وجود خشم در انسان ضرورى است
اگر خشم را در راه حیوانى و هوا و هوس به کار برد آنگاه موجب سقوطش از عالم انسانیت مى گردد.
ممکن است خشم ، انسان را به تباهى بکشد و در نتیجه صورت ملکوتیش ، حیوان درنده اى بشود مطابق آنچه رفتار کرده است ، قرآن مجید مى فرماید: ((به درستى که بدترین جنبنده ها نزد خداوند، کران گنگى هستند که بى شعورند.
آدمى از هر درنده اى بدتر مى شود، اگر راه خشم حیوانى را طى کند، عاقبتش چنین است . امروز این حقیقت را باید روشن کنیم که چه قسم خشم ، راه حیوانى است و چه قسم آن ، انسانى است که اگر آدمى راه و روشش را طبق خشم حیوانى قرار داد، آخرش درنده اى در عالم ملکوت مى شود و اگر راه و روشش را طبق خشم انسانى قرار داد، انسان کامل ، مصدر خیرات و مورد برکات مى شود.
خشم حالتى است در انسان که در برخورد با ناملایمات برایش پیش مى آید؛ خوى از باطن به ظاهر توجه مى کند، تهییج مى شود که با آن مانع و ناملایم گلاویز شود و اگر دسترسى نداشت سعى مى کند در آینده انتقام بگیرد.
وجود خشم در انسان ضرورى است
البته آدمى بدون اینکه خشم داشته باشد نمى تواند زندگى کند ولى به شرطى که آن را در راه صحیح به کار بیندازد. وجود خشم در انسان لازم است تا در راه انسانیت آن را به کار ببرد، آدمى بدون شهوت و غضب نمى تواند زندگى کند، باید شهوت در او باشد تا به دنبال خوراک و ازدواج برود. اگر خشم نداشته باشد، با وجود موانع چگونه به حیات خویش ادامه مى دهد؟
اما اگر این خشم را در راه حیوانى و هوا و هوس به کار برد آنگاه موجب سقوطش از عالم انسانیت مى گردد. حال ببینیم خشم انسانى چیست و حیوانى کدام است ؟
کتاب اخلاق اسلامی
