احادیث عددی ۳
بیان احادیث اخلاقی از معصومین علیهم السلام در قالب ها و شیوه هاى مختلف مى تواند جاذبه بیشترى براى مخاطبان به ویژه قشر جوان ایجاد کند شیوه عددی شیوه دیگرى است براى بیان احادیث اخلاقی ، در این شیوه احادیث اخلاقی در قالب عدد و شماره بصورت کوتاه ارائه شده
احادیث عددی ۳
۱ – سه گروه شفاعت کننده
در حدیثی از پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلّم) نقل شده است: « در روز قیامت، شفاعت سه دسته به اذن پروردگار
متعال پذیرفته می شود: پیامبران، عالمان و شهیدان »[۱]
۲ – سه سخنِ نوشته بر درِ دوزخ
پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلّم) فرمود: بر چهارمین در دوزخ سه سخن نوشته شده است:
۱ ) خوار گرداند خدا کسی را که اسلام را خوار کند؛
۲ ) خوار گرداند خدا کسی را که به اهل بیت علیهم السلام اهانت کند؛
۳ ) خوار گرداند خداوند کسی را که ستم گران را بر ضدّ مردم یاری رساند[۲].
۳ – سه دسته شکایت کننده در قیامت
قال الصادق علیه السلام:سه چیز نزد خدا شکایت می کنند:
۱ ) مسجد ویرانه ای که مردم در آن نماز نمی گذارند؛
۲ ) دانشمندی که در میان مردم نادان قرار دارد؛
۳ ) قرآنی که برای زیبایی – در منزل – گذاشته شده که گرد و خاک روی آن نشسته است و کسی آن را نمی خواند[۳].
۴ – سه خصلت جهانی
حضرت امام محمد باقر علیه السلام فرمود: سه ویژگی است که در مورد آنها باید با همه حتی غیر مسلمان یکسان برخورد کرد و تفاوتی قائل نشد:
۱ ) ادای امانت؛ ۲) وفای به عهد؛ ۳ ) نیکی به والدین[۴].
۵ – سه نشانۀ حقیقت ایمان
از سفارش های پیامبر اعظم (صلی الله علیه وآله وسلّم) به علی(ع) این است: حقیقت ایمان از سه چیز سرچشمه می گیرد: ۱ ) هنگام تندرستی انفاق کردن؛ ۲) با مردم از روی انصاف رفتار نمودن؛ ۳ ) و به طالبان علم دانش آموختن[۵].
۶ – از سه گروه حاجت خواستن
حضرت امام حسین علیه السلام فرمود: حاجت خود را جز با سه نفر در میان نگذار:
۱ ) دیندار؛ ۲) جوانمرد؛ ۳)ریشه دار.
دین دار: دینش را حفظ می کند و در حفظ شخصیت دیگران نیز می کوشد ( در صورت توان بر طبق وظیفۀ دینی عمل می کند.
جوانمرد: ( اگر چه دین نداشته باشد ) از مردانگی خود شرم می کند. از این رو، در برآوردن نیاز دیگران دریغ نمی ورزد.
ریشه دار: کسی است که دارای اصالت و شخصیت است همانگونه که تو برای احتیاجت به او روی آوردی، او هم آبروی تو را با برآوردن نیاز توم حفظ می کند[۶].
۷ – سه چیز نجات بخش
پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلّم) در سفارش به علی(علیه السلام) فرمود: سه چیز مایه نجات انسان است:
۱ ) ترس از خدا در نهان و آشکار؛ ۲ ) میانه روی در حال فقر و بی نیازی؛ ۳ ) منصفانه سخن گفتن در حال خشنودی و خشم[۷].
۸ – سه چیز تباهی آور
قال الکاظم علیه السلام ۱)پیمان شکنی؛ ۲)رها کردن سنّت؛ ۳ ) جدا شدن از جماعت[۸].
۹ – سه عذاب زود رس
قال علی علیه السلام: سه گناه است که در کیفر آنها شتاب می شود و برای آخرت تأخیر نمی افتد. آنها عبارتند از:
۱ ) عاق والدین ( نا فرمانی پدر و مادر )؛ ۲ ) ستم بر مردم؛ ۳ ) ناسپاسی در برابر احسان[۹].
۱۰ – سه چیز مورد نیاز مردم
حضرت امام صادق علیه السلام می فرماید: مردم به سه چیز بسیار نیازمندند:
۱ ) امنیت؛ ۲ ) عدالت؛ ۳ ) رفاه[۱۰].
۱۱ – سه نشانۀ منافق
پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلّم) می فرماید: سه خصلت در هر کس باشد، منافق است، هر چند نماز بخواند و روزه بگیرد و خود را مسلمان بداند. آن سه خصلت عبارتند از:
۱ ) در امانت خیانت کند؛ ۲ ) در سخن گفتن دروغ بگوید؛ ۳ ) هرگاه وعده ای می دهد تخلف کند[۱۱].
۱۲- سه کار بسیار دوست داشتنی
حضرت امام صادق علیه السلام می فرماید: سه کار نزد خداوند از همۀ کارها محبوب تر است:
۱ ) نماز سرِ وقت؛ ۲ ) نیکی به پدر و مادر؛ ۳) جهاد در راه خدا[۱۲].
۱۳- سه صفت زن بدترین صفت مرد
از امیر مؤمنان علی علیه السلام نقل شده است: بهترین صفات زنان بدترین صفات مردان است:
۱ ) تکبر؛ ۲ ) ترس؛ ۳ ) بخل.
پس هرگاه زن غرور و تکبر داشته باشد خود را تسلیم هر کسی ( غیر همسر خود ) نمی کند. معنی ندارد زن در مقابل نامحرم متواضع باشد.
و هرگاه ترس داشته باشد خود را از بدنامی دور نگه می دارد و به دام شیادان نخواهد افتاد. البته، روحیه داشتن در مقابل مصائب و ناملایمات با ترس تفاوت دارد و ترس پسندیده در مورد نگاهداری عفت و ناموسش است. و هر گاه بخیل باشد مال خود و شوهرش را حفظ و نگهداری می کند و اسراف نمی کند[۱۳].
۱۴- سه دسته از زنان عذاب قبر ندارند و با فاطمه زهرا(سلام الله علیها) محشور خواهند شد:
۱ ) زنی که سخت گیری های همسرش را تحمل کند و صابر باشد؛
۲ ) زنی که در برابر بد خُلقی شوهرش صبور باشد؛
۳ ) زنی که مهریه خود را به همسرش ببخشد.
خداوند در برابر انجام هر یک ثواب هزار شهید و یک سال عبادت به او خواهد داد[۱۴].
۱۵ – سه گروه بدبخت می شوند
پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلّم) فرمود: سه گروه از انسان ها هستند که شقی و بدبخت خواهند شد:
۱ ) هر کسی نام مرا بشنود و صلوات نفرستد؛
۲ ) کسی که ماه رمضان را درک کند ولی مشمول رحمت الهی نشود؛
۳ ) کسی که والدین خود را درک کند ولی در حق آنها کوتاهی کند[۱۵].
۱۶ – سه نصیحت به شیعیان
امام صادق علیه السلام خطاب به شیعیان فرمود:
۱ ) همواره زینت و افتخار ما باشید نه مایۀ سرافکندگی ما؛
۲ ) با کلام نیکو با مردم صحبت کنید؛
۳ ) زبانتان را از حرف زیادی و کلام زشت حفظ کنید.[۱۶]
۱۷ – سه وقت شیعه امتحان می شود
امام صادق علیه السلام فرمود: شیعیان ما را در سه موقع امتحان کنید:
۱ ) در موقع نماز چگونه مراقب و اهمیت می دهند؛
۲ ) در هنگام حفظ اسرارشان چگونه آن را نزد دشمنان ما حفظ می کنند؛
ج ) اموال خود را در هنگام ضرورت تقسیم می کنند.[۱۷]
۱۸ – سه نوع صبر و علامت صابران
حضرت امیر مؤمنان علی علیه السلام فرمود: شکیبایی در سه موقع لازم است:
۱ ) هنگام بلا و ناگواری ها ۲ ) بردباری در راه فرمان خداوند و اطاعت او؛ ۳ ) در برابر معصیت و سرکشی های نفسانی.[۱۸]
۱۹ – سه چیز از عنایات الهی
پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلّم) به علی(علیه السلام) فرمود : سه چیز در دنیا برای مؤمن فرح بخش است:
۱ ) دیدار کردن با برادر مسلمان؛ ۲ ) افطاری دادن به روزه دار؛ ۳ ) عبادت شبانه ( نماز شب ).[۱۹]
۲۰- سه چیز سبب کمال
حضرت امیر مؤمنان علی علیه السلام فرمود: مسلمانان به وسیله سه چیز کامل می شود:
۱ ) دین فهم باشد به مسائل دینی نظیر حرام و حلال، حق و باطل آگاهی داشته باشد؛
۲ ) در زندگی تدبیر لازم را داشته، مواظب خرج و دخل و اهل قناعت باشد؛
۳ ) در مصیبت ها و مشکلات روز و رویدادهای سخت زندگی اهل صبر؛ مقاوم باشد، مانند سدّی سترک در مقابل طوفان و امواج سهمگین مقاوم استوار باشد.[۲۰]
پی نوشتها:
---------------------------------------
[۱] مستدرک الوسائل، ج۱۱، ص ۲۰
[۲] بحارالانوار، ج ۸، ص ۱۴۴
[۳] خصال، ج ۱ ، ص ۱۴۲
[۴] اصول کافی، ج ۲
[۵] بحارالانوار، ج ۷۲، ص ۲۷
[۶] تحف العقول، ص ۴۳۰
[۷] وسائل الشیعه، ج ۱۲، ص ۱۹۵
[۸] بحارالانوار، ج ۲، ص ۲۶۶
[۹] مستدرک الوسائل، ج ۱۲، ص ۳۶۰
[۱۰] تحف العقول، ص ۳۲۰
[۱۱] اصول کافی، ج ۲، ص ۲۹۰
[۱۲] بحارالانوار، ج ۷۱، ص ۸۵
[۱۳] خصال، ج ۱، ص ۳۱۷
[۱۴] وسائل الشیعه، ج ۲۱، ص ۲۸۵
[۱۵] جامع الاخبار، ص ۱۵۹
[۱۶] وسائل الشیعه، ج ۱۲، ص ۱۹۳
[۱۷] اصول کافی، ج ۱، ص ۱۱۷
[۱۸] شرح نهج البلاغه، ج ۱، ص ۳۱۹
[۱۹] من لا یحضره الفقیه، ج ۴، ص ۳۵۸
[۲۰] خصال، ج ۱، ص ۱۲۴