چرا اسلام شراب را حرام کرده است؟
علاوه بر آیات و روایات امروزه از نظر علمى نیز مضرات مصرف مواد الکلى به اثبات رسیده است. دانشمندان به این واقعیت اعتراف داشته اند که از جمله آثار زیان بخش شراب، پیامد سویى است که روى مغز و عقل مى گذارد و آن را از کار مى اندازد. روشن است که با از بین رفتن عقل، پرده شرم و حیا دریده مىشود. در نتیجه میدان به دست غرایز حیوانى مى افتد. انسان به صورت حیوانى وحشى و لجام گسیخته درمىآید.
در ادامه ، پنج دلیل اصلی که شراب را مضر و حرام تلقی می کند را با هم بررسی می کنیم.:...:
دلیل اول – کتاب (قرآن)
در قرآن کریم آیات فراوانى وجود دارد که حرمت مشروبات الکلى را به زبان کنایه و یا موردى بیان مى کند، ولى ما به صریح ترین آنها مى پردازیم:
یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَیْسِرُ وَ الْأَنْصَابُ وَ الْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّیْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ».[1]
«اى کسانى که ایمان آوردهاید! شراب و قمار و بتها و شرط بندى با تیرها، پلیدى و کار شیطان است. از آن اجتناب کنید تا رستگار شوید».
« إنَّما یُرِیدُ الشَّیْطانُ أنْ یُوقِعَ بَیْنَکُمُ الْعَداوَةَ و الْبَغْضاءَ فِی الْخَمْرِ والْمَیْسِرِ وَ یَصُدَّکُمْ عَنْ ذِکرِ اللّهِ وَ عَنِ الصّلاةِ فَهَلْ أَنتُم مُّنتَهُونَ»[2].
«شیطان مى خواهد کینه توزى و دشمنى را از طریق شراب و قمار در میان شما بیفکند و تضادهاى داخلى را تشدید نماید و شما را از یاد خدا و نماز باز دارد، آیا باز هم دست از آن بر نمى دارید».
«یَسْأَلُونَکَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَیْسِرِ قُلْ فِیهِمَا إِثْمٌ کَبِیرٌ وَ مَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُمَا أَکْبَرُ مِنْ نَفْعِهِمَا ».[3]
«تو را از شراب و قمار مى پرسند، بگو: در آن دو گناهى بزرگ و سودهایى است
براى مردم. و گناهشان از سودشان بیشتر است. ».
دلیل دوم – احادیث نبوى و علوى (سنت)
الإمامُ علیٌّ (علیه السلام):
«فَرضَ اللّهُ ... تَرْکَ شُرْبِ الخَمرِ تَحْصینا للعَقلِ.»[4]
خداوند براى حفظ عقل، ترک شرابخوارى را واجب گردانید.
الإمامُ الباقرُ (علیه السلام) :
«إنَّ اللّهَ حَرّمَ الخَمرَ لِفعْلِها و فَسادِها. »[5]
خداوند شراب را به علّت تأثیر بد و فسادانگیز بودن آن حرام فرمود.
الإمامُ الصّادقُ (علیه السلام) :
«حَرّمَ اللّهُ الخَمرَ لِفِعْلِها و فَسادِها، لأنّ مُدْمِنَ الخَمرِ تُورِثُهُ الارْتِعاشَ، و تَذهَبُ بنُورِهِ، و تَهْدِمُ مُرُوّتَهُ، و تَحْمِلُهُ على أنْ یَجْتَرئَ على ارتِکابِ المَحارِمِ، و سَفْکِ الدِّماءِ، و رُکوبِ الزِّنا، و لا یُؤمَن إذا سَکِرَ أنْ یَثِبَ على حُرَمِهِ و لایَعْقِلُ ذلکَ، و لا یَزیدُ شارِبَها إلّا کُلَّ شَرٍّ.»[6]
در پاسخ به سؤال مفضّل از علّت تحریم شراب فرمود: «خداوند شراب را به علّت تأثیر بد و فسادى که به وجود مى آورد حرام کرد؛ زیرا میگسار دچار رعشه [در اندام] مى شود، و شراب نورانیت و جوانمردى و مروتش را از بین مى برد و او را در ارتکاب کارهاى حرام و خونریزى و زنا، گستاخ مى کند و این خطر برایش وجود دارد که چون مست و لا یعقل شود به محارم خود تجاوز کند. شراب بر شراب خوار جز شر و بدى نمى افزاید.»
دلیل سوم – عقل
برخى از عقلاى جهان به خصوص پزشکان متعهد بر اساس موازین عقلى و علمى و بلکه مشاهدات حسى معتقدند الکلِ مسکِر انسان را از حالت عادى خارج مى سازد و براى مدت زمانى او را در مستى و بى خبرى نگه مى دارد و در این حالت هرگونه عمل خطرناک و یا شرم آورى از وى امکان صدور مى یابد.
دلیل چهارم – اجماع علما
اجماع فقها بر نجاست شراب
به اجماع فقهاى شیعه و سنّى، شراب، نجس و حرمت خوردن چیز نجس محرز و واضح است.
اجماع فقها بر اجرای حر بر شراب خوار
تمام فقیهان اسلامى براى شراب خوار اجراى حد شرعى (هشتاد ضربه شلاق) را واجب نموده اند!!
استفاده از شراب به عنوان دارو هم حرام است!
اکثر عالمان دینى مشروبات را حتى به نام دارو نیز تجویز نمى‌کنند، چرا که به فرموده امام صادق (علیه السلام) خداوند متعال شفایى در حرام قرار نداده است!
دلیل پنجم – علوم طبیعى (علم پزشکى)
منظور از علوم طبیعى، استنتاجاتى است که متفکران از آن دارند. هنگامى که علم خطرات و مضرّات شراب را کشف مى کند، عقل حرمت آن را اعلام مى دارد.
از نظر علم پزشکى نیز حرمت شراب، محرز است، زیرا کتاب هاى متعددى درباره زیان هاى آن از سوى پزشکان دل سوز نوشته شده است.
نوشابه هاى الکلى پس از استفاده سریعاً جذب خون مىشود . خون در مسیر خود مغز را بى نصیب نمیگذارد، در نتیجه عمل سلسله اعصاب رو به ضعف میرود و خویشتن دارى که ارادى و منشأ شرم و حیا در انسان و مانع از بروز کارهاى زشت است، از دست مى رود.
همانطور که امام رضا (علیه السلام) فرمودند:
« حَرّمَ اللّهُ الخَمرَ لِما فیها مِن الفَسادِ، و مِن تَغْییرِها عُقولَ شارِبِیها، و حَمْلِها إیّاهُم على إنْکارِ اللّهِ عزّ و جلّ، و الفِرْیَةِ علَیهِ و على رُسُلِهِ، و سائرِ ما یکونُ مِنهُم مِن الفَسادِ و القَتلِ.» [7]
«خداوند شراب را حرام فرمود؛ زیرا شراب تباهى مى آورد، عقل شراب خواران را دگرگون مى کند و آنان را به انکار خداى عزّ و جلّ و دروغ و تهمت بستن به او و پیامبرش وا مى دارد و دیگر اعمالى چون تبهکارى و قتل که از شراب خواران سر مى زند.»
پی نوشت:
[1] . المائدة: (۵) 90.
[2] . (مائده آیه ۹۱
[3] . البقرة: 219.
[4] . نهج البلاغة: الحکمة 252.
[5] . بحار الأنوار: 79/ 136/ 33.
[6] . علل الشرائع: 476/ 2.
[7] . عیون أخبار الرِّضا: 2/ 98/ 2.
منبع: گناه شناسی
مطالب مرتبط با این موضوع
