عاقبت حرام خواری

امام علی علیه السلام به کمیل فرمودند: 

«یا کمیل انّ اللسّان یبوح من القلب و القلب یقوم من الغذاء فانظر فیما تغذی قلبک و جسمک فان لم یکن ذلک حلالا لم یقبل الله تعالی تسبیحک و لا شکرک».(1)

یعنی ای کمیل، زبان از قلب سرچشمه می گیرد و قلب نیز از غذای انسان. پس به آنچه قلب و جسم خود را به آن تغذیه می کنی، توجه کن که اگر حلال نباشد، خداوند متعال نه تسبیح تو را می پذیرد و نه شکر تو را.

لقمه حرام با اخلاق ما چه می کند ؟

حرام خواری، بر عقاید، اخلاق واعمال آدمی تأثیری بسیار زیانبار دارد وراه سعادت وخیر وفلاح را بر او می‌بندد وچنان او را سرگرم دنیا وسر سپرده‌ی شیطان می‌کند که حتی حاضر نمی‌شود به سخنان حق که از سوی بهترین افراد ایراد می‌گردد، گوش فرا دهد.

اثر لقمه حرام

آهن ربا، ذرّه آهن را هر کجا که باشد، به سمت خود می‌کشد. اگر یک مقدار پنبه را از کنار یک آهن ربا عبور دهید، آهن ربا کششی نسبت به پنبه ندارد، امّا اگر مقداری خرده آهن را درون پنبه قرار دهیم، در این حالت پنبه به سمت آهن ربا کشیده شده و جذب آن می‌شود.

در این‌جا خود پنبه جذب نمی‌شود؛ بلکه براده‌های آهنی که با خود آهن ربا هم جنس هستند، به سمت آن کشیده می‌شوند.

معصیت‌ها مثل آهن ربا و لقمه حرام مانند ذرّات آهن است، وقتی که انسان در وجودش لقمه حرام نباشد، می‌تواند از کنار معصیت‌ها عبور کند و خود را نگه دارد، امّا وقتی که لقمة حرامی را خورد، از کنار معصیت که می‌گذرد، مجذوب آن می‌شود، این خاصیت درونی نان و لقمه حرام است.

از کتاب «پندها و اندرزها» – ,آیت الله حائری شیرازی,

 

بسم الله الرحمن الرحیم

وَمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَمَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْرًا

 (سوره طلاق آیه 2 و 3)