والدین چه مؤلفه‌هایی را برای تربیت دینی و مسجدی فرزندان باید مراعات کنند؟
نخست والدین باید مراقبت و نظارت دقیق و مدوام داشته باشند و فرزندشان را در تمام مباحث دینی، اجتماعی و روابط با دیگران مدیریت کنند.
پدر و مادر وظیفه دارند که فرزندان خویش را به سویی هدایت کنند که به مصلحت آنان است و آن چیزی جز دین‌مداری نیست؛ اما باید دقت داشت که وادار کردن برای کشاندن فرزند به سمت عبادات تأثیر معکوس دارد و باید از آن پرهیز کرد.
معرفی الگو و دوست مناسب به فرزندان یکی دیگر از مؤلفه های تربیت دینی است؛ این موضوع که فرزند، اوقات فراغت و روزش را با چه کسانی بگذراند، موضوع بسیار پر اهمیتی است.
مسجد و پایگاه بسیج برای تربیت دینی پربرکت است
والدین باید مربیان خوبی برای فرزندان خود انتخاب کنند،اگر در مدرسه هم مربی مناسبی برای تربیت دینی کودک پیدا نشد، باید او را به مسجد یا پایگاه بسیج محله برد تا در این مکان‌های پر برکت با مربیان متدین، خوش اخلاق و خوب در ارتباط باشد.
با توجه به روایاتی که از ائمه اطهار(ع) به ما رسیده است، ایشان در کنار عبادت و تلاش برای کسب معیشت، به تفریح و ورزش نیز تأکید بسیاری داشته و به اموری همچون تیراندازی، اسب سواری و شنا به صورت خاص اهمیت می‌دادند؛ این وظیفه ما است که این‌گونه تفریحات و ورزش‌ها را به معادل روز برگردانده و در برنامه اوقات فراغت فرزندان خویش قرار دهیم.
والیدین از تفریح مشروع کودکان غفلت نکنند
والدین باید دقت کنند که اوقات فراغت کودکانشان تنها به تفریح و ورزش سپری نشود؛ در این فرصت مناسب فراغ بال، از سویی باید تفریح مشروع کودکان را مدنظر داشت و از سوی دیگر، آنان را عادت به انجام وظایف دینی‌شان بکنیم.
یکی از وظایف والدین در ایام تعطیلات تابستان به ویژه روزهای ماه مبارک رمضان، تشویق کودکان به قرائت و تدبر در قرآن است؛ والدین باید علاوه بر تفریح مشروع و انجام وظایف دینی، برنامه‌ای برای کلاس‌های قرآنی و تدبر در قرآن برای فرزندان خود بچینند.
مهم‌ترین وظیفه و مأموریت والدین نمازخوان کردن فرزندانشان است،از آن‌جایی که اجبار نمی‌تواند تأثیری در مسجدی و نمازخوان شدن کودک داشته باشد، پدر و مادر باید خود نماز خوان بوده و با رسیدن وقت نماز، خود را به سرعت به نماز جماعت مسجد برسانند تا بدین ترتیب، اثری مثبت در پرورش و تربیت مسجدی کودکان خویش داشته باشند.
اگر کسی خود سیگاری باشد و به کودکان آموزش داده و بگوید که سیگار بد است و هیچ‌وقت نباید از آن بهره ببرند، به یقین آموزگار خوبی نبوده و نصایحش اثری نخواهد داشت؛ برای مسجدی کردن کودک هم باید خود نمازخوان باشیم و با رسیدن وقت نماز با عباراتی همچون «هر کی دوست داره بریم مهمونی خدا، آماده شه که بریم، یاعلی» به کودکان گوشزد کرد و خود راهی مسجد شد تا آن‌ها هم با علاقه خویش به مسجد آیند.
تشویق کردن و تعیین جایزه تأثیر بسزایی در نمازخوان شدن کودک دارد، کسی که با تعیین جایزه‌ای از سوی والدین، عملی را انجام می‌دهد، پس از مدتی بدون جایزه هم آن عمل را انجام خواهد داد؛ برای نمازخوان کردن کودک علاوه بر تعیین جایزه می‌توان امتیازاتی قائل شد، به طور مثال با کودک خود شرط کند که اگر در طول هفته فلان مقدار نماز بخواند، آخر هفته را به تفریح در فلان مکان خواهیم پرداخت.
منبع:پایگاه خبری تحلیلی حوزه
