چگونه قلب انسان حیات می یابد

در سایه این بندگی انسان به کمال مطلوب خود نایل می شود و همه قوای درون او فعلیت می یابد. فلاح و رستگاری انسان نیز همین است.

قرآن کریم می فرماید: وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ (1) و جن و انس را نیافریده‏ام، مگر براى اینکه مرا بندگى کنند.

این آیه شریفه به روشنی وظیفه انسان را در طول زندگی اش مشخص نموده است و آن این است که انسان خدا را بندگی نماید. چکیده همه ادیان الهی و خلاصه دعوت همه انبیاء الهی همین است ای انسان تنها خداوند را بندگی کن و از اطاعت غیر او بر حذر باش. قرآن می فرماید:وَ لَقَدْ بَعَثْنا فی‏ کُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ(2) و البته ما در میان هر امتى فرستاده‏اى برانگیختیم که خدا را عبادت کنید و از طاغوت (شیطانى و انسانى) دورى جویید.

در سایه این بندگی انسان به کمال مطلوب خود نایل می شود و همه قوای درون او فعلیت می یابد. فلاح و رستگاری انسان نیز همین است. هر انسانی تا حدی توان شناخت حق را دارد و به همان اندازه مکلف به بندگی خداوند می شود و در سایه همین بندگی قوه شناخت او رشد یافته و مراتب بالاتری از ادراک حقایق را به دست می آورد و تکلیف بالاتری متوجه او خواهد شد. این سیر همچنان ادامه می یابد تا انسان به بالاترین مراتب رشد و ادراک حقایق نایل شود. خداوند می فرماید:(وَ اعْبُدْ رَبَّکَ حَتَّى یَأْتِیَکَ الْیَقینُ)  یعنی آنقدر در بندگی خداوند ثابت قدم باش تا به مرتبه یقین برسی.

در مقابل اگر کسی از قوای ادراک درون در راه بندگی خداوند استفاده ننماید. این قوا رو به ضعف و سستی می رود تا جایی که انسان به کلی قدرت ادراک حقایق را از دست بدهد. چنین شخصی برای همیشه از نور معرفت و ایمان محروم خواهد شد. این افراد را خداوند اینگونه توصیف می نماید: لَهُمْ قُلُوبٌ لا یَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْیُنٌ لا یُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ‏ لا یَسْمَعُونَ‏ بِها(3) زیرا که دل‏ها دارند ولى (حقایق را) بدان نمى ‏فهمند، و چشم‏ها دارند ولى بدان نمى‏ نگرند و گوش‏ها دارند ولى بدان (معارف حقّه را) نمى ‏شنوند.

 

 

پی نوشتها:

1. ذاریات/56

2. نحل/36

3.اعراف/179