سوره‌ای در ستایش زوجی بی نظیر

این سوره به نام «هل اتى‏» هم مشهور است. چونکه با این کلمه آغاز شده است.

 هفتاد و ششمین سوره قرآن، سوره دهر است.

 

دهر به معنای روزگار، دوران است.
 

در آیه اول اشاره به «روزگارى‏» مى ‏کند که بر «انسان‏» گذشته، و او چیزى نبود که یاد شود. از آن پس اشاره به خلقت انسان، و قرار گرفتن او بر سر دو راهى «شکر» و «کفران‏» مى‏ نماید.
 

از آنچا که محور این سوره، انسان است و عملش و اخلاصش و ایثارش و عاقبت کارش در قیامت و نعمت‏هاى خوب براى نیکان، نام دیگر این سوره «انسان‏» است.
 

این سوره به نام «هل اتى‏» هم مشهور است. چونکه با این کلمه آغاز شده است.
 

این سوره در مدینه نازل شده و بنا به روایات، در ستایش از على و فاطمه(ع) است که بخاطر نذرشان، سه روز روزه گرفتند و هنگام افطار، غذاى ساده خویش را به مسکین و یتیم و اسیر، ایثار کردند (آیه 8) و خود با آب افطار نمودند. در آیات بعد، از نعمتهاى خداوند براى اهل بهشت، و پاداش نیکیها در آخرت، یاد شده و فرمان صبر و مقاومت داده است.
 

این سوره داراى 31 آیه است و بعد از «الرحمن‏» نازل شده است.