گنجینه

مطالب مفید برای شما دوست عزیز

گنجینه

مطالب مفید برای شما دوست عزیز

گنجینه
طبقه بندی موضوعی

کانال گنجینه
اینستگرام گنجینه
آپارات گنجینه
بایگانی
پیوندهای روزانه

شیعه و نشانه او؛ در کلام امام رضا(ع)

شنبه, ۸ شهریور ۱۳۹۳، ۰۷:۳۱ ب.ظ

ممکن است بسیاری از ما در مقام بحث و ادعا، خود را «شیعه حضرت علی(ع)» بنامیم و بدانیم.

اما آیا واقعا اینگونه است؟ و اگر صِرف ادعا باشد و در عمل خلاف آن باشد، چه عقوبتی دامنگیر ما خواهد شد؟ در ادامه مطلب، جریانی از امام رضا(ع) در همین رابطه مطالعه فرمایید.


امام حسن عسکرى(علیه‌السّلام) حکایت نمود:

چون موضوع ولایتعهدى حضرت علىّ بن موسى الرّضا(علیهما السّلام) پایان و تثبیت یافت؛ روزى دربان امام رضا(ع) وارد منزل آن حضرت شد و گفت: عدّه‌اى آمده‌اند، اجازه ورود مى‌خواهند و مى‌گویند: ما از شیعیان علىّ(ع) هستیم.

امام رضا(ع) اظهار داشت: در حال حاضر فرصت ندارم، به آنها بگو که در وقتى دیگر بیایند.

چون آن جماعت رفتند و در فرصتى دیگر آمدند، باز امام(ع) اجازه ورود نداد. تا آنکه حدود دو ماه بدین منوال گذشت؛ و آنان توفیق زیارت و ملاقات با مولایشان را نیافتند و ناامید شدند؛ ولى با این حال براى آخرین مرحله نیز جلوى منزل حضرت آمدند و با حالت خاصّى اظهار داشتند:

ما از شیعیان پدرت، امام علىّ بن ابى طالب(ع) هستیم و با این برخورد شما، دشمنان ما را شماتت و سرزنش مى‌کنند. حتّى در بین دوستان، دیگر آبروئى برایمان نمانده است؛ و نیز از رفتن به شهر و دیار خود خجل و شرمنده‌ایم.

در این هنگام، امام رضا(ع) به غلام خود فرمود: اجازه دهید آنها وارد شوند.

همین که آنان وارد مجلس شدند، حضرت به ایشان اجازه نشستن نداد، لذا سرگردان و متحیّر، سرپا ایستادند و گفتند:

یابن رسول اللّه! این چه ظلم بزرگى است که بر ما روا داشتهاى که پس از آن همه سرگردانى، نیز این چنین مورد بى اعتنائى و بى توجّهى قرار گرفته‌ایم، مگر گناه ما چیست؟ با این حالت، مرگ براى ما بهتر خواهد بود.

در این لحظه، امام رضا(ع) فرمود: آنچه که بر شما وارد شده و مى‌شود، همه آنها نتیجه اعمال و کردار خود شما مى‌باشد؛ و نسبت به آن بى اهمیّت هستید!

آن جماعت، همگى گفتند: یاابن رسول اللّه! توضیحى بفرما تا براى ما روشن شود که خلاف ما چیست؟ و ما چه کرده‌ایم، و چه گناهى از ما سر زده است؟

حضرت فرمود: چون شما ادّعاى بسیار بزرگى کردید؛ و اظهار داشتید که شیعه حضرت امیرالمؤمنین، امام علىّ بن ابى طالب(ع) هستید.

واى بر حال شما، آیا معناى ادّعاى خود را فهمیده‌اید؟

و سپس افزود: شیعه حضرت علىّ(ع)؛ همانند امام حسن و امام حسین(علیهماالسلام)، سلمان فارسى، ابوذر غفارى، مقداد، عمّار یاسر و محمّد بن ابى بکر هستند، که در انجام اوامر و دستورات امام علىّ(ع) از هیچ نوع تلاش و فداکارى دریغ نورزند.

ولى شما بسیارى از اعمال و کردارتان مخالف آن حضرت مى‌باشد و در انجام بسیارى از واجبات الهى کوتاهى مى‌کنید و نسبت به حقوق دوستان خود بى اعتنا و بى توجّه هستید و در مواردى که نباید تقیّه کنید، انجام مى‌دهید.

و با این عملکرد نیز مدّعى هستید که شیعه امیرالمؤمنین، امام علىّ(ع) مى‌باشید!!

شما اگر مى‌گفتید که از دوستان و علاقه‌مندان آن حضرت و از مخالفین دشمنانش هستیم، شما را مى‌پذیرفتم و این همه دردسر و مشکلات را متحمّل نمى‌شدید.

شما منزلت و مرتبه اى بسیار عظیم و شریف را مدّعى شدید، که چنانچه در گفتار و کردارتان صادق نباشید، به هلاکت خواهید افتاد، مگر آن که مورد عنایت و رحمت پروردگار متعال قرار گیرید و لطف خداوند شامل حالتان بشود.

اظهار داشتند: یاابن رسول اللّه! ما از آنچه ادّعا کرده و گفته‌ایم، پوزش مى‌خواهیم و مغفرت مى‌طلبیم و آنچه را که شما فرمودید، ما نیز بر آن عقیده هستیم؛ و هم اکنون اعلام مى‌داریم که ما از دوستان و علاقه مندان شما اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) مى‌باشیم و مخالف دشمنان شما بوده و خواهیم بود.

در این هنگام، امام رضا(ع) فرمود: اکنون خوش آمدید، شما برادران من هستید.

سپس آن جماعت را بسیار مورد لطف و عنایت خویش قرار داد و از دربان پرسید: این جماعت چند مرتبه آمدند و خواستند که وارد منزل شوند؛ و مانع ورود ایشان شدى؟

دربان گفت: شصت مرتبه.

امام(ع) فرمود: باید جبران گردد. شصت مرتبه بر آنها وارد مى‌شوى و سلام مرا به آنها مى‌رسانى؛ چون که توبه آنها قبول شد و مستحقّ تعظیم و احترام گشتند و اکنون وظیفه ما است که در رفع مشکلات آن ها و خانواده‌های ایشان همّت گماریم.

بعد از آن، حضرت دستور فرمود تا مقدار قابل توجّهى مبرّات و خیرات به آن ها کمک شود.

منبع: احتجاج(مرحوم طبرسى)2: 459، ح 318.

وب برای همه مفیده

نظرات  (۱)

۰۴ فروردين ۹۶ ، ۰۳:۱۱ داریوش احمد رضا بهمنیار

آمریکا و ایادی اش و دشمنان داخلی و خارجی نظام مقدس جمهوری اسلامی باید بپذیرند که مردم عزتمند ایران هر زمانی که ببینند دشمنانشان به حق عمل نمی کنند و از باطل هم دست نمی کشند ، بیشتر در راه حق گام بر می دارند و به دیدار خداوند و به جهاد در راه خدا می شتابند چرا که مرگ را جز سعادت و زندگی با ستمگران را جز مایه دلتنگی نمی بینند ، زمانیکه حق سر به زیر است ، زمانی که دین و مروت پایمال و زبون و اسیر باشد ، مهر به لب نهادن گناه است و خاموشی بدترین اشتباه است ، چرا که این اساس و مرام حسین است ، روح و رمز قیام حسین است ، یا که آزادگی یا شهادت ، حاصلی از کلام حسین است ، شیعه حسین همین سان غیور است که تا ابد از  زبونی به دور است ، خدایا: شیعه و تن به بیداد دادن !؟ شیعه و مهر بر لب نهادن!؟ شیعه و در مذلت فتادن!؟ شیوه شیعه هرگز نه این است ، شیعه نبود هر آن کس این چنین است ، واندر آنجا که ظالم به مستی بر سر خلق می کوبد آزاد ، واندر آنجا که ظلم و بیداد می کشد از قلب مظلوم فریاد ، راستی زندگی ناگوار است و مرگ بالاترین افتخار است ، زآن شهید سر از دست داده ، زآن فداکار در خون فتاده ، جاودان آید این بانگ پر شور لا اری الموت الا سعاده.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی