خدا به اهل بهشت چه خواهد داد؟
آنگاه، خداى جبّار بر آنان مىنگرد مىگوید: اى دوستانم و اهل طاعتم و ساکنان بهشتم در جوار من، هان! شما را از چیزى با خبر کنم که از آنچه که در آنید بهتر است؟
امام سجّاد علیهالسلام در حدیثی می فرمایند:
چون بهشتیان به بهشت درآیند و دوست خدا به بهشتها و مسکنهاى خود درآید ... آنگاه، خداى جبّار بر آنان مىنگرد و به آنان مىگوید: اى دوستانم و اهل طاعتم و ساکنان بهشتم در جوار من، هان! شما را از چیزى با خبر کنم که از آنچه که در آنید بهتر است؟
پس آنان مىگویند: پروردگارا! چه چیز از آنچه ما در آنیم، بهتر است، حال آنکه ما در جایى هستیم که هرچه جانهایمان از نعمتها بخواهد و چشمانتان لذّت ببرد، در جوار خداى کریم، فراهم است؟
خداوند پرسش خود را تکرار مىکند و آنان مىگویند: آرى، به ما بهتر از آنچه در آن هستیم را بنما.
پس خداوند ـ تبارک و تعالى ـ مىگوید: خشنودىام از شما و دوستىام نسبت به شما، بهتر و بزرگتر از چیزى است که در آنید.
پس مىگویند: پروردگارا! آرى، خشنودىات از ما و دوستىات نسبت به ما براى ما بهتر و شیرینتر است.
آنگاه، امام سجّاد علیهالسلام این آیه را تلاوت فرمود:
«خداوند به مردان و زنان مؤمن، باغهایى وعده داده است که از زیر آن، نهرها جارى است که در آن، جاودانه خواهند بود و سراهایى پاکیزه در بهشت هایى جاودان، و خشنودى خدا بزرگتر است. این، همان رستگارى بزرگ است».
متن حدیث:
تفسیر العیّاشی عن ثُویر عن الإمام زین العابدین علیهالسلام:
إذا صارَ أهلُ الجَنَّةِ فِی الجَنَّةِ ، ودَخَلَ وَلِیُّ اللّهِ إلى جَنّاتِهِ ومَساکِنِهِ ... ثُمَّ إنَّ الجَبّارَ یُشرِفُ عَلَیهِم فَیَقولُ لَهُم : أولِیائی وأهلَ طاعَتی وسُکّانَ جَنَّتی فی جِواری ، ألا هَل اُنَبِّئُکُم بِخَیرٍ مِمّا أنتُم فیهِ ؟ فَیَقولونَ:
رَبَّنا وأیُّ شَیءٍ خَیرٌ مِمّا نَحنُ فیهِ! [نَحنُ] فیمَا اشتَهَت أنفُسُنا ولَذَّت أعیُنُنا مِنَ النِّعَمِ ، فی جِوارِ الکَریمِ.
قالَ: فَیَعودُ عَلَیهِمُ القَولَ ، فَیَقولونَ : رَبَّنا نَعَم ، فَأتِنا بِخَیرٍ مِمّا نَحنُ فیهِ . فَیَقولُ لَهُم تَبارکَ وتَعالى : رِضایَ عَنکُم ومَحَبَّتی لَکُم خَیرٌ وأعظَمُ مِمّا أنتُم فیهِ .
قالَ : فَیَقولونَ : نَعَم یا رَبَّنا ، رِضاکَ عَنّا ومَحَبَّتُکَ لَنا خَیرٌ لَنا وأطیَبُ لِأَنفُسِنا .
ثُمَّ قَرَأَ عَلِیُّ بنُ الحُسَینِ علیهالسلام هذِهِ الآیَةَ: «وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَـتِ جَنَّـتٍ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا الأَْنْهَـرُ خَــلِدِینَ فِیهَا وَمَسَـکِنَ طَیِّبَةً فِى جَنَّـتِ عَدْنٍ وَرِضْوَ نٌ مِّنَ اللَّهِ أَکْبَرُ ذَ لِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ »
«التوبة: 72 - تفسیر العیّاشی 2 / 96 عن ثویر - بحار الأنوار : 8 / 140 »
