از جمله مواردى که در کتب روایى و آثار مفسران اهل سنت در مورد آن، اختلاف نظر وجود دارد و سرانجام اجماع عالمان این مذهب برآن مهر خاتمت مىنهد، موضوع «جایگاه زمانى شب قدر» است. شب قدر، اگر چه در تواتر روایات شیعى، قطعاً از شبهاى دهه سوم ماه مبارک رمضان شمرده مىشود و تردید در آن نیز به واسطه روایات منقول از ناحیه معصومین(ع) و نیز تفاوت تفاسیر روایات است، اما از این حیث که شبى خارج از ماه رمضان نیست، مورد اجماع کلی و قطعى است.
شب قدر یا لیلة القدر با فضیلتترین و باارزشترین شبِ سال در میان مسلمانان است. قرآن در دو سوره قدر و دخان درباره شب قدر سخن گفته است. بنا به اعتقاد مسلمانان شب قدر در بین شبهای سال مخفی است و دقیقاً بیان نشده است که کدام شب، شب قدر است. در باور شیعیان، به احتمال زیاد یکی از شبهای ۱۹ یا ۲۱ و یا ۲۳ ماه رمضان و بنا بر برخی روایات، شب نیمه شعبان شب قدر است.
1 . در کنزالعمال از حسن از پیامبرخدا روایت کند که فرمود: أکثروا الصّلاة علىّ، فإن صلاتکم علىَّ مغفرة لذنوبکم؛ صلوات بر من را بسیار کنید؛ زیرا، صلوات شما بر من مایه آمرزش گناهانتان است.1
هیچ کسی شبیه تر به پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) از حسن علیه السلام از نظر خلقت و اندام و اخلاق و منش نبود.
انسان تا وعده نداده، آزاد است، اما وقتی وعده می دهد، زیر بار مسئولیت می رود و تا به وعده هایش عمل نکند، رها نخواهد شد
زنا نکنید، تا همسران شما نیز به زنا آلوده نشوند. هر که به ناموس دیگران تجاوز کند، به ناموسش تجاوز خواهد شد. همان گونه که با دیگران رفتار کنید، با شما رفتار خواهد شد
از آن جا که خداوند متعال حکیم، غنی و هادی است، معلوم میشود که نیازی به نماز و عبادت هیچ بندهای ندارد، پس اگر دستور به اقامه نماز در ۵ نوبت داده، فراموش نکنیم این اعمال در حقیقت پاسخی به نیاز های ما در هدایت، رشد و کمالمان است و بیتوجهی به این ضرورت و یا اهمال در آن موجب خسران خودمان میگردد.