شرابخوار نماز ندارد!!!

یکی از سؤالاتی که گاهی برخی از افراد می‌‌پرسند این است که آیا کسی که مشروب خورد تا چهل روز نماز ندارد؟ و نباید نماز بخواند؟؟

در ادامه مطلب پاسخ این سؤال را به همراه مطالبی ارزنده و مفید بخوانید.

  

اگر کسی مشروب خورده باشد آیا درست است که تا چهل روز نباید نماز بخواند، چون خداوند نماز او را قبول نمی‌‌کند؟

پاسخ: گاهی در روایات برای فهماندن قبح و زشتی گناهانی که ما مرتکب می‌‌شویم یک تشبیهی بکار رفته است.

مثلا قرآن وقتی می‌‌خواهد «انفاق» را توضیح بدهد، چند جور تشبیه برای آن می‌‌گوید، مانند اینکه می‌‌گوید: چنین شخصی همانند کسی است که دانه‌‌ای در زمین می‌‌افشاند و این دانه چندین خوشه می‌‌دهد.

در روایات هم گاهی برای قبح یک عمل، تشبیهاتی شده مثلا می‌‌گوید: «الْغِیبَةُ أَشَدُّ مِنَ الزِّنَا» (الخصال ‏1: 63)؛ یعنی غیبت از زنا بدتراست.

این نمی‌‌خواهد قبح و زشتی زنا را پایین بیاورد، مثلاً کسی بگوید خوب پس حالا که غیبت بدتر از زنا است، ما غیبت نمی‌‌کنیم و بجای آن مرتکب فحشا می‌‌شویم! بلکه می‌‌خواهد بگوید غیبت تا این حد زشت و قبیح است.

یا مثلا در مورد شرابخوار آمده است: «عَنِ النَّبِیِّ(صلّى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم) أنَّهُ قالَ: مَن شَرِبَ الخَمرَ لَم تُحتَسَب لَهُ صَلاتُهُ أربَعینَ یَوماً»(الکافی ، جلد 6 ، صفحه 402)؛

پیامبر(ص) فرموده است: «هر کس شراب بخورد، تا چهل روز، نماز وى برایش حساب نمى‏‌‌شود».

حالا کسی که شراب می‌‌خورد و تا چهل روز نماز او قبول نمی‌‌شود، طرف بگوید ما دیشب جایی گیر افتادیم شراب خوردیم، حالا تا چهل روز از نماز معاف هستیم، چون قبول نمی‌‌شود!

این روایات می‌‌خواهد قبح و زشتی مسأله را نشان دهد، و بگوید وظیفه توست که نماز بخوانی، نمازی که می‌‌خوانی صحیح هم هست، اما بخاطر گناهی که کردی، نمازت پذیرفته نیست.

حالا اگر عزیزی مرتکب این گناه شده؛

اولا: توصیه‌‌ می‌‌شود مرتکب این گناه کبیره نشوید، شراب خواری حرام است، خوردن شراب باعث می‌‌شود انسان از خدا دور شود، از معنویت دور بماند.

در دعای کمیل می‌‌فرماید «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَهْتِکُ الْعِصَم»؛ خدایا آن گناهانی که ستر و پوشش را از بین می‌‌برد و باعث می‌‌شود پرده‌‌ها دریده شود و آبروی من برود را ببخش.

در روایت داریم: گناهانی که پرده‌‌ها را می‌‌درد و باعث آبروریزی انسان می‌‌شود؛ یکی: قمار است، یکی: لهو و شوخی‌‌های بیخود است؛ و یکی هم شراب خواری است.

شراب خواری، گناه بسیار بزرگی است.

 ثانیا: اگر کسی به هر دلیلی مرتکب این عمل قبیح شده، باید نماز خود را بخواند و سعی کند که دیگر شراب نخورد. گفته‌‌اند نماز قبول نمی‌‌شود، نگفته‌‌اند که صحیح نیست.

یعنی این نماز در واقع آن شرایط کاملی را که باید داشته باشد را ندارد.

ما در روایت داریم اگر زنی نماز بخواند، اما بد دهان باشد، نماز او قبول نیست، کما اینکه در روایت داریم همسایه‌‌ی مسجد اگر نماز را در خانه بخواند، نماز او پذیرفته نیست، این یعنی اگر در خانه بخواند، آن فضیلت را ندارد.

پس اینکه گفته‌‌اند نماز شراب خوار چهل روز قبول نیست، کنایه از قبح این گناه است، که امیدواریم هیچ کسی مرتکب آن نشود.

یک کسی در مدینه گناه می‌‌کرد، نماز هم می‌‌خواند. به پیامبر(ص) گفتند که این آقا که پشت سر شما نماز می‌‌خواند، گناه هم می‌‌کند.

فرمود: غصه نخورید بالاخره گناه را کنار می‌‌گذارد.

گفتند: چرا یا رسول الله؟

فرمود: «إنّ الصلاةَ تنهی عن الفحشاء و المنکر»؛ نماز بر فحشاء و منکر بالاخره غلبه می‌‌کند. نمازخوان اگر گناه هم کند، بالاخره نماز بر گناه او غلبه می‌‌کند.

• احادیثی در مورد شرابخوار:

قالَ رَسُولُ اللهِ(ص): لا یَجْمَعُ الْخَمْرُ وَالایمْانُ فى جَوْفٍ اَوْ قَلْبِ رَجُلٍ اَبَدا»؛(بحارالأنوار،79/ 152)

پیامبر گرامى اسلام(ص) فرمود: هیچگاه، شراب و ایمان در قلب یا درون انسان جمع نمى‌‌شود.

 

قالَ رَسُولُ اللهِ(ص): «مَنْ سَلَّمَ عَلى شارِبِ الْخَمْرِ اَوْ عانَقَهُ او صافَحَهُ اَحْبَطَ اللهُ عَلَیْهِ عَمَلَ اَرْبَعینَ سَنَةٍ»؛(بحارالأنوار، 79 / 127)

رسول خدا(ص) فرمود: هر کس به شرابخوار سلام کند، یا با او دیده بوسى یا مصافحه کند، خداوند متعال عمل چهل سال او را از بین مى‌‌برد.

 

قالَ رَسُولُ اللهِ(ص): «مُجاوَرَةُ الْیَهُودِ وَ النَصارى خَیْرٌ مِنْ مُجاوَرَةِ شارِبِ الخَمْرِ، وَ لا تُصادِقُوا شارِبَ الخَمْرِ فَاِنَّ مُصادِقَتَهُ نِدامَةٌ»؛(بحارالأنوار، 79 / 152)

پیامبر اکرم(ص) فرمود: همسایگى با یهود و نصارى از همسایگى با شرابخوار بهتر است و با شرابخوار دوستى نکنید که دوستى با او پشیمانى در پى دارد.

قالَ رَسُولُ اللهِ(ص): «وَ الذَّى بَعَثَنى بِالْحَقِّ اِنَّ شارِبَ الْخَمْرِ یَمُوتُ عَطْشانَ، وَ هُوَ فى الْقَبْرِ عَطْشانٌ، وَ یُنادى: واعَطَشاهْ اَلْفَ سَنَةٍ…»؛(بحارالأنوار، 79 / 147)

رسول خدا(ص) فرمود: سوگند به کسى که مرا به حق مبعوث کرد؛ شرابخوار با تشنگى مى‌‌میرد، او در قبر هم تشنه خواهد بود و روز قیامت هم با تشنگى برانگیخته مى‌‌شود و تا هزار سال نداى تشنگى سر مى‌‌دهد.

(بیانات حجة الاسلام و المسلمین دکتر رفیعی، برنامه سمت خدا)