حرمت قمار در کلام اهل بیت (علیهم السلام)

تفسیر میسر

الإمامُ الباقرُ علیه السلام: لمّا أنزلَ اللّهُ عزّ و جلّ على رسولِ اللّه صلى الله علیه و آله: «انّما الخَمرُ و المَیسِرُ» قیلَ: یا رسولَ اللّهِ، مَا المَیسِرُ؟ قال: کُلُّ ما تُقُومِرَ بهِ حتَّى الکِعابُ و الجَوزُ.قیلَ: فما الأنصابُ؟ قالَ: ما ذَبَحُوهُ لآِلِهَتِهم. قیلَ: فما الأزلامُ؟ قالَ: قِداحُهُم التی یَستَقسِمُونَ بها[1].
هنگامى که خداوند آیه «انّما الخمر و المیسر» را بر پیامبر خدا صلى الله علیه و آله نازل کرد از ایشان درباره میسر پرسیدند، حضرت فرمود: هر چیزى، حتى تاسهاى تخته نَرد و گردو، که با آن برد و باخت شود. عرض شد: «انصاب» چیست؟ فرمود: آنچه براى خدایانشان ذبح مى‏کردند. عرض شد: «ازلام» چیست؟ فرمود: تیرهایى که به وسیله آنها، قرعه مى‏ انداختند.