تَجری مِن تَحتِها الأَنهار خالِدین فیها رَضی الله عَنهُم و رَضوا عَنه ذلِک الفَوز العَظیم» مائده/119. [این روزی است که راست گویان را راستی سود می بخشد. برای آنان بهشت هایی است که از زیر درختانش نهرها جاری است و در آن به نعمت ابدی متنعمند. خداوند از آنان خشنود و آنان هم از خداوند خرسندند. این است پیروزی و سعادت بزرگ.]
قرآن برپادارندگان نماز را از زمره بهشتیان بر شمرده است؛ چنان که در آیه قبل: «وأقاموا الصَّلوة» بدان اشاره فرمود، و همچنین در آیه دیگر می فرماید: «وَالَّذِین هُم عَلی صَلوتِهم یُحافِظون أوُلئِک فی جَنات مُکرَمون» .[آنان که نماز خود را پاس می دارند در باغ های بهشت با عزت و احترام در نعمت هستند]
5- احسان و نیکوکاری:
1 - «إِنَّ الَّذِین امَنوا و عَمِلو الصالحات إِنا لانُضیع أَجر مَن أَحسَن عَمَلا أوُلئِک لَهُم جَنّات عَدن تَجری مِن تَحتِهم الأَنهار یُحلَّوْن فیها مِن أَساوِر مِن ذَهب و یَلبَسوُن ثیابا خُضرا مِن سُنْدُس و إِسْتَبرق مُتَّکئین فیها عَلیُ الأرائِک نِعْم الثَّواب وحَسُنَتْ مُرْتَفقا» کهف/30 ـ 31. [آنان که به خدا ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند ما اجر نیکوکاران را ضایع نخواهیم ساخت، بلکه پاداش ویژه و بزرگ آنان بهشت عدن است که نهرها زیر درختان آنان جاری است، در حالی که در آن بهشت برین با زیورهای زرین بیارایند، لباس های سبز حریر و دیبا پوشند و بر تخت تکیه زنند. آن بهشت، نیکو پاداش وخوش آرامگاهی است.]
6- شکیبایی در راه خدا:
قرآن مجید گروهی را به عنوان دارندگان خردناب: «أوُلوا الأَلباب» معرفی کرده که از جمله آنان بردباران و شکیبایان راه خدایند. برخی از آیاتی که موارد پایمردی و شکیبایی آنان را بیان می کند چنین است: «وَالَّذِین صَبَروا ابْتِغاء وَجه رَبِّهم وأَقامُوا الصَّلوة وأنْفَقوا مِمّا رَزَقناهُم سِرا وعَلانِیه ویَدْرَۆن بِالحَسنه السَّیِئَه أوُلئِک لَهُم عُقبی الدّار جَنّات عَدنِ یَدخُلوُنها و مَن صَلَحَ مِن ابائِهم وأَزواجهم و ذُریاتهم و المَلئِکةِ یَدْخُلون عَلیهِم مِن کُلِ باب سَلام عَلیکم بِما صَبَرتُم فَنِعْمَ عُقبی الدّار» رعد/22 ـ 24. [دارندگان خرد ناب در طلب رضای خدا راه شکیبایی پیش می گیرند، نماز بر پا می دارند، از آنچه نصیبشان کردیم به تهی دستان در پنهان و آشکار انفاق می کنند و در عوض بدی های مردم نیکی می کنند به طوری که با نیکی، بدی را برطرف می کنند. اینان هستند که عاقبت جایگاه نیکو یافتند، که آن جایگاه، بهشت های عدن است که در آن خود آنها و همه پدران، زنان و فرزندان شایسته خویش داخل می شوند، در حالی که فرشتگان بر آنان از هر در وارد می گردند و می گویند: سلام و تحیت بر شما که صبر پیشه کردید تا عاقبت، منزلگاهی نیکو یافتید.]
قرآن برپادارندگان نماز را از زمره بهشتیان بر شمرده است؛ چنان که در آیه قبل: «وأقاموا الصَّلوة» بدان اشاره فرمود، و همچنین در آیه دیگر می فرماید: «وَالَّذِین هُم عَلی صَلوتِهم یُحافِظون أوُلئِک فی جَنات مُکرَمون» معارج/34 ـ 35. [آنان که نماز خود را پاس می دارند در باغ های بهشت با عزت و احترام در نعمت هستند.]
8- انفاق در راه خدا:
«اَلَّذِین یُنفِقون فِی السَّراء والضَّراء والکاظِمینَ الغَیظ والعافینَ عَنِ النّاس والله یُحب المُحسِنین أوُلئِک جَزاۆهُم مَغفره مِنْ رَبِّهم و جَنات تَجری مِن تَحتِهَا الأَنهار خالِدین فیها وَنِعْمَ أَجر العامِلین» آل عمران/134 ـ 136. [پرهیزکاران و نیکوکاران کسانی هستند که در حال وسعت و تنگدستی مال خود را به تهی دستان انفاق می کنند، خشم و غضب فرو می نشانند و از بدی مردم در می گذرند. چنین مردم با تقوا و نیکوکاری را خداوند دوست می دارد؛ زیرا او دوست دار نیکوکاران است... پاداش کردار آنان آمرزش پروردگار و بهشتی است که از زیر درختان انبوه آن نهرها جاری است و ایشان در بهشت جاوید جاودانه خواهند بود، که چه نیکوست پاداش نیکوکاران.]
9- نیایش:
ایمان به خدا و نیایش به درگاه او، به ویژه در شب ها، آن گاه که همه درها بسته می شود و تنها در رحمت خدا بر بندگان و نیایش گران گشوده خواهد بود: «تَتَجافی جُنوبَهم عَن المَضاجِعِ یَدعوُن رَبَّهم خَوفاً وطَمَعاً ومِمّا رَزَقناهُم یُنفِقون فَلاتَعلم نَفس ما أُخفی لَهُم قَرَة أَعْیُن جَزاء بِما کانوا یَعمَلون» سجده/16 ـ 17. [پهلوهاشان از خواب گاه ها جدا می گردد و پروردگارشان را از روی بیم و طمع می خوانند (نیایش می کنند) و از آنچه روزیشان داده ایم انفاق می کنند. هیچ کس نمی داند چه چیز از آن چه روشنی بخش دیدگان است به پاداش آنچه انجام می دادند برای آنان پنهان شده است.
10- تولی و تبری:
دوستی با دوستان خدا و دشمنی با دشمنان او از دیگر اسباب بهشت است. خدای سبحان یک رنگی و یک چهرگی را ثنا گفته و نفاق و دورنگی را به شدت ناخوش داشته است. از این رو می فرماید: «لا تَجِد قَوما یُۆْمِنون بِالله وَالیَوم الاخِر یُوادُّون مَن حادَّ الله و رَسوُله ولَو کانُوا اباءَهم أَوْ أَبنائَهم أَو إِخَوانهم أَو عَشیرَتهم أوُلئِک کَتَبَ فی قُلوبِهِم الإیمان وأَیدهم بِروح مِنه و یُدْخِلهم جَنات تَجری مِن تَحتها الأنهار خالِدین فیها رَضِیَ الله عَنهُم و رَضَوا عَنه أوُلئِک حِزبَ الله أَلّا إِن حَزب الله هُم المُفلِحون» مجادله/22. [قومی را نیابی که به خدا و روز بازپسین ایمان داشته باشند و کسانی را که با خدا و رسولش مخالفت کرده اند، هر چند پدرانشان یا پسرانشان یا برادرانشان یا عشیره آنان باشند دوست بدارند. در دل اینهاست که خداوند ایمان را نوشته و آنان را با روحی از جانب خود تأیید کرده است و آنان را به بهشت هایی که از زیر درختانش جویبارهایی روان است در می آورد. همیشه در آن جا ماندگارند. خدا از ایشان خشنود و آنان از او خشنودند. اینان حزب خدایند. آری حزب خداست که رستگارانند.]
دشمن اهل بیت(علیه السلام) حتّی اگر عامل به تمام احکام خدا هم باشد، در حکم کافر است و ابداً روی بهشت را نخواهد دید. امّا آنکه بغض اهل بیت(علیه السلام) را ندارد، اگر چه شیعه نباشد، به مقداری که عقائدش درست است و اهل دیانت بوده اجر خواهد داشت.
