علی (علیه ‏السلام) بر دوش پیامبر (صلی ‏الله‏ علیه ‏و‏آله)

پیامبر(ص)فرمود: «اَوَّلُ مَنْ کَسَرَ الاَْصْنامَ جَدُّکَ اِبْراهیمُ ثُمَّ اَنْتَ یا عَلِیُّ؛ اولین کسی که بتها را شکست، جدت ابراهیم بود و بعد از او تو هستی علی!».

امام علی علیه ‏السلام در یکی از روزها که به اهل مدینه و یاران و اصحاب پیامبر احتجاج می‏نمود و از ولایت و وصایت خویش دفاع می‏کرد، در فرازی از دفاعیه خود فرمود: « فَهَلْ فیکُمْ اَحَدٌ حَمَلَهُ رَسُولُ اللّه‏ِ صلی‏ الله ‏علیه‏ و‏آله عَلی کِتْفِهِ حَتّی کَسَرَ الاَْصْنامَ الَّتی کانَتْ عَلَی الْکَعْبَةِ غَیْری؟ قالُوا لا؛(1) [ای مسلمانان ] آیا در میان شما به غیر از من کسی هست که رسول خدا (ص) او را به دوش خود سوار کرده تا بتهای مشرکان را از بام کعبه به زیر کشیده باشد؟ گفتند: نه.»

 

امیرمؤمنان علی علیه‏ السلام خود، این ماجرا را این گونه توضیح می‏ دهد: «شبی پیامبر(ص) مرا به منزل خدیجه دعوت کرد. زمانی که به آنجا رفتم، فرمود: یا علی! به همراه من بیا! آن حضرت در آن شب از منزل خارج شد و من نیز به دنبال او رفتم. او همچنان در دل شب می‏رفت و من نیز پشت سرش در حرکت بودم. از کوچه‏ های مکه گذشتیم تا اینکه به مقابل خانه کعبه رسیدیم. در آن لحظه، به لطف الهی همه خواب بودند و کسی از مردم مکه بیدار به نظر نمی‏رسید.

 

رسول خدا (ص) خطاب به من فرمود: یا علی! گفتم: لبیک یا رسول اللّه‏! فرمود: بیا از دوش من بالا برو! سپس حضرت رسول(ص) خم شد و من از دوش آن حضرت بالا رفتم و به پشت بام کعبه رسیدم. تمام بتهای موجود را سرنگون کردم و سپس از آنجا دور شدیم و به منزل خدیجه برگشتیم. پیامبر(ص) بعد از این ماجرا به من فرمود: «اَوَّلُ مَنْ کَسَرَ الاَْصْنامَ جَدُّکَ اِبْراهیمُ ثُمَّ اَنْتَ یا عَلِیُّ؛(2) اولین کسی که بتها را شکست، جدت ابراهیم بود و بعد از او تو هستی علی!»

 

 

پی نوشتها:

1. امالی شیخ طوسی، ص549.

2. الفضائل، ابن شاذان، ص97.

 

 

مجله مبلغان » شماره 53