این رفیق آبروی آدمی را بر باد می دهد!

بنابر آموزه های دینی آدمی باید در حالات و رفتار خویش نیز تامل و توجه داشته باشد چراکه آنها نیز همنشین او محسوب شده و در سعادت یا شقاوت او اثرگذارند.

بنابر آموزه های دینی آدمی باید در حالات و رفتار خویش نیز تامل و توجه داشته باشد چراکه آنها نیز همنشین او محسوب شده و در سعادت یا شقاوت او اثرگذارند.

 

یکی از مذموم ترین صفات و حالات انسانی که آموزه های دینی روایی ما بشدت از آن نهی کرده و آن را منشاء بسیاری از فسادها و گناهان دانسته اند، بخل است.

 

خداوند متعال در آیه 37 سوره مبارکه نساء می فرماید: «الَّذِینَ یَبْخَلُونَ وَ یَأْمُرُونَ النّاسَ بِالْبُخْلِ وَ یَکْتُمُونَ ما آتَاهُمُ اللّه ُ مِنْ فَضْلِهِ وَ أَعْتَدْنا لِلْکَافِرِینَ عَذَابا مُهِینا»؛ «آنان که بخل مى ورزند و مردم را به بخل فرمان مى دهند و آنچه را که خداوند از فضل خویش به آنان داده است پوشیده نگه مى دارند. و ما براى کافران عذابى خوار کننده فراهم آورده ایم».

 

 

إمامُ الرِّضا علیه السلام: البُخلُ یُمَزِّقُ العِرْضَ.

امام رضا (ع) نیز در نکوهش این صفت مذموم می فرماید: «بخل، آبرو را بر باد مى دهد.»بحار الأنوار: 78 / 357 / 12.

 

 

 الإمامُ الهادیُّ علیه السلام: البُخلُ أذَمُّ الأخلاقِ.

«بخل، نکوهیده ترین خوى است.» بحار الأنوار: 72 / 199 / 27.

 

 

امام على علیه السلام : البُخلُ یُذِلُّ مُصاحِبَهُ، و یُعِزُّ مُجانِبَهُ.

بخل همنشین خود را خوار مى دارد و کناره گیر از خود را ارجمند مى سازد. غرر الحکم: 1409.

 

 

امام على علیه السلام:البُخلُ بالموجودِ سُوءُ الظَّنِّ بالمَعبودِ.

بخل ورزیدن در آنچه دارى، بدگمانى به معبود است. غرر الحکم: 1258.

 

امام على علیه السلام: مَن بَخِلَ بمالِهِ ذَلَّ، مَن بَخِلَ بِدینِهِ جَلَّ.

هر که در مال خود بخل ورزد خوار مى شود و هر که در دین خود بخل ورزد سربلند مى گردد. غرر الحکم : 7921 ـ 7922.