شباهت دنیا به فوتبال

همان طوری که فوتبال یک بازی و سرگرمی است، زندگی دنیا هم یک بازی و سرگرمی است. قرآن می فرماید: «و ما الحیاه الدنیا الا لعب و لهو: زندگی دنیا چیزی جز بازی و سرگرمی نیست.» [1]

دنیا به نمایشنامه ای می ماند که بازیگران آن مردمند و به نحوی خود را سرگرم کرده اند.

هر دو وسیله سازندگی است. همان طوری که فوتبال وسیله ای است برای سازندگی، دنیا هم وسیله ای است برای سازندگی.

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: الدنیا مزرعه الاخره[2].

هر دو وسیله غفلت است (در صورتی که به صورت منفی به آنها توجه شود)

در هر دو، لحظه ها مهم و سرنوشت ساز است، زیرا بسیار می شود که در لحظه های آخر، سرنوشت مسابقه تغییر می کند.

در هر دو عاقبت کار مهم است. در زندگی دنیا هم عاقبت بخیری مهم است، چه بسا افرادی که با ایمان و مذهبی بودند و در آخر عمر کافر یا فاسد شده اند.

در هر دو دفاع وجود دارد. همان طوری که هر یک از افراد یک تیم از خود دفاع می کنند و کسی به تیم خود آسیب نمی رساند. باید تلاش نمود تا در دنیا از مکتب و ارزش های خود دفاع کنیم.

اگر در فوتبال دوپینگ و هر خدعه و فریب دیگری ممنوع است. در زندگی دنیا نیز برای زندگی شرافتمندانه و انسانی دروغ و مکر و خدعه ممنوع است.

در هر دو کسی به عاقبت کار واقف نیست و به همین دلیل باید تا آخرین لحظه تلاش نمود.

همان طوری که در فوتبال برنده و بازنده مطرح است، در دنیا هم هست. امام هادی علیه السلام فرمود: «الدنیا سوق ربح فیها قوم و خسر آخرون: دنیا یک بازاری است که گروهی در آن سود می برند و گروهی زیان.» [3]

در هر دو زیان وجود دارد، یکی به گل و دیگری به گول.

برای موفقیت در هر دو مهارت لازم است.

در هر دو مکان های ممنوعه وجود دارد.

همان طوری که در فوتبال ممکن است از یک بازیکن خطایی سر بزند، در زندگی دنیا هم ممکن است که از یک انسان خطا و گناهی صورت بگیرد.

همان طوری که در فوتبال راهی برای جبران یک اشتباه و خطا وجود دارد، در برابر لغزش و گناه نیز راه جبران وجود دارد و آن توبه است.

اگر در فوتبال مسؤول و رهبر تیم مطرح است، در دنیا نیز برای هر ملتی رهبری وجود دارد.

در فوتبال داور لازم است و در زندگی اجتماعی هم قاضی لازم است.

در هر دو تشویق، نقش مهمی دارد.

در هر دو مرز و حریم وجود دارد، و نباید از حریم تجاوز نمود.

در هر دو نیاز به مربی است. همان طوری که در فوتبال مربی می خواهد، در دنیا نیز برای آموزش های مختلف نیاز به مربی هست.

همان طوری که توپ در فوتبال در دست یک شخص نمی ماند، مال و مقام دنیا هم همین طور.

در فوتبال اگر بازیکن در زمان معین نتواند گل بزند، باخته است. در عمر دنیا هم اگر انسان نتواند تلاش مطلوب بکند، باخته است.

هر دو افتتاحیه و اختتامیه دارد و همان طوری که در زمان خداحافظی، افراد برنده با شادی از زمین بیرون می روند، در دنیا هم افرادی که سعی و تلاش مطلوب نموده اند، با خشنودی خداحافظی می کنند. همان طوری که قرآن می فرماید: «یا ایتها النفس المطمئنه*ارجعی الی ربک راضیه مرضیه»[4] و همچنین باید در برابر گناه حالت دفاعی داشته باشیم و به قول شاعر:

خواهی نخوری ز تیم ابلیس شکست		باید به دفاع از دل و دیده نشست
چون شوت شود به سوی دل توپ گناه	دروازه دل به روی آن باید بست[5]

آری! عزیز همراه!

مواظب باشیم شوتِ گناه به دروازه دل نکنیم. مواظب باشیم به دروازه خودی شوت نکنیم.

مواظب باشیم دروازه دل را به روی شیطان وا نکنیم، بلکه چراغ سبزی هم به این حریف حیله گر نشان ندهیم و او را دست کم و ضعیف ندانیم.

پی نوشت:

[1] انعام/ 32.

[2] مجلسی، بحارالانوار، ج 70، ص 225.

[3] تحف العقول ، ص 483

[4] فجر، آیات 27 و 28.

[5] جواد محدثی .

منبع : اکبری، محمود - برگرفته از کتاب جُنگ جوان