گناه زناهایی که در تخیل صورت می گیرد!!
نیز فرمود: «خوض النّاس فى شىءٍ مقدّمة الکائن؛ (2) فرو رفتن و تفکّر در مورد چیزى، سرآغاز وجود و پیدایش آن چیز است».
از این رو، حضرت مسیح به پیروان خود فرمود: «موسى بن عمران به شما دستور داد، زنا نکنید؛ اما من به شما سفارش مى کنم، فکر زنا را هم نکنید؛ زیرا کسى که به زنا بیندیشد، مانند کسى است که در اتاق زیبا و رنگ آمیزى شدهاى، آتش روشن کند. در این صورت، هر چند ممکن است خانه در آتش نسوزد؛ لکن دست کم دود، آن را سیاه و خراب مى کند». (3)
در هر صورت، فکر گناه، گناه نیست تا وقتی که انسان خود را به گناه آلوده نکند، حتی اگر مقدمات آن را فراهم کرده باشد، گناهی در نامه او ثبت نمیشود.
اما فکر و اندیشه گناه، پاکی و صفای قلب را از بین می برد. انسان را به ارتکاب آن وا می دارد.هیچ یک از امیال درونی و تکوینی مثبت و منفی از جمله میل به گناه را نمی‌توان از بین برد. آن چه که از دست انسان بر می‌آید جلوگیری از طغیان و کنترل آن است. بدین منظور فرد باید به درجه‌ای از«معرفت و بینش و ایمان » برسد که آثار وضعی و عملی افعال از جمله گناه را بشناسد. در این زمینه مطالعه کتاب های استاد شهید مطهری بهترین گزینه برای افزایش ایمان و معرفت است. البته اگر به صورت منظم و با برنامه ریزی مطالعاتی همراه باشد، موثر و مفید است.
امام علی علیه السلام فرمود: ای بندگان خدا! بدانید که... گفتگو و اختلاط مردان با زنان نامحرم سبب نزول بلا و بدبختی خواهد شد، و دل ها را منحرف می سازد، و پیوسته به زنان چشم دوختن نور چشم دل را خاموش می گرداند، و همچنین با گوشه چشم به نامحرم نگاه کردن از حیله و دام های شیطان است
بعد از این، برای افزایش ایمان و تحکیم پایه های آن افزون بر بالا بردن معرفت و شناخت، اموری باید رعایت شود. از جمله:
باور قلبی به این که خداوند همواره ناظر و حاضر است(4)، به یاد مرگ و آخرت بودن(5)، باور این که واجبات دینی برای کمال و ترقی و جهت رسیدن به نعمت های بی پایان خدا مقرر شده و محرّمات به خاطر نجات از بدبختی ممنوع گردیده است، پرهیز از مجالست و همنشینی با اهل دنیا (6) و دور از معنویت، محاسبه نفس، بهرهگیری از قرآن کریم و انس با آن، بهرهگیری از ائمه هدی (علیهم السلام) و توسل به آنها و .... بدیهی است که برای تقویت ایمانتان باید این امور را در خود تقویت نمایید.
خالی کردن ذهن از مسائل شهوانی در کنار انجام کارهای خیر و خداپسندانه، ما را در جبران گذشته کمک می کند. قرآن می فرماید: «إِنَّ الْحَسَناتِ یذْهِبْنَ السَّیئات» (7) البته حسنات و نیکوکاری ها، سیئات و بدکاری ها را نابود مىسازد.
درمان اذهان زناکار
فکر و ذهنی که آلوده به فکرهای گناه آلود است را باید از آنچه مایه خیال و پردازش صحنه های جنسی پاک و تصفیه کرد، اسلام برای پاکدامنی پیروان خویش حتی نگاه ریبه و شنیدن سخنان نامحرم را نیز اگر از روی غرض باشد، ممنوع کرده است . این خود هشداری بجا و حساب شده است که تماس نامشروع با نامحرمان را کنترل و محافظت می کند. البته رویارویی جدّی و ضروری و بدون هیچ گونه غرض، آن هم با حجاب کامل اسلامی و با رعایت ادب و سایر مسایل اخلاقی اشکالی ندارد.
حضرت على(علیه السلام) فرمود:«من کثر فکره فى المعاصى دعته إلیها؛ کسى که در مورد گناهان زیاد فکر کند، گناهان او را به سوى خود مى کشند»
پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود : در مورد رابطه نامشروع برای هر عضوی از آدمی سهمی از زنا است؛ زنای چشم، نگاه کردن، زنای زبان، سخن گفتن و زنای گوش ها، شنیدن حرام است. لِکُلِ عُضْوٍ مِنِ ابْنِ ادَمَ حَظّاً مِنَ الزِّنا فَالْعَینُ زِناهُ النَّظَرُ وَ لِّسانُ زِناهُ الْکَلامُ وَ‌الأُذُنان زِناهُما السَّمْعُ (8)
همچنین درباره شوخی کردن با نامحرم فرمود : هر کسی با زن نامحرمی شوخی کند برای هر کلمه ای که با او در دنیا سخن گفته، هزار سال در جهنم زندانی می شود. مَنْ فاکَهَ بِامْرَأَةٍ لا یَمْلِکُها حُبِسَ بِکُلِّ کَلِمَةٍ کَلَّمَها فِی الدُّنیا اَلْفَ عامٍ فِی النّارِ... (9)
حضرت علی ـ علیه السلام ـ به نقل از انجیل می فرماید: «در تورات نوشته شده زنا نکن ، ولی من می گویم اگر حتی با نظر شهوت آلود به کسی نگاه کنی همان وقت در دلت با او زنا کرده ای.(10) و نیز می فرماید: «نابینا بودن بهتر از نگاه های نامشروع است » پس فاصله بین نگاه و گناه اندک است.
امام علی علیه السلام فرمود : ای بندگان خدا! بدانید که... گفتگو و اختلاط مردان با زنان نامحرم سبب نزول بلا و بدبختی خواهد شد، و دل ها را منحرف می سازد، و پیوسته به زنان چشم دوختن نور چشم دل را خاموش می گرداند، و همچنین با گوشه چشم به نامحرم نگاه کردن از حیله و دام های شیطان است.(11)
(منظور از با گوشه چشم آن است که شیطان ملعون گاهی انسان را وسوسه می کند و می گوید: یک لحظه به این زن بنگر و فوری چشمت را برگردان! که همین کار باعث نگاه های بعدی و مقدمه گناهان بزرگ خواهد شد.)
پینوشتها :
1. تمیمى آمدى، عبدالواحدبن محمد، تصنیف غررالحکم و دررالکلم، دفتر تبلیغات قم؛ 1366 ش، ج5 ، ص321.
2. همان، ج 3، ص 451.
3. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ناشر موسسه الوفاء، ج 14، ص331، باب34، بیروت 1404ه ق.
4. علق آیه14.
5. زلزال آیه 7 و 8 .
6. نجم آیه 29.
7. تحریم آیه 8.
8- مستدرک الوسائل، ج 14، ص 269.
9- ثواب الاعمال، ص 334.
10- ا نجیل متی ، 5 / 27 / 28
11ـ بحارالانوار ج 74 ص 291
منابع:
مرکز ملی پاسخگویی به سۆالات دینی
سایت پرسمان
کتاب پاسخگویی به پرسش های جوانان
