عملی که برتر است از یکصد سال عبادت!
یکی از اعمالی که پیوسته از جانب خداوند متعال و ائمه اطهار (ع) بر آن تأکید شده است، هدایت انسان ها در راه بندگی و اطاعت از خداوند متعال، می باشد.
بی شک به وجود آوردن زمینه های برقراری ارتباط هرچه بیش تر میان انسان ها و خداوند دارای آثار فردی و اجتماعی و همچنین اجر و پاداش اخروی بی نظیری است، چنانکه در اینباره امام سجاد (ع) فرمودهاند: خداوند به موسی (ع) وحی کرد که ای موسی؛ مرا نزد بندگانم به خوبی و نیکی جلوه دِه و عشق و علاقه مرا در دل های آنان نمایان کن و آنان را هم محبوب من قرار دِه و کاری کن که بندگانم مرا دوست بدارند.
موسی (ع) عرض کرد: خداوندا؛ چگونه این کار را انجام دهم؟
خداوند فرمود: نعمت های مرا به آنان یادآوری کن و بگو که چه عزت و برکاتی نصیب آنان شده است. پس اگر بنده ی فراری از درِ خانه مرا به من بازگردانی و یا گمراهی را هدایت نمایی، این عمل ارزشمندتر است از یکصد سال عبادت که روزهایش روزه و شب هایش را به عبادت گذرانده باشی.
پس موسی (ع) عرض کرد: پروردگارا؛ این بنده ی فراری چه کسی است؟
خداوند فرمود: بنده ی معصیت کار و سرکش.
موسی (ع) پرسید: بنده ی گمراه کیست؟
خداوند فرمود: کسی که رهبر زمانش، امام و پیشوای معصوم زمان خود را نشناسد؛ پس او را آگاه و آشنا به امام زمانش نما.
پی نوشت:
۱- علامه مجلسی، بحارالانوار، ج ۱: ۴.
۲- ناطقی، نقش دین در سلامت جامعه: ۱۸۱- ۱۸۲.
